Kryeministri i ardhshëm i Mbretërisë së Bashkuar do të trashëgojë një rrëmujë që disa anëtarë të Partisë Konservatore në pushtet besojnë se do të jetë e pamundur të menaxhohet, shkruan televizioni CNN në një analizë të gjatë të tij.
Premium
Me vetëm gjashtë javë derisa pasardhësi i Boris Johnson të kalojë nëpër derën e famshme të zezë të 10 Downing Street, dy kandidatët e mbetur po e përkeqësojnë situatën e keqe duke fërkuar me acid plagët e një partie aq të ndarë, sa mund të detyrohet të thërrasë zgjedhje të parakohshme dhe të shpresojë për më të mirën
Kryeministri i ardhshëm i Mbretërisë së Bashkuar do të trashëgojë një rrëmujë që disa anëtarë të Partisë Konservatore në pushtet besojnë se do të jetë e pamundur të menaxhohet, shkruan televizioni CNN në një analizë të gjatë të tij.
Me vetëm gjashtë javë derisa pasardhësi i Boris Johnson të kalojë nëpër derën e famshme të zezë të 10 Downing Street, dy kandidatët e mbetur po e përkeqësojnë situatën e keqe, duke fërkuar me acid plagët e një partie aq të ndarë, sa mund të detyrohet të thërrasë zgjedhje të parakohshme dhe të shpresojë për më të mirën.
Kryeministër i 0.5 për qind të votuesve!
Për qëllimet e këtij artikulli, CNN-i foli me burime të shumta në të gjithë Partinë Konservatore në kushte anonimiteti. Ka disa arsye për këtë, duke filluar nga mënyra se si do të zgjidhet kryeministri i ri.
Zëvendësuesi i Johnson nuk do të zgjidhet nga 47 milionë të rriturit e regjistruar për të votuar, por nga një grup shumë më i vogël prej rreth 160.000 anëtarësh të Partisë Konservatore. Fituesi do të shpallet më 5 shtator.
Kjo është e rregulluar me vendim kushtetues. Në Britani, kryeministrat nuk zgjidhen drejtpërdrejt. Në vend të kësaj, anëtarët e Parlamentit zgjidhen dhe lideri i partisë me numrin më të madh të deputetëve formon në mënyrë konvencionale një qeveri. Konservatorët ende gëzojnë shumicë të shëndetshme nga fitorja e zgjedhjeve të 2019 të Johnsonit, kështu që pasardhësi i tij thjesht e trashëgon atë shumicë dhe merr përsipër kreun e qeverisë.
Megjithatë, kjo krijon një dinamikë të çuditshme në të cilën dy kandidatët e mbetur -- Liz Truss dhe Rishi Sunak -- duhet të kalojnë javët e ardhshme duke udhëtuar në vend dhe duke u dhënë zë prioriteteve të elektoratit që përfaqëson më pak se 0.5% të votave publike.
Kjo do të thotë të kandidoni për çështje të fushatës, për të cilat kandidatët besojnë se ka më shumë gjasa t'i pëlqejnë këtij grupi shumë të vogël dhe paksa të ndryshëm njerëzish.
Beteja personale
"Mosha mesatare e një anëtari partie është në fund të viteve pesëdhjetë. Pak më pak se gjysma janë në moshë pensioni dhe janë kryesisht të bardhë", thotë Tim Bale, i cili është profesor i politikës në Universitetin Queen Mary të Londrës dhe ka studiuar gjerësisht Partinë Konservatore.
"Ata jetojnë kryesisht në Anglinë jugore dhe janë (financiarisht) rehat. Ata mbështesin një linjë të fortë mbi ligjin dhe rendin, miratojnë taksat e ulëta, por besojnë se shërbimet publike janë të rëndësishme dhe duhet të financohen siç duhet, veçanërisht shkollat, policia dhe, natyrisht, shërbimi shëndetësor”, shton Bale.
Nuk është çudi, duke pasur parasysh krizën e kostos së jetesës, çështja kryesore e debatit ka qenë se si të trajtohet ekonomia. Truss po bën thirrje për një qasje të ndryshme nga rritja e taksave të Johnsonit dhe pretendon se ulja e taksave menjëherë do të krijonte rritje. Sunak argumenton se ai beson se kjo është ekonomi fantazie, duke pasur parasysh se Mbretëria e Bashkuar është ende duke u rikuperuar nga tronditja ekonomike e pandemisë, shkruan CNN.
E gjithë kjo mund të tingëllojë mjaft e zbutur derisa të mendoni se Sunak ishte kancelar i Thesarit i Johnson, ose ministër i Financave. Një narrativë është shfaqur tani në mesin e mbështetësve të Truss se megjithëse ajo ishte në kabinetin e Johnsonit si sekretare e tij e Jashtme, ishte personi më i kundërt ndaj asaj që tani po pikturohet me rritjen e taksave të Sunak - në vend të atyre të shefit të tij, Johnson.
E gjithë kjo bëhet edhe më e rrëmujshme kur merr parasysh javët e fundit të politikës britanike dhe sa personale është bërë beteja midis Trussit dhe Sunakut.
Shumë aleatë të Johnsonit pretendojnë se dorëheqja e Sunakut për një skandal sulmesh seksuale, që përfshin autoritetin moral të zëvendësshefit të Johnsonit, ishte një lëvizje e llogaritur për ta rrëzuar Johnsonin në mënyrë që ai të mundë ta synonte postin kryesor.
"Rishi ishte i qartë në letrën e tij për arsyet pse ai dha dorëheqjen. Mjaft ishte mjaft”, tha një zëdhënës i fushatës së Sunakut për CNN-in.
Ekspozimi i ndarjeve të thella
Aleatët kryesorë të Johnsonit që atëherë janë bërë bashkë për të mbështetur Trussin si kandidaten anti-Sunak dhe po informojnë në mënyrë agresive kundër Sunakut, duke i bërë jehonë linjës se ai ishte përgjegjës për dështimet ekonomike të Qeverisë.
"Ata po shkatërrojnë historinë tonë në Qeveri për gjërat për të cilat ajo ka votuar në kabinet", thotë një deputete, që është një nga të paktët besnike të Johnsonit që mbështet Sunakun.
"Është një gjë të thuash se kemi nevojë për një drejtim të ri; është tjetër të përqeshësh historinë tonë dhe të thuash se kushdo që e mbështet Rishin, po bën një gabim. Nëse vazhdojnë kështu, ata do të luftojnë vërtet për të bashkuar deputetët nëse fitojnë", shton ajo.
Është çështja nëse Sunak apo Truss mund të bashkojnë apo jo deputetët në një mënyrë që ta mundësojë qeverisjen që po tremb shumë konservatorë.
"Tre kandidatët kryesorë kishin secili rreth një të tretën e parlamentarëve që i mbështeste. Ata kanë ofruar secili një version shumë të ndryshëm se ku duhet të shkojë partia", i tha CNN-it Salma Shah, ish-këshilltare konservatore dhe qeveritare. "Kjo do ta bëjë jetën të vështirë për çdo ekip të ri që do të duhet të kapërcejë hendekun. Një punë e vështirësuar nga fakti se ekipet duket se kanë shkëputur copa nga njëri-tjetri në shtyp dhe në TV”. / CNN
