Hungarezët pëlqejnë disiplinën e përzier. Holandezët kanë qenë të njohur për të dominuar në sprint. Japonezët janë të specializuar për disiplinën e bretkosës. Ndërsa suedezët shquhen për disiplinën e delfinit. Në një sport si noti, ku medaljet do të shpërndahen në 35 ngjarje të ndryshme në Lojërat Olimpike të Tokios, ka kuptim që shumë vende të përqendrohen në një lëvizje ose disiplinë të vetme.
“Gjithçka ka të bëjë me atë se kë e ke pasur model derisa je rritur”, thotë Sarah Sjostrom, notarja suedeze që ka fituar një medalje të artë olimpike dhe shtatë tituj të botës në disiplinën e delfinit.
Idhujt e Sjostromit si fëmijë ishin olimpistet si Therese Alshammar, Anna-Karin Kammerling dhe Josefin notuan në disiplinën e delfinit dhe stil të lirë, ndërsa Lillhage ishte e njohur në 200 metra në stil të lirë. Kështu që nuk është aspak çudi që Sjostrom e ka ndërtuar karrierën e saj në not rreth disiplinës së delfinit dhe asaj të stilit të lirë në 200 metra.
“Doja të garoja me Theresen. Doja të garoja me Kammerling dhe Lillhagen, pasi i adhuroja”, tha Sjostrom. “Në Suedi vajzat më shohin si shembull. Ato duan të garojnë kundër meje në të ardhmen, dhe atë në disiplinën e delfinit në 50 dhe 100 metra”.
Disiplina e delfinit është shumë e popullarizuar edhe në Hungari, edhe pse ky vend është më i njohur për shkak të traditës që ka në disiplinën e përzier që është tejet rraskapitëse: delfin, shpinë, bretkosë dhe stil i lirë. Tamas Darnyi rrëmbeu medalje të artë në dy disiplinat e përziera – në 200 metra dhe 400 metra – në Lojërat Olimpike të vitit 1988 dhe 1992. Ndërsa Krisztina Egerszegi fitoi në 400 metra në Lojërat Olimpike të vitit 1992 për të shtuar numrin e medaljeve në disiplinën e shpinës. Katër nga gjashtë medaljet olimpike të fituara nga Laszlo Cseh midis vitin 2004 dhe 2012 erdhën në stil të lirë dhe më pas Katinka Hosszu në LO “Rio 2016” fitoi medaljen e artë në të njëjtën disiplinë.
“Ne hungarezët jemi shumë kokëfortë dhe shumë punëtorë. Kështu që fokusi më i madh është edhe te disiplina e përzier”, tha Hosszu, e cila njihet me nofkën “Zonja e hekurt”. “Disiplina e përzier në 400 metra është ngjarja që Hungaria e merr me seriozitetin më të madh. Ne, me të vërtetë punojmë shumë dhe fokusohemi për këtë ngjarje”.
Veteranët holandezë Ranomi Kromoëidjojo dhe Femke Heemskerk u rritën duke shikuar legjendat e sprintit, Inge de Bruijnin dhe Pieter van den Hoogenbandin, dhe stërviten në një pishinë që mban emrin e këtij të fundit.
“Ne jemi njerëz të gjatë dhe jemi një vend shumë i vogël, prandaj duhet të stërvitemi me mençuri”, tha Heemskerk. “Në Hungari ata janë mësuar të punojnë shumë që në moshë të re. Ne nuk e bëjmë atë, kështu që mbase kjo është arsyeja pse ne jemi më të shpejt”.
Rusia gjithashtu ka një traditë të prodhimit të notarëve të shpejtë të stilit të lirë, të udhëhequr nga Alexander Popov; siç bëjnë francezët me Alain Bernardin dhe Frederick Bousquetin duke i hapur rrugën pretenduesit aktual Florent Manaudout. Ka përjashtime nga rregulli, natyrisht. Kira Toussaint është prapaskena e rrallë holandeze dhe Arno Kamminga, një tjetër notar holandez, që garojnë në stilin e bretkosës. Ndërsa Toussaint është vajza e një kampioni olimpik në prapavijë, ajo së bashkua me Kammingan ia atribuojnë zgjedhjet e tyre të lëvizjes bazuar në madhësitë e trupit: ata janë më të shkurtër dhe më të trashë se shokët e tyre të kësaj disipline.
“Unë nuk jam aq e gjatë. Por mua gjithmonë me ka pëlqyer stili i bretkosës. Kështu që jam i lumtur që garoj me më të mirët e botës”, tha Kamminga.
Edhe SHBA-ja dhe Australia, dy superