“Clarinet Podium” në rrëfimin francez për një mbrëmje magjie
Skena ishte ajo e Amfiteatrit të Ri të Bibliotekës Universitare, zhytur në ndriçim të butë e të ngrohtë, që i shtoi një dozë elegance ambientit. Derisa publiku u mblodh në pritje, ishte e qartë se kjo mbrëmje mbante premtimin e një rrugëtimi të jashtëzakonshëm muzikor, që klarinetisti i shquar francez, Florent Charpenter, dhe pianistja e njohur nga Kosova, Pranvera Hoxha dhuruan (Foto: Arben Llapashtica)
Në koncertin “Clarinet Podium”, klarinetisti francez, Florent Charpenter, dhe pianistja Pranvera Hoxha nga Kosova filluan performancën me kompozitorin e njohur francez, Camille Saint-Saëns, duke shfaqur një përzierje të klarinetës dhe pianos. Pasuan kompozimet e ëndrrave të Claude Debussy, duke mahnitur audiencën. Kulmi ishin pjesët e Francis Poulenc, duke reflektuar sinergjinë e jashtëzakonshme të dyshes. Performanca e la publikun të magjepsur, duke kulmuar me një duartrokitje të zhurmshme dhe një natë të paharrueshme
Në botën magjepsëse të muzikës klasike ka momente kur dy instrumentistë bashkohen për të krijuar një përvojë dëgjimore, që mbetet në mendjet e audiencës. I tillë qe rasti në koncertin e titulluar “Clarinet Podium” në natën e katërt të festivalit “DAM”, ku klarinetisti i shquar francez, Florent Charpenter dhe pianistja nga Kosova, Pranvera Hoxha, bashkuan forcat për të krijuar një mbrëmje, ku jehuan disa nga veprat më të njohura nga kompozitorë francezë.
Skena ishte ajo e Amfiteatrit të Ri të Bibliotekës Universitare. Zhytur në ndriçim të butë e të ngrohtë, që i shtoi një dozë elegance ambientit, derisa publiku u mblodh në pritje, ishte e qartë se kjo mbrëmje mbante premtimin e një rrugëtimi të jashtëzakonshëm muzikor.
Performanca u hap me notat e këndshme të Camille Saint-Saëns, një kompozitor i njohur për aftësinë e tij për të përzier ndjeshmërinë klasike me idetë novatore. Klarineta e Charpenterit dukej sikur këndon me shpirtin e saj, duke tingëlluar këndshëm nëpër sallë, ndërsa gishtat e Hoxhës kërcenin me hijeshi mbi tastet e pianos së madhe. Sinergjia e tyre ishte e menjëhershme, pasi u zhytën me delikatesë në botën e Saint-Saëns.
Koncerti vazhdoi me “Premiere Rhapsodie” e Claude Debussy, një largim nga ritmet e strukturuara të pjesës së mëparshme. Klarineta e Charpenter u bë një tregimtar, duke pikturuar peizazhe të gjalla tingulli, ndërsa pianoja e Hoxhës krijoi një sfond të përsosur për kompozimin e Debussyt si një pionier i impresionizmit. Interpretimi i tyre ishte asgjë më pak se magjepsës e këtë e dëshmoi edhe publiku me duartrokitje frenetike.
Klarineta e Charpenterit dukej sikur këndon me shpirtin e saj, duke tingëlluar këndshëm nëpër sallë, ndërsa gishtat e Hoxhës kërcenin me hijeshi mbi tastet e pianos së madhe
Zana Hoxha ka thënë se në rastin e koncertit “Clarinet Podium” asnjë nga instrumentet nuk ka qenë në përcjellje të tjetrit. Interpretimi erdhi si një duo, ku muzikantët bisedonin mes vete dhe me audiencën nëpërmjet tingujve.
“Bukur u potencua që koncerti erdhi si duo, pasi që veprat që sonte luajtëm janë pikërisht duo, pra ka rëndësi pjesa e pianos po aq sa e klarinetës, nuk është vetëm shoqërim. Ne kemi luajtur sot kryesisht muzikë nga kompozitorë francezë, përveç pjesës solo për klarinetë, pjesa tjetër ka qenë komplet mbrëmje me muzikë franceze. Natyrisht ka qenë shumë bukur ideja e bashkëpunimit me artistë që vijnë nga jashtë. Është sfiduese, sepse është më e limituar koha e provave, mirëpo gjithmonë përfiton nga aspekti profesional dhe është tjetër koncept se si ata e luajnë muzikën e vendit dhe në atë mënyrë i bashkëdyzojmë edhe shkollat, edhe kulturat”, ka thënë Hoxha.
Kulmi i mbrëmjes arriti me muzikën e Francis Poulenc, kompozitor francez i njohur për kompozimet e tij të larmishme. Charpenter dhe Hoxha përqafuan me një zell të gjallë kompozimet shpirtërore dhe të çuditshme të Poulencit. Timbri i pasur i klarinetës plotësonte notat e shkëlqyera të pianos, duke krijuar një ndërveprim dinamik, që ishte sa i gjallë edhe introspektiv. Publiku ishte i mahnitur, i rrëmbyer nga virtuoziteti dhe talenti i rrallë i shfaqur nga këta dy muzikantë të shquar.
Ajo që e bëri këtë performancë të veçantë nuk ishte vetëm aftësia teknike e Charpenter dhe Hoxhës, por edhe aftësia e tyre për të komunikuar dhe lidhur në një nivel të thellë. Dukej sikur ndanin një gjuhë muzikore, duke shkëmbyer pa mundim ide dhe emocione muzikore nëpër skenë.
