Sigurisht, një medalje olimpike ka rëndësi. Por, buqeta me lule që çdo fituesi të medaljes po i dorëzohet në Lojërat Olimpike të Tokios, ka një kuptim më të thellë. Shumë të thellë.
Luledielli dhe të gjitha lulet e tjera në buqetë u rritën në tri prefekturat verilindore japoneze që u shkatërruan nga tërmeti i vitit 2011, cunami dhe shkrirja pasuese e tre reaktorëve bërthamorë.
Rreth 18 mijë njerëz vdiqën në katastrofën që goditi prefekturat Iwate, Fukushima dhe Miyagi. Rimëkëmbja është ende në vazhdim e sipër nga ajo ditë - 11 mars 2011. Organizatorët kishin shpresuar se Olimpiada do të promovonte zonën. Por, pandemia ndryshoi shumë nga ajo dhe vendosi fokusin, në vend të kësaj, në shtyrjen dhe përfundimin e lojërave gjatë një krize globale shëndetësore. Në fakt, disa banorë të zonës u ankuan se mbajtja e Olimpiadës shpërqendroi kohën dhe burimet nga rimëkëmbja.
Në Fukushima, një organizatë jofitimprurëse u krijua për të rritur lule, me shpresën për të rritur shpirtrat e zonës. Shumë nga lulet u rritën në tokën bujqësore që u braktis kur shitjet e frutave dhe perimeve ranë nga sipërfaqja. Në Miyagi, prindërit që humbën fëmijët në fatkeqësi, mbollën luledielli në kodrën ku fëmijët e tyre kërkuan strehim nga cunami. Akti i përkujtimit është treguar edhe në një libër për fëmijë. Iwate është i njohur për prodhimin e gentianëve, një lule blu që ka të njëjtën ngjyrë me atë që përdoret në emblemat Olimpike dhe Paralimpike. Pesë mijë buqeta janë aranzhuar si për Lojërat Olimpike, ashtu edhe për Lojërat Paralimpike – që hapen më 24 gusht - nga Këshilli i Luleve “Nippon”. Nuk është hera e parë që buqetat e fitores shpërndahen në Lojërat Olimpike, megjithëse ka qenë një cikël që kur ato u shfaqën. Buqetat në Tokio shënojnë herën e parë që nga Lojërat Olimpike të vitit 2012 në Londër, ku fituesve të medaljeve iu dhanë edhe lule, gjithashtu.