Duhet t’ia dalim deri në verë, sikur më 1999
1.
Vetëm se tash nuk kemi ku ikim, më thotë një mik në telefon.
Biseda është për avantazhin e këtij vendngujimi krahasuar me atë të vitit 1999. Them se ka shumë përparësi, dhe e para është se nuk po jetojmë me frikën e trokitjes në derë të ushtarëve dhe policëve serbë. E dyta është se po furnizohemi lirshëm.
Nuk e përmend kush të tretën. As ne në telefon, as në diskurs publik.
Është fati se nuk kemi të vdekur.
Me sa lehtësi harrohen gjërat. Deri sa të mos shfaqet kufoma e parë, emri, mosha. Dhe pyetjet e kërshërisë njerëzore: prej çkahit vdiq?
Atëherë fillon frika se murtaja është edhe më afër se ç’është.
Vështrimin e plotë mund ta lexoni sot falas në Kohën Ditore. Klikoni këtu për t’u regjistruar.