Kur shkrimtari fitues i çmimit Nobel, Gabriel Garcia Marquez, vdiq një dekadë më parë, ai la pas një roman që e kishte shkruar sa ishte me demencë.
Në ditën e fundit të jetës, ai iu tha djemve të tij se libri duhej të shkatërrohej.
Megjithatë, ata bënë një akt “tradhtie” – siç e kanë quajtur ata – duke e publikuar librin.
Kritikët e kanë përshkruar atë si të paqartë e sikur libri të ishte një lloj skice, shkroi BBC.
Shkrimtari i njohur vdiq në vitin 2014 dhe librat e tij përfshijnë edhe atë me titullin “Dashuria në kohërat e kolerës” dhe “Njëqind vjet vetmi”, i cili është shitur mbi 50 milionë kopje në botë.
Duke justifikuar vendimin e publikimit, djali i tij, Gonzalo, ka thënë se autori në fund të jetës nuk ishte në pozitën që të gjykonte punën e tij.
“Sigurisht, nuk do ta shkatërronim”, ka theksuar ai.
Romani përqendrohet në një grua të moshës së mesme e cila udhëton e vetme në një ishull gjatë verës për të vizituar varrin e nënës, dhe gjatë udhëtimit gjen një dashuri të re pavarësisht se është e lumtur me martesën që ka.
Është hera e parë që Garcia Marquez vë në qendër një protagonist grua.
