Të veshur me veshje atletike dhe duke përdorur doreza speciale për fuqi shtesë, më shumë se 1000 lojtarë të futbollit të tavolinës po marrin pjesë në një Kupë Botërore këtë javë në Francën perëndimore, shkruan AFP të premten. Në lojën e garës gjashtëditore janë të drejtat e mburrjes për kampionët, si dhe një mundësi për organizatorët që të bëjnë presion që loja të njihet nga më shumë vende në mbarë botën si sport.
Tradicionalisht i luajtur në bare ose jashtë dhe shpesh i shoqëruar me alkool, cigare dhe të bërtitura, futbolli i tavolinës zakonisht shihet pak si argëtim. Por Kupa e Botës në qytetin e Nantesit ka mbledhur tifozët më të përkushtuar nga e gjithë bota, të cilët e shohin atë më shumë sesa një argëtim të lehtë mes miqsh.
“Është një garë e mrekullueshme, por nuk është vetëm një garë për medalje”, Farid Lounas, kreu i Federatës Ndërkombëtare të Futbollit të Tavolinës me qendër në Francë. “Objektivi kryesor është institucionalizimi i kësaj disipline që bashkon njerëzit dhe e cila, duke pasur nevojë vetëm për një tryezë, kapërcen klasën shoqërore”.
Shumë lojtarë kanë fluturuar drejt Francës nga distanca të gjata për të qenë të pranishëm prej vendeve të ndryshme si Japonia, Irani dhe SHBA-ja në këtë ngjarje.
“Ne erdhëm me shpenzimet tona. Nuk kemi mbështetje, as nga autoritetet dhe nga askush. Ne ia dalim siç mundemi”, tha Jules Epotie, 42 vjeç, një menaxher sporti nga Kameruni në Afrikën Perëndimore.
Kina, Irani, Somalia, Zvicra, Armenia dhe së fundi Italia e njohin futbollin e tavolinës si sport. Por Franca - shtëpia e lojës, sipas një teorie mbi origjinën e tij - ka refuzuar disa kërkesa për t'i dhënë statusin sportiv që do të hapte fonde dhe lehtësira të reja. Jo të gjithë shqetësohen, megjithatë, me lojtarin veteran nga Franca, Georges Gomes që thotë se po i pëlqen shumë ky turne, i cili mund të shihet edhe si një ngjarje shoqërore krahas asaj sportive.
“Nuk ka absolutisht asgjë për të fituar në aspektin e parave, materialeve apo ndonjë gjëje tjetër. Ka vetëm tituj”, insistoi ai. “Por mbi të gjitha, është kënaqësi të jesh prezent dhe të shijosh një moment social, duke takuar njerëz nga kombe të ndryshme”.
Gara po luhet në një sallë sportive që gjendet në shpellë në një ishull në qendër të Nantes, ku spektatorët ftohen të enden nëpër tavolina për të parë ndeshjet - sepse të shohësh topin e vogël nga tribuna është mision i pamundur. Një problem tjetër është ndryshimi i madh i rregullave për lojën midis dhe brenda vendeve, me federatën që publikoi një broshurë prej 50 faqesh që shërben si fjala e fundit në rast mosmarrëveshjesh. Siç e dinë të gjithë lojtarët seriozë, rrotullimi i dorezave është rreptësishtë i ndaluar, duke e bërë gjithçka me shpejtësinë e shpejtë të kyçit të dorës.
“Është një gabim fillestar nëse pëllëmba juaj rrëshqet në momentin që po qëlloni”, tha francezi 19-vjeçar, Nassim Mahieddine, duke shfaqur dorezat e tij të verdha me të cilat mbanë dorezat e tavolinës. Përveç projektimit në një ekran gjigant në vend, lojërat po transmetohen drejtpërdrejt në faqen e internetit “Twitch”, me komentim në tri gjuhë. Finalja zhvillohet të dielën.
Futbolli i tavolinës, i referuar ndonjëherë si futbolli ose këmba e foshnjës, luhet kryesisht në Evropën Perëndimore, SHBA, Iran dhe Kinë - me SHBA-në dhe Gjermaninë si qendrat e fuqisë në Kupën e Botës. Lucien Rosengart, një shpikës francez, ndonjëherë vlerësohet për krijimin e lojës në vitet 1930 si një mënyrë për të argëtuar nipërit e tij gjatë dimrit. Por rivalët britanikë dhe spanjollë pretendojnë gjithashtu ide të ngjashme për lidhjen e lojtarëve të futbollit në shufra çeliku të lëvizshëm.
© KOHA. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara.
