JETA

Turizmi në fshatin Kuqishtë, aty ku nuk mungon as mikpritja rugoviane

Çdo javë, krijojmë një vendtakim të ri.

Kësaj radhe në veriperëndim të Kosovës.

Në mes të rrugës na “ndërroi” edhe stina. Nga lagështia e vjeshtës, hymë në dimrin e ftohtë.

Meqenëse kishte borë, për të arritur deri në fshatin Kuqishtë, na ndihmoi njëri nga banorët e këtij fshati e që njëherësh ishte edhe pronari i vilave që shihen në video.

Në fshatin Kuqishtë, aty ku nga ajri i pastër mund të marrësh frymë lirshëm e të kënaqesh me pamjen që të ofron ky vend. Nga lart mund të shohësh të gjithë vendin me sy, për aq sa të lejon flora e dendur.

Ky fshat është kthyer në një nga zonat më te mira turistike që tërheq jo vetëm turistët vendorë.

Në udhëtimin tonë mësuam më tepër rreth Rugovës e Kuqishtës, nga 75-vjeçari Isuf Dreshaj.

“Jeta ka qenë e vështirë por ka qenë më e lumtur se sot. Ka pasur gjallëri dhe kemi qenë më të afërt me njëri-tjetrin”, thotë Dreshaj.

Razë Dreshaj, e cila në ketë vend erdhi si nuse në moshën 15-vjeçare rrëfen se si u përshtat me traditat e zakonet e kësaj krahine.

“Me kuaj kanë ardhë më kanë marrë nuse. Për herë të parë i vesha rrobat tradicionale të Rugovës. Tash janë bërë 15 vjet që nuk i përdori më”, rrëfen ajo.

Pas bisedave të këndshme, nuk mund t’i neglizhonim vilat e bukura prej druri.

Njëri nga pronarët, e “Guri i Kuq”, na udhërrëfeu drejt tyre.

“Kompleksi ynë ka 12 vila, të cilat janë të madhësive të ndryshme. Ato kanë hapësirë për 2 deri në 13 persona”, thotë Genc Dreshaj.

“Ndërtimin e tyre e kemi filluar në vitin 2005 e që nga atëherë vazhdimisht kemi zgjeruar hapësirat”, shton ai.

Ndonëse nga jashtë nuk dukej ndryshe nga të tjerat, vila me perde të kuqe na mahniti me pamjen që të ofronte.

E ato që e bënin edhe më të veçantë ishin kërcitjet e djegies së druve në kaminë.

Ne u ngjitëm edhe më lart.

Pjesa e madhe e shtëpive nga druri janë të ndërtuara nga personat që jetojnë në Kosovë, megjithatë ne takuam një mërgimtar që mendon të kthehet në atdhe e të sigurojë të ardhurat përmes shtëpive malore.

Fshati Kuqishtë u bë shtëpia jonë për tërë ditën. E në fund, në shtëpi nuk mungoi as ushqimi.