Sherif Tupani nga fshati Begracë e Kaçanikut, si një 23 vjeçar mori rrugën e kurbetit për një jetë më të mirë.

Ndër vite, si një emigrant, ai arriti që të hapë një biznes familjar në Zvicër, fillimisht me gështenja e më pas me akullore.

62-vjeçari aktualisht ndodhet në vendlindje dhe ai tashmë njihet për kontribut . 7 vëllezërit Tupani, të gjitha fitimet nga biznesi në Zvicër i investojnë në vendlindje.

Qëllimi i tyre është që ta zhvillojnë bujqësinë dhe të punësojnë të rinj në vend.

“Biznesin si fillim e kemi nisur në Zvicër me gështenja dhe akullore, kemi pasur përfitime të mirë dhe jemi zgjeruar në të gjithë territorin e Zvicrës. Të gjitha përfitimet që i kemi pasur në Zvicër jemi orientuar që të investojmë në Kosovë. Kemi një objekt në Ferizaj që kemi të inkuadruar 25 punëtorë si dhe në fshat kemi blerë toka, disa i marrim edhe me qira për ta zhvilluar bujqësinë në vendlindje. Qëllimi që ne si familje investojmë në fshat janë kryesisht për të angazhuar punëtorë të rinj që ta ndalim migrimin nga fshati”, tha Tupani. “Unë personalisht në Kosovë vij deri në 10 herë në vit. Edhe familja ime ka të njëjtin biznes, vëllezërit e mi punojnë në Zvicër dhe investojnë në vendlindje. Jemi shumë të lidhur me fshatin, vendlindjen tonë”.

Sherifin e brengosin migrimet, thotë se vendi ka nevojë për më shumë investime.

“Ndoshta është krijuar një mendje se nga bujqësia nuk ka asgjë, por unë them ka. Vetë përvoja dhe puna tregon vetë se sa kemi arritur, nuk është problem tregu sepse ketë prodhim mundet me e ble një biznesmen nga Shqipëria apo ndonjë shtet tjetër”, tha Tupani. “Apeli im është sidomos te rinia, largojnë nja menja migrimin sepse do ta keni të ardhmen këtu. Rini rrini në vendlindje sepse vendlindja është më e mira. Edhe mërgimtarëve ju them që investimet të bëhen në Kosovë dhe jo në vendet perëndimore”.

Bexhet Luzha është një tjetër banor që njihet për kontribut.

“Kur kam qenë i arratisur jashtë vendit arsyeja ka qenë çështja kombëtare. Por lufta ishte ajo që më detyroj të kthehem në vendlindje që të jap kontributin tim për atdheun. Në vitin 1994 jam burgos në Maqedoni pasi që kam bart armë Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni në kohë lufte. 3 vjet e gjysma kam e kam mbajtur burgun pas lirimit u zhvendosa në Shqipëri. Kam marrë pjesë në luftën e Kosovës, Preshevës dhe Maqedonisë”, tha Luzha.

Luzha la Zvicrën për t’i kontribuar atdheut, apelon që rinia të mos marrë rrugën e kurbetit, por të kontribuojë në vendin e tyre.

“Jeta në fshat është shumë më e mirë se sa jeta në qytet. Besoj që fshati do ta ketë një perspektivë dhe të mos kemi shumë migrime te të rinjtë”, tha Luzha.

Mbiemrat Shehu, Tupani, Islami, Bajraktari, Trena, Gashi, Luzha e shumë të tjerë e përbejnë fshatin Begracë, thotë kryetari i fshatit, Faton Shehu.

“Begraca si fshat është i shkapërderdhur, ka njëmbëdhjetë lagje. Dominojnë më shumë mbiemrat Luzha dhe Gash. Gjithsej kemi 710 shtëpi me 2160 banor”, tha Shehu.

Begraca është fshati më i madh me territor në Komunën e Kaçanikut dhe ka një mërgatë kryesisht në Zvicër, Gjermani, Francë, Norvegji, Suedi, por edhe përtej Atlantikut, në SHBA dhe në Kanada.