Rezistenca ukrainase zbehu qëllimet e Putinit

Forcat e Putinit në Ukrainë po zhvillojnë fushatën më të madhe, më komplekse ushtarake të kombinuar të Rusisë që nga pushtimi i Berlinit në vitin 1945. Objektivi i tij fillestar, të cilin e shpalli në një fjalim televiziv më 24 shkurt kur filloi pushtimi, ishte “çmilitarizimi” i Ukrainës dhe shpëtimi i popullit të saj nga “neo-nazistët”, përshkrim i rremë i Qeverisë së Ukrainës, e cila udhëhiqet nga presidenti hebre

Shenjat janë të shumta se si Ukraina shoi shpresat e Vladimir Putinit për fitore të shpejtë dhe se si Ushtria ruse tregoi se është larg gatishmërisë për luftë.

Një kamion që transportonte trupa ruse përplaset, dyert e tij u hapën nga një granatë në formë raketa. Dronët e siguruar nga shtetet perëndimore kanë për cak postet komanduese të Ushtrisë ruse.

Rusia ka humbur qindra tanke, shumë prej tyre kanë mbetur prapa të djegura ose janë braktisur gjatë ikjes. Ndërkaq numri i të vdekurve në mesin e Ushtrisë ruse është duke u rritur, duke kaluar kështu numrin e fushatave të mëparshme ushtarake të Rusisë.

Megjithatë, më shumë se tre javë që prej fillimit të luftës, me qëllimin fillestar të Putinit për një ndryshim të lehtë të regjimit në Ukrainë, ka kohë që zhdukur. Ushtria ruse ka ende një dorë të fortë. Me fuqinë dhe stokun më të madh të municioneve që rrafshojnë qytetin, forcat ruse mund të luftojnë për çfarëdo që presidenti rus mund të planifikojë më pas, qoftë duke përdorur zgjidhje të negociuar apo shkatërrim brutal, paralajmërojnë analistët ushtarakë.

Pavarësisht gjithë vendosmërisë së popullit të Ukrainës, të gjitha humbjeve midis forcave ruse dhe të gjitha gabimeve të liderëve të Rusisë, nuk ka asnjë shenjë se lufta do të përfundojë së shpejti. Edhe nëse nuk arrin të marrë kontrollin e vendit, Putini mund të vazhdojë sulmet e tmerrshme ndaj qyteteve dhe ukrainasve.

“Instinkti i tij do të jetë gjithmonë të dyfishohen sulmet, sepse ai e ka futur veten në rrëmujë të tmerrshme, në një gabim të madh strategjik,” thotë Michael Clarke, ish-kreu i Institutit Mbretëror të Shërbimeve të Bashkuara me bazë në Britani, institut kërkimor për mbrojtjen.

“Dhe nuk mendoj se është në karakterin e tij që të përpiqet të tërhiqet, përveçse duke vazhduar, duke shkuar përpara”, thotë ai.

Forcat e Putinit në Ukrainë po zhvillojnë fushatën më të madhe, më komplekse ushtarake të kombinuar të Rusisë që nga pushtimi i Berlinit në vitin 1945. Objektivi i tij fillestar, të cilin e shpalli në një fjalim televiziv më 24 shkurt kur filloi pushtimi, ishte “çmilitarizimi” i Ukrainës dhe shpëtimi i popullit të saj nga “neo-nazistët”, përshkrim i rremë i Qeverisë së Ukrainës, e cila udhëhiqet nga presidenti hebre.

Fatkeqësisht, Putini nënvlerësoi krenarinë kombëtare dhe aftësitë në fushën e betejës që ukrainasit kanë ndërtuar gjatë tetë vjetëve të fundit të betejës me separatistët e mbështetur nga Rusia në lindje të vendit.

S’ka plan B

Në fillim, rusët menduan “ata do të instalonin, e dini, një qeveri pro-ruse dhe do ta quajnë një ditë dhe do të shpallin fitoren”, thotë Dmitry Gorenburg, studiues për sigurinë e Rusisë në qendrën e mendimit CNA me bazë në Virxhinia. “Ky ishte një lloj plani A, dhe aq sa mund të themi, ata nuk kishin një plan B”.

Plani i parë i dukshëm i Rusisë – sulmi, objektivat kryesore ushtarake ukrainase dhe pushtimi i shpejtë drejt Kievit – dështuan menjëherë. Ajo u prish nga mbrojtja e Ukrainës, së bashku me gabimet e panumërta dhe dështimet organizative nga një forcë ruse, së cilës i ishte thënë se ishte mobilizuar vetëm për stërvitje ushtarake.

Clarke, studiuesi britanik, tregoi se trupat ruse u shisnin pajisje komunikimi dhe karburant nga automjetet ushtarake vendasve gjatë javëve që ata prisnin në kufijtë e Ukrainës.

Duke mos pasur popullsi miqësore për t'i mirëpritur, forcat ruse iu rikthyen taktikave nga ofensivat e tyre të kaluara në Siri dhe Çeçeni - duke hedhur bomba dhe duke hedhur raketa në qytete dhe qyteza. Kështu detyruan largimin e miliona njerëzve, kryesisht gra dhe fëmijë. Burrat kanë qëndruar për t’iu bashkuar rezistencës.

