Arritja e pajtueshmërisë politike nga tri parti politike është goxha e vështirë. Në Gjermani, me negociatat e koalicionit që po shkojnë zvarrë, kjo po del edhe më e vështirë se ishte menduar. Dhe vrojtimi i diskutimeve brenda grupit punues të politikës së jashtme spikat më së miri sfidat me të cilat pritet të përballet koalicioni eventual
Të paktën ai përgjigjet në telefon. “Përshëndetje”, thotë ai. Pjesëmarrës në negociatat e vazhdueshme të koalicionit në Gjermani midis socialdemokratëve të qendrës së majtë (SPD), Partisë së Gjelbër dhe Demokratëve të Lirë (FDP) miqësore ndaj biznesit, njeriu në anën tjetër të linjës me sa duket dëshiron të shpojë heshtjen që ka rrethuar deri tani diskutimet. Dhe ai fillon të flasë - për saktësisht 21 minuta. Por deri në momentin kur e mbyll telefonin, në të vërtetë nuk ka thënë fare asgjë.
Kjo është hyrja e shkrimit të revistës gjermane, “Der Spiegel”, teksa analizon zhvillimet brenda grupit punues të harmonizimit të pikëpamjes së tri partive gjermane për politikën e jashtme të ekonomisë më të madhe evropiane në rast se tri palët do të marrin qeverisjen e vendit pas zgjedhjeve të shtatorit.
“Një koleg negociator më pas dërgon një mesazh me një sugjerim: ‘Pse të mos shkruani një histori se si palët kanë arritur të mbajnë sekret negociatat e koalicionit për disa javë. Kjo është një super histori’”, vazhdon shkrimin revista e njohur.
Negociatori numër tre – i cili, si dy të tjerët, është anëtar i grupit të punës që fokusohet në politikën e jashtme dhe të sigurisë – thotë: "Gjithçka ka qenë konstruktive. Ne po shënojmë përparim”. Grupi i punës ka për detyrë të gjejë kompromis për një sërë çështjesh të diskutueshme – gjëra si shpenzimet e mbrojtjes, eksportet e armëve dhe politika e Kinës. Por kur negociatorja pyetet se si do të zgjidhen këto çështje, kundërshton, përmbledh “Der Spiegel”, teksa shkrimin analitik e bazon në burime brenda grupit negociator.
Eksperiment gjigant
“Negociatorët katër, pesë dhe gjashtë këmbëngulin gjithashtu se po bëhet përparim, se diskutimet janë konstruktive dhe se atmosfera është pozitive. Historia ndryshon disi, megjithatë, kur negociatorja numër shtatë kontaktohet. Një atmosferë pozitive? Jo saktësisht, thotë ajo. Dhe befas, narrativa ndryshon. Të premten e kaluar në mëngjes, për shembull, negociatorët e politikës së jashtme u mblodhën në Berlin për takimin e tyre të tretë. Negociatori kryesor i grupit të punës për SPD-në, ministri i Jashtëm gjerman, Heiko Maas, drejtonte seancën dhe hodhi poshtë një propozim të Partisë së Gjelbër me një tundje dore shpërfillëse. Mesazhi, dukej, ishte i qartë: Mund ta harrosh”, raporton burimi.
Reinhard Bütikoferin, anëtar i lartë i të Gjelbërve dhe deputet i Parlamentit Evropian, s’e zinte vendi vend. "Jo kështu, Heiko", tha ai. “Jo dhe aq mbizotërueshëm!”.
“Është një eksperiment gjigant politik. Pothuajse 300 ekspertë nga tri partitë e përfshira janë takuar gjatë 10 ditëve të fundit në 22 grupe pune për të përcaktuar politikat e ‘Koalicionit të Semaforëve’, të quajtur kështu për shkak të ngjyrave që lidhen me të tre partitë (SPD është e kuqe dhe FDP është e verdhë). “Ata duan që asgjë të mos rrjedhë jashtë. Kjo, besojnë liderët e partisë, është e vetmja mënyrë për të shmangur llojin e presionit publik që mund të çojë përfundimisht në prishjen e bisedimeve. Ata që janë të përfshirë në negociata janë të etur për të paraqitur Megjithatë, në realitet, palët janë ende shumë larg njëra-tjetrës për shumë çështje të diskutueshme”, shkruan “Der Spiegel”.
Ngjyrat e dallimeve
“Der Spiegel” shkruan se socialdemokratët thonë se veçanërisht në politikën e jashtme, nuk është e nevojshme të kodifikohet çdo detaj. Çështja është të zhvillohet një qasje e përbashkët, një kornizë. “Nuk bëhet fjalë për projektligje e 10 projektligjeve”, ka thënë burimi.
Deri më tani, drafti i grupit të punës është plot me paragrafë të shkruar me të kuqe, jeshile ose të verdhë, duke shënuar fragmente për të cilat ende nuk është arritur marrëveshja. Secila palë bën propozimin e saj dhe ngjyra kthehet në të zezë vetëm pasi të arrihet marrëveshja. Nëse një formulim specifik gjen rrugën e tij në media, ai fshihet, raporton revista.
