“Jam disi e emocionuar. Ndihem sikur kam pasur një lloj rikthimi. Ndihem shumë e emocionuar. Njerëzit në Akademi kanë votuar për kaq shumë kategori”, ka theksuar ajo. Ajo gjithashtu e kupton se ka një rëndësi më të madhe për gratë në industri në tërësi pas zbulimeve tronditëse rreth abuzimit të grave në Hollywood, përfshirë skandalin Harvey Weinstein
Kur regjisorja fituese e “Oscarit”, Jane Campion, mori përsipër përshtatjen e romanit të Thomas Savage të vitit 1967, “The Power of the Dog”, qëllimisht kërkoi një kinematografe femër për të punuar së bashku. Konkretisht Ari Wegner, një emër që tani e tutje do ta dëgjoni shumë më shpesh.
Mund të jetë viti 2022, por kombinimi i një regjisore dhe një drejtoreshe fotografie femra është ende një dukuri e rrallë në Hollywood.
Dyshja u kombinuan për të krijuar një uestern shqetësues dhe kërcënues, i cili trajton maskulitetin toksik dhe Benedict Cumberbatch luan si kauboji i ndërlikuar e keqdashës Phil, i cili krijon një miqësi të pamundur me një burrë më të ri, Pete (Kodi Smit-McPhee).
Filmi kryeson grupin e çmimeve “Oscar” të këtij viti me 12 nominime, duke përfshirë filmin më të mirë, regjisorin më të mirë dhe kinematografinë më të mirë - Wegner mund të jetë gruaja e parë që fiton këtë të fundit.
Për shumë, kjo njohje femërore është shkak për festime pasi i ashtuquajturi "vështrim mashkullor" ka dominuar Hollywoodin për kaq gjatë.
Por a ekziston diçka e tillë si "vështrimi femëror" dhe nëse po, çfarë i sjell kjo një zhanri tradicionalisht mashkullor si një uestern? Campion, e cila tani është gruaja e parë që është nominuar për dy “Oscar” për regjisorin më të mirë, nuk është e sigurt.
“Është kaq e vështirë të dish se sa të besosh në vështrimin femëror apo në vështrimin mashkullor”, thotë ajo për BBC. "Unë mendoj se, për mua, është me të vërtetë vështrimi i artistit, duke sjellë ndjeshmërinë tuaj ndaj historisë.
Kimi bashkëpunimi
"Dhe unë mendoj se ndoshta Jane dhe unë jemi të ngjashëm në atë mënyrë, me të vërtetë të magjepsur nga llojet delikate të energjisë midis njerëzve dhe asaj që nuk thuhet”.
Campion thotë se është falë producentit "feminist" të filmit, Roger Frappier, që ajo e pranoi projektin në radhë të parë pas një takimi në Cannes.
"Është shumë me fat që ai me të vërtetë më besoi mua me këtë histori, e cila do të mendonit se është një libër për llojin e njeriut të madh që do të trajtonte materialet e fermës - edhe pse unë kalëroj kuaj dhe prindërit e mi kishin ferma bagëtish”, ka theksuar ajo. Campion u rrit në Zelandën e Re.
"Isha mirënjohëse ndaj tij që besoi në mua. Dhe i isha mirënjohës librit të Savage, i cili është një lloj subversioni... kur mendon për shumicën e filmave të zhanrit uestern, ata janë me të vërtetë një lloj festimi i maskulitetit në një mënyrë apo një tjetër... dhe shpesh një version i romantizuar i asaj që është mashkullore.
Në film luajnë gjithashtu çiftin e vërtetë Jesse Plemons dhe Kirsten Dunst, si vëllai i Phil dhe gruaja e tij Rose, e cila është gjithashtu nëna e Pete.
Kthimi i mbarë
Filmi është i pari i Campionit në më shumë se një dekadë dhe është pritur kryesisht mirë nga kritikët, me Peter Bradshaw i “The Guardian” që e përshkruan si "një nga më të mirët e Campionit" dhe Beth Webb i “Empire” duke theksuar se ndërsa "rrëfimi këtu ndihet disi i pazhvilluar... Campioni mbetet mjeshtre e tregimit prekës”.
"Do të kisha dashur që të jepej në kinema për një kohë më të gjatë, por ky nuk ishte plani që kishte Netflix. Megjithatë, do të më duhej të thosha se ne nuk do ta kishim bërë fare filmin pa Netflixin. Ata ishin të vetmit njerëz që ishin të gatshëm të paguanin atë që kushtoi ky film dhe ata janë jashtëzakonisht mbështetës”.
Ajo shton se Netflix tani po e nxjerr filmin sërish në kinema "për shkak të 12 nominimeve që kemi marrë dhe ju e dini, interesit të përgjithshëm për të dhe njerëzve që duan ta shohin atë në një ekran të madh".
Campion gjithashtu thekson se transmetimi e sjell filmin para një audience më të madhe dhe më të gjerë. Dhe ajo është e kënaqur me vëmendjen që po merr, duke përfshirë jehonën e çmimeve.
Emocionet
"Jam disi e emocionuar. Ndihem sikur kam pasur një lloj rikthimi. Ndihem shumë e emocionuar. Njerëzit në Akademi kanë votuar për kaq shumë kategori”, ka theksuar ajo.
Ajo gjithashtu e kupton se ka një rëndësi më të madhe për gratë në industri në tërësi, pas zbulimeve tronditëse rreth abuzimit të grave në Hollywood, përfshirë skandalin Harvey Weinstein.
"Unë me të vërtetë ndjej se lëvizja MeToo ndryshoi gjithçka. Mendoj se ishte një kohë shumë e errët në fund të viteve '90. Dhe deri në vitin 2015. Ishte pothuajse sikur askush nuk po e dëgjonte faktin se kishte një thellësi të tillë pabarazie”, ka theksuar ajo.
"Dhe kur ato zonja të guximshme ndanë historitë e tyre... të gjithë u zgjuan dhe shkuan: "Është vërtet e pamundur, dhe është tepër e pabarabartë, dhe ne nuk do ta kemi."
"Thjesht nuk është në rregull të kesh kaq pak përfaqësim të grave në film dhe TV. Mendoj se gratë po ecin kaq mirë. Nuk është më bamirëse të punësosh gra. Dhe ky është ndryshimi i madh. Ne duam të na njohin sepse jemi vërtet të mirë!”
Wegner gjithashtu po hap një gjurmë në qarkun e çmimeve. Përveç nominimit për Oscar, ajo është gruaja e parë që merr titullin Bafta për kinematografinë më të mirë.
“Mendoj se shpërfaqja ka vërtet rëndësi, sepse secili është kritiku më i ashpër i punës së tij, por është diçka shumë domethënëse të njihesh nga bashkëmoshatarët e tu”, tha ajo për Razzall. "Nuk e kisha idenë se nuk ishte një punë që bënin zakonisht gratë. Vetëm më vonë në shkollën e filmit e dëgjova këtë term kinematografie”.
Raporti më i fundit vjetor i Celuloid Tavan zbuloi se gratë përbëjnë 21% të të gjithë regjisorëve, shkrimtarëve, producentëve, producentëve ekzekutivë, redaktorëve dhe kineastëve që punojnë në 100 filmat më fitues në 2020, nga 20% më 2019. Gratë, gjithashtu, përbëjnë 50% e shikuesve të filmit.