Mumin Zatriqi (61) dhe Nehat Blakçori (48) janë ndër të paktët zdrukthëtarë në Prishtinë që ruajnë edhe mënyrën, edhe ambientin e moçëm të punës.
Ndonëse kanë ecur me kohën e mund të punojnë çfarëdo që klientët e tyre u kërkojnë, të dytë thonë se mund të punojnë gjithçka që kanë bërë atëherë kur kanë nisur të marrin zanatin, shkruan sot Koha Ditore.
E të dytë kanë mësuar nga i njëjti person, Selatin Blakçori. Mumini është komshi e Nehati djali i ustait, tashmë të ndjerë. Në një pasdite të fundit të qershorit, Zatriqi e Blakçori ndalin punën për një çast, për të kthyer kujtimet edhe për ustain, por edhe për të bërë një shëtitje nëpër rrugëtimin e tyre me këtë zanat. Gjysmë shekulli histori I pari që flet është Blakçori.
Ai thotë se në familjen e tij së pari punën e zdrukthëtarit e kishte nisur babai i tij. “Ia ka nisur në moshë shumë të hershme. Zanatin e ka marrë te një mjeshtër me nam në Prishtinë, që është njohur si Dupi”, thotë Blakçori.
E kur ishte pavarësuar, prishtinasi kishte shkuar në Drenas për të vazhduar veprimtarinë. “Në vitin 1968 e ka çelë punëtorinë në Gllogovc”, thotë Blakçori.
Do të punonte atje për dy vjet, e do të kthehej në Prishtinë për të hapur punëtorinë në oborrin e shtëpisë së tij të lindjes. Rruga që tash njihet si “Maliq Pashë Gjinolli” është pjesë e asaj që njihet si Prishtina e Vjetër, një rrugë në të cilën kryesisht janë koncentruar shitësit e mobilieve shtëpiake.
Banor i asaj rruge është edhe Mumin Zatriqi, që i ishte bashkuar si shegert Selatin Blakçorit, kur ai e kishte hapur punëtorinë e tij në vitin 1970.(Artikullin e plotë mund ta lexoni sot në “E Diela me Koha Ditore”)