“Vijat e para nuk kalojnë vetëm përmes grupit të punës. Disa prej tyre kalojnë nëpër vetë partitë. Të Gjelbrit kanë qenë gjithmonë të ndarë midis krahut më pragmatik, të njohur si Realos, dhe të majtës. Brenda SPD-së, pacifistët si kreu i parlamentit Rolf Mützenich janë në kundërshtim me pragmatizmin që rrethon Scholzin. Dhe delegacioni i SPD-së udhëhiqet nga Heiko Maas, udhëheqja e Ministrisë së Jashtme e të cilit u vu nën sulme intensive gjatë periudhës së fundit legjislative nga të Gjelbërit dhe FDP-ja”, shkruan “Der Spiegel”.
Kësaj here ndryshe
Socialdemokratët duan që marrëveshja përfundimtare të jetë e shkurtër, duke besuar se është e mjaftueshme për të rënë dakord mbi udhëzimet bazë. Pse, në fund të fundit, janë të nevojshme përcaktimet e detajuara mes miqve politikë? – shtron pyetjen “Der Spiegel”.
“Negociatorët e SPD-së thonë se dispozita të tilla të sakta ishin të nevojshme në koalicionet e saj me kristiandemokratët e qendrës së djathtë, sepse të dy partitë vijnë nga kampe politike kundërshtare dhe sepse SPD-ja duhej të merrej me Angela Merkelin, një taktike e praktikuar që është e shkëlqyer për ta bërë atë më të vogël. Partnerët e koalicionit zbehen në padukshmëri. Marrëveshja e koalicionit mes të dyve, thotë një negociator i SPD-së, “ishte një dëshmi e noterizuar për mosbesim”.
Këtë herë, vijon burimi, situata është ndryshe. Të tria palët në thelb duan të njëjtën gjë: përparimin, modernizimin dhe mbrojtjen e klimës.
“Për të Gjelbrit, gjithçka tingëllon shumë e mirë për të qenë e vërtetë. Ata janë të shqetësuar se Scholzi do të ndjekë librin e lojërave të Merkelit, sapo të transferohet në Kancelari, kjo është arsyeja pse ata janë të etur të shpjegojnë gjithçka, deri në detajet e fundit. Përndryshe, thonë ata, ekziston mundësia reale që të mashtrohen”, raporton revista.
“Ngjashëm është edhe kur vjen puna te politika e jashtme. Grupi i punës po harton politikën për tri portofolio: politikën e jashtme, mbrojtjen dhe zhvillimin. Shumë pak u fol për këto çështje gjatë fushatës dhe as bisedimet eksploruese nuk i prekën shumë ato, me të tria palët që preferuan të shkruanin në letër mbi mosmarrëveshjet e tyre. Tani, megjithatë, duhet gjetur qartësi në çështjet më të rëndësishme: marrëdhëniet e Gjermanisë me SHBA-në, Kinën dhe Rusinë; e ardhmja e NATO-s; profilin e Ushtrisë gjermane jashtë shtetit; dhe roli i Gjermanisë në botë”, shkruan “Der Spiegel”.
Mst: Gazi rus kalohet në heshtje
“Dhe grupi nuk është as përgjegjës për një çështje veçanërisht të diskutueshme të politikës së jashtme: tubacionin e gazit natyror të Detit Baltik i njohur si Nord Stream 2. Ky projekt është për t'u marrë në konsideratë nga grupi i punës për energjinë”, raporton gazeta. “Dhe mesa duket, as të Gjelbërve, të cilët dëshirojnë ta shohin projektin të pezulluar, nuk janë të interesuar të flasin për të. Thuhet se askush nuk dëshiron të rihapë atë kuti të veçantë me krimba”.
Si do t'i zgjidhë përfundimisht mosmarrëveshjet grupi i punës për politikën e jashtme? Një metodë veçanërisht e favorizuar është ajo e kalimit të paragrafëve më të vështirë te liderët e partive, në mënyrë që ata të vendosin. Por një negociator paralajmëron: Pjesët e tekstit që janë shumë të përfolura ose konflikte të pazgjidhura thjesht do të fshihen, pa u dhënë ekspertëve një shans tjetër. “Grupi sigurisht ka një interes për të gjetur një kompromis për sa më shumë çështje të jetë e mundur”, thotë burimi për “Der Spiegel”.
Megjithatë, nuk ka gjasa që dokumenti përfundimtar të përfshijë shumë në rrugën e rezultateve thelbësore. Wolfgang Ischinger, kreu i Konferencës së Sigurisë së Mynihut, thotë se “negociatat e koalicionit do të prodhojnë formulime kompromisi”. Ai pret që konfliktet reale të shpërthejnë vetëm pas bisedimeve. “Marrëveshja e koalicionit është sfida më e vogël. Problemet e vërteta do të fillojnë kur ata në fakt duhet të qeverisin”.