Forcat e Putinit janë në pozitë për të kapur qytetin port të rrethuar të Mariupolit. Në përgjithësi, rusët duket se po luftojnë me tre objektiva tani: të rrethojnë Kievin, të rrethojnë luftëtarët ukrainas në lindje dhe të depërtojnë në qytetin port të madh të Odesës në perëndim, thotë Michael Kofman, ekspert për Drejtori ushtarake dhe programin rus në CNA.

Kofman paralajmëron se shumë nga informacionet mbi luftën vijnë nga ukrainasit, ose nga aleatët e tyre amerikanë. Kjo e bën pamjen e pjesshme të shtrembëruar dhe një pamje të plotë të pamundur.

Një zyrtar i lartë i mbrojtjes amerikane të premten ka thënë se rusët kanë lëshuar më shumë se 1.080 raketa që nga fillimi i luftës, pasi ato mbeten kryesisht të bllokuara në të gjithë vendin. Zyrtari thotë se ata ruajnë rreth 90% të fuqisë luftarake që kishin grumbulluar rreth Ukrainës në fillim të luftës.

SHBA-ja vlerëson se hapësira ajrore mbi Ukrainën mbetet e kontestuar, thotë zyrtari, duke folur në kushte anonimiteti për të diskutuar vlerësimet ushtarake. Forcat ajrore të Ukrainës po vazhdojnë të fluturojnë me avionë dhe të përdorin mbrojtjen ajrore dhe raketore.

“Vetëm shikoni hartën dhe shikoni sa pak përparim kanë qenë në gjendje të bëjnë rusët”, tha së fundmi zëdhënësi i Pentagonit, John Kirby.

Forma e pushtimit

Matematika e pushtimeve dhe atyre ushtarake mund të jetë kundër Putinit në Ukrainë.

Vlerësimet e vdekjeve ruse ndryshojnë shumë. Megjithatë, edhe shifrat konservatore janë në mijëra të ulëta. Ky është një ritëm shumë më i shpejtë se në ofensivat e mëparshme ruse, duke kërcënuar mbështetjen për luftën mes rusëve të zakonshëm. Rusia pati 64 vdekje në pesë ditë luftimesh gjatë luftës së saj me Gjeorgjinë në vitin 2008. Ajo humbi rreth 15.000 në Afganistan gjatë 10 vjetëve, dhe më shumë se 11.000 gjatë luftimeve në Çeçeni.

Numri i të vdekurve dhe i të plagosurve të Rusisë në Ukrainë është afër pikës 10% të efektivitetit të zvogëluar luftarak, thotë Gorenburg. Vdekjet e raportuara në fushën e betejës të katër gjeneralëve rusë - nga rreth 20 që llogariten në luftim - sinjalizojnë dëmtim të komandës, shton ai.

Studiuesit që gjurmojnë vetëm ato humbje të pajisjeve ruse që janë fotografuar ose regjistruar në video thonë se Rusia ka humbur më shumë se 1.500 tanke, kamionë, pajisje të montuara dhe pajisje të tjera të rënda. Dy nga tre prej tyre u kapën ose u braktisën, duke sinjalizuar dështimet e trupave ruse që i lanë të iknin.

Ndërkohë, Rusia duhet të kufizojë përdorimin e raketave inteligjente me rreze të gjatë veprimi në rast se ato nevojiten në ndonjë luftë më të madhe me NATO-n, thonë analistët ushtarakë.

Kur bëhet fjalë për punën e rëndë të kapjes dhe mbajtjes së qyteteve, matjet ushtarake konvencionale sugjerojnë se Rusia ka nevojë për një avantazh 5 me 1 në luftimet urbane, thonë analistët. Ndërkohë, formula për të sunduar një territor të trazuar përballë opozitës së armatosur është 20 luftëtarë për çdo 1000 njerëz – ose 800.000 trupa ruse për më shumë se 40 milionë banorët e Ukrainës, vëren Clarke. Kjo është pothuajse aq sa e gjithë ushtria aktive e Rusisë prej 900,000.

Në terren, kjo do të thotë që kontrolli afatgjatë i çdo pjese të konsiderueshme të territorit ukrainas do të kërkonte më shumë burime sesa mund të parashikonte Rusia.

Opsionet e tjera ruse mbeten të mundshme, duke përfshirë një zgjidhje të negociuar. Moska kërkon që Ukraina të përqafojë zyrtarisht neutralitetin, duke hequr dorë nga çdo aleancë me NATO-n dhe të njohë pavarësinë e rajoneve separatiste në lindje dhe sovranitetin rus mbi Krimenë, të cilën Rusia e aneksoi në 2014.

Opsionet e tjera të Rusisë përfshijnë një fushatë të pandërprerë ajrore në të cilën ajo bombardon dhe shpopullon qytetet siç bëri në Çeçeni dhe Siri. Zyrtarët amerikanë paralajmërojnë gjithashtu rrezikun e sulmeve kimike ruse dhe kërcënimin e përshkallëzimit të luftës bërthamore.

“Nëse rusët nuk synojnë të jenë plotësisht gjenocidalë - ata mund t’i rrafshojnë të gjitha qytetet e mëdha dhe ukrainasit do të ngrihen kundër pushtimit rus - do të ketë vetëm luftë të vazhdueshme guerile” nëse trupat ruse mbeten”, tha Clarke.