Qyteti brazilian i mbushur me krime nderon djaloshin vendës, Vinicius

Para katër vjetësh kur ishte ende tinejxher, Vinicius Junior e dërgoi medaljen e parë në vendlindjen e tij jashtë Rio de Janeiros, një vend kur bandat e drogës luftojnë për kontroll dhe fëmijët luajnë futboll në rrugë krahas grumbujve të mbeturinave. Tani, 22 vjeç, sulmuesi i Real Madridit mund të jetë figura kyç e Përfaqësueses së Brazilit në Kupën e Botës. Ndërkohë, fqinjët e tij në Sao Gonçalo shpresojnë që së shpejti të kenë edhe një vizitë nga djaloshi i urtë, i cili krahas rrezikut vazhdimisht luante futboll në rrugë. Ata duan ta nderojnë atë me një paradë nëpër qytet me medaljen e fituesit të Kupës së Botës në qafë, në mënyrë që të gjithë banorët e zonës të kenë mundësi ta shohin nga afër.

“Shikoni shtëpinë ku ka jetuar ai”, thotë fqinji më i afërt i Viniciusit, Paulo Roberto. “Nuk mund të themi se kjo është një derë, është e gjitha copa druri të improvizuara rreth një kornize. Nëse i bini ziles, askush nuk do të përgjigjet, sepse të gjithë këtu jetojnë me frikë. Nëse nuk e dini se kush është personi që troket, thjesht qëndroni të heshtur. Vini ka qëndruar gjithmonë larg telasheve, gjë që jo të gjithë fëmijët këtu arrijnë ta bëjnë”.

Shtëpia e vogël e Robertos, me shumë tjegulla që mungojnë në çati dhe me bojë rozë të konsumuar në muret e jashtme, shtrihet në lagjen Porto do Rosa, ku Vinicius jetoi deri në moshën 14-vjeçe. Rajoni është aktualisht në një tërheqje lufte midis tregtarëve të drogës, me të shtëna të shpeshta që i pengojnë fëmijët të luajnë futboll në rrugë.

“Të gjithë janë të frikësuar nga dhuna, por fëmijëve nuk iu intereson për shkak se ata duan të luajnë futboll tërë kohën. Edhe nëse kishte shumë ujë dhe baltë në rrugë, Viniciusi do të paraqitej me një peshqir dhe do ta pastronte pak vendin përpara se të luante”, shtoi Roberto 55-vjeçar. “Ne prej fillimit e kemi ditur se ai ishte i destinuar të bëhej një futbollist i madh”.

Një vend tjetër ku Viniciusi “dribloi” rrugën e tij gjatë fëmijërisë në Sao Gonçalo është shkolla shtetërore që e ndoqi. Një dhomë në shkollën komunale “Paulo Freire” pret një projekt edukativ të sponsorizuar nga sulmuesi i krahut, në mënyrë që nxënësit të mësojnë se si të përdorin mjete të reja teknologjike. Ish-mësuesja e tij, Ana Cristina Pereira dos Santos, u emocionua pasi ajo dhe rreth 20 nxënës u mblodhën për të parë fëmijën që ajo e njihte si Vini, duke u thirrur për të luajtur në kupën e botës “Katari 2022”.

“Ai u sjell shpresë të gjithë atyre fëmijëve. Shumë prej tyre ëndërrojnë të bëhen futbollistë, nuk është çudi. Por të tjerët thjesht duan të marrin arsimin e tyre dhe të jetojnë këtu me krenari. Dhe, Vini i bën ata krenarë këtu”, tha 56-vjeçarja Dos Santos, ndërsa nxënësit e tjerë brohoritnin emrin e Viniciusit.

“Vini ishte vërtet i qetë me nxënësit e tjerë. Ai foli pak më shumë me mësuesit. Ai e donte futbollin që në fillim, ai anashkaloi disa orë për të luajtur. Por ai dinte të ishte i butë, u kushtonte vëmendje klasave. Ai nuk më ka shkaktuar kurrë telashe”, thotë ajo.

Ngritja e Viniciusit filloi në shkollën lokale të futbollit ku babai i tij e çoi kur ai ishte 6 vjeç. Pronari Carlos Eduardo Abrantes Beraldini e mirëpriti një fëmijë të qetë, i cili driblonte çdo kundërshtar derisa shënonte gol. Katër vjet më vonë Beraldini mori të njëjtin fëmijë për t'u zhvilluar në klubin e tij të fëmijërisë, Flamengo në Rio.

“Ai tërhoqi vëmendjen tonë që në fillim. Ne filluam ta luanim kundër fëmijëve më të mëdhenj dhe ai vazhdoi të binte në sy”, tha 51-vjeçari Beraldini në zyrën e tij, ku muret janë të mbuluara me fanella që kanë autografe nga Viniciusi. “Ai mendon shpejt, është i shpejtë, ai mund të shënojë në çfarëdo mënyre që ai dëshiron. Na bëri të qeshnim. Askush nuk dinte si ta ndalonte. Në fushë ai ishte i pandalshëm. Jashtë ishte i qetë. Vinicius gjithmonë i pëlqente të stërvitej. Ai e do ambientin e futbollit. Në moshën 10-vjeçare mund ta shihnit se ai do të bëhej profesionist. Ai punoi shumë. Sao Gonçalo ishte shumë i vogël për të”.

Valeria Beraldini, e cila gjithashtu punon në këtë shkollë, e falënderon Viniciusin që kthehet për ta vizituar sa herë që ka kohë, duke u treguar të tjerëve medaljet që ka fituar. Vinicius ende nuk ka sjellë medaljen e tij të Ligës së Kampionëve, të cilën e fitoi pasi shënoi golin e vetëm të Real Madridit kundër Liverpoolit në finalen e fundit. Por Valeria Beraldini shpreson që ai ta bëjë këtë në fund të vitit, ndoshta së bashku me një medalje të Kupës së Botës.

“Ai vjen nga një rajon i vështirë i qytetit dhe me shumë talent dhe punë të palodhur tani është një nga më të mirët në botë”, tha ajo. “Vinicius është lloji i djalit që do të vinte këtu pa paralajmërim për të befasuar fëmijët, për të treguar medalje dhe trofe që sapo kishte fituar në Flamengo ose në ekipet e akademisë së Brazilit. Ai është yll, por nuk sillet si yll”.

Nëntëvjeçari Rayan Alves, një nga nxënësit në shkollën komunale “Paulo Freire”, luan futboll sa herë që mundet, i pëlqen të driblojë dhe thekson se dëshiron të jetë më shumë si Viniciusi sesa Neymari - një tipar i rrallë për një fëmijë brazilian.

“Unë e di se ku luante Viniciusi këtu. Dhe unë luajta në rrugën e tij një herë, topi pothuajse ra në autostradë”, tha Rayan teksa mbante një flamur të Brazilit. “Nëse ai mund ta bënte, ndoshta edhe unë mund ta bëj”.