Sa herë del nga shtëpia, duhet të përdorë taksi privat.

Ramë Hamiti nga Zllatari i Prishtinës, për të shkuar deri në qendër të kryeqytetit, i duhet të paguajë çdo herë nga 5 euro.

Kjo pasi, banorëve të këtij fshati, megjithëse jetojnë vetëm 6 kilometra larg qendrës, u mungon transporti publik.

Linja më e afërt e autobusëve është 2 kilometra e gjysmë larg, në lagjen e Matiçanit.

Por, kjo rrugë është tepër e largët për ta përshkuar në këmbë, sidomos për Hamitin dhe gruan e tij, të cilët detyrohen të shkojnë shpesh në Matiçan edhe për gjërat ushqimore.

“Vështirësi kemi të gjithë se transport nuk kemi hiq këtu. Rrugën na kanë prish së kanë rregull hiq. Deri në qytet duhet me thirr taksin të vijë të na marr që me sjellë ushqimin te shtëpia. 5 euro andej- 5 këndej, 10 euro në përgjithësi. 2 euro deri në Matiçan taksi, këtu në Zllatar kush nuk ka veturë duhet me taksi me udhëtuar”, tha Hamiti.

Mihrije Tahiri tregon se deri vonë për një bukë i është dashur të shkojnë në Matiçan.

Për këtë, ajo thotë se i duket se jeton në ndonjë bjeshkë e jo në kryeqytet.

“Jemi mbet në shpresë të taksave. Paguaj taksi me shku te mjeku, paguaj me ra me ble diçka, paguaj se ki me shku për qejfi a për zori diku, në pikë të kiametit, jo si me qenë në rroj të qytetit, por si në ato bjeshkët e mëdha, ashtu jemi mbet. ...Nuk kemi pas as shitore, qetash dy kioska të vogla janë bërë.....Autobusi i ndalur, nëpër shtëpia jemi mbet më shumë pleq, të rinjtë më shumë nëpër puna. Vllahinë kogja për kiameti. Thirre taksin, të vijnë të na marrin, merr harxh, hajde te shpija, merr taksi gati sa more harxh, kështu... edhe për një bukë është dashur të biesh në Matiçan”, tha Tahiri.

Në anën tjetër, Sylë Imeri thotë se kjo po u sjell vështirësi, pasi gjithmonë duhet të jetë i angazhuar për gjërat elementare të shtëpisë.

“Është problem se së pari dëmtimi i xhepit, pastaj i veturave, e treta duhet një person të angazhohet për gjërat elementare. Me pas transportin publik nuk i kishim shfrytëzuar çdo herë veturat tona. Prej këtu deri te linja 4, në Matiçan është 2 kilometra e gjysmë”, ka thënë Sylë Imeri.

Por, njëherë nuk pritet që kjo pjesë dhe disa vende të tjera të bëhen me transport publik.

Sipas Habib Qorrit, nga drejtoria për shërbime publike në Komunën e Prishtinës, në këtë fshat është e pamundur të qarkullojnë autobusët, për shkak se infrastruktura nuk është e përshtatshme.

Megjithëse ka mbetur më pak se një vit deri në përfundimin e mandatit kësaj qeverisje, Qorri thotë se komuna ende nuk ka hequr dorë nga kompletimi i infrastrukturës, në mënyrë që edhe transporti të mundësohet.

“Problemi është infrastrukra. Infrastruktura për të kaluar autobusët. Nëse hyjmë te ajo është kthimi i autobusëve, pra infrastktura, gjerësia e rrugës, pra duhet të ketë një vend ku ndalen dhe kthehen autobusët, duhet të përgatitet një infrastrukturë. Komuna nuk ka hequr dorë nga kompletimi i infrastrukrës në mënyrë që edhe transporti të mundësohet”, thotë Qorri.

Në anën tjetër, sa i përket transportit publik nëpër zonat rurale, ai thotë se janë në konsultime me BERZH-in, për të bërë riorganizimin e tërësishëm të linjave të transportit.