E lindur në Prishtinë në vitin 1983, Pranvera Hoxha u diplomua në Akademinë e Arteve të Bukura në Tiranë, në klasën e profesoreshës Anita Tartari. Në shkurt të vitit 2010 filloi studimet master në Fakultetin e Muzikës në Shkup dhe përfundoi në tetor të vitit 2011 në klasën e profesorit Todor Svetiev me notën më të lartë. Gjatë këtyre viteve, Hoxha ka marrë pjesë në shumë festivale, si: “Java e Bachut”, Festivali i Muzikës së Dhomës, festivali “Chopin” në Prishtinë dhe Tiranë, festivali “DAM”, “ReMusica” etj. Është prezantuar me koncerte të shumta në Shqipëri, Mal të Zi, Belgjikë, Maqedoni të Veriut, Francë, Serbi dhe Austri. Ka punuar si pedagoge e pianos në shkollën e mesme të muzikës “Prenk Jakova”, në Prishtinë. Aktualisht është pianiste – shoqëruese në Fakultetin e Arteve, Dega e Artit Muzikor në Prishtinë. Si pianiste ka pasur bashkëpunime me korin dhe orkestrën e Filharmonisë së Kosovës. Është anëtare e orkestrës së dhomës “Rexho Mulliqi” dhe duos pianistike me kolegen Alba Muçolli-Dehiri.
Për programin, i cili ishte në tërësi me vepra të kompozitorëve francezë, Hoxha ka thënë se ishte sfidues dhe në vazhdimësi i ka dëgjuar veprat dhe i ka kushtuar vëmendje pjesës së klarinetës. Disa prej veprave i ka luajtur për herë të parë para publikut të premten mbrëma në kuadër të festivalit “DAM”.
“Ky ka studiuar në Francë dhe natyrisht që pjesë e repertorit atje gjatë shkollimit është shumë e rëndësishme që të përfshihen kompozitorë vendas. Gjatë kohës kur kemi bërë përzgjedhjen e programit kemi qenë në dilemë për në vepër dhe pastaj vendosëm që tërë mbrëmja të jetë muzikë franceze. Natyrisht për mua ka qenë pak sfiduese, sepse disa prej veprave unë i kam luajtur në skenë për herë të parë dhe më është dashur goxha shumë që edhe t’i punoj vetë, por edhe t’i dëgjoj për aspektin e linjës së klarinetës, mirëpo fatmirësisht ky është klarinetist shumë i mirë dhe bashkë i kemi punuar edhe detajet dhe doli një mbrëmje e bukur”, ka thënë Hoxha.
Teksa koncerti po përmbyllej, publiku shpërtheu në një duartrokitje të zhurmshme që dukej e pafund. Charpenter dhe Hoxha u rikthyen në skenë, një gjest i përzemërt për të shprehur mirënjohjen e tyre për pritjen e ngrohtë. Pjesa e tyre e fundit, një interpretim i shkëlqyer i një kompozimi të dashur klasik, la audiencën me ndjenjat që ky lloj i muzikës i përçon.
Florent Charpenter, i lindur në vitin 1982, çmimin e parë e fitoi në konkursin prestigjioz ndërkombëtar “Prague Spring Festival”, në maj të vitit 2008. Aktualisht ai është klarinetisti kryesor i orkestrës kombëtare Metz Grand-Est. Ai luan rregullisht si solist me orkestra prestigjioze, si: Orkestra Kamerale e Pragës, Orkestra e Operës – Tulon, Orkestra e Avignonit, Orkestra e Operës së Marsejës dhe ftohet nga festivale të famshme si Festivali i Pranverës në Pragë, Festivali i Muzikës së Dhomës Givemy etj. Zbulimi i repertorit muzikor bashkëkohor është pjesë e rëndësishme e veprimtarisë së tij. Kështu, ai punon me kompozitorë të rinj, si: Krystof Maratka, Bruno Mantovani e Samuel Andreev, si dhe luan me ansamblet multi-letrare të specializuara në muzikën bashkëkohore. Si mësues, ai u ftua në akademinë ndërkombëtare të klarinetës në Domazlice të Republikës Çeke dhe për katër vjet ka dhënë mësim në “Musichochschule Saarbrucken”.
Charpenter është shprehur i lumtur pas koncertit, veçanërisht për pritjen e ngrohtë që ka marrë nga publiku dhe ekipi organizues i festivalit.
“Ishte një koncert i bukur, dhe mendoj që ne luajtëm mirë dhe ishte e jashtëzakonshme t’i zbulonim disa kryevepra të kompozitorëve francezë. Për mua si një muzikant francez të luaj vepra të kompozitorëve francezë në një vend tjetër është privilegj, sidomos para një audience të tillë, e cila më ofroi një pritje të jashtëzakonshme”, ka thënë Charpenter.
Në botën e muzikës klasike, ku artistët përpiqen të kapërcejnë të zakonshmen dhe të arrijnë në sublime, “Clarinet Podium” ishte një shembull i ndritshëm i asaj që mund të arrihet kur dy talente të jashtëzakonshme bashkohen. Performanca e Florent Charpenter dhe Pranvera Hoxhës erdhi si një mbrëmje artistike e pashembullt, ku klarineta dhe pianoja folën një gjuhë universale. Ishte një bisedë muzikore që kapërceu kufijtë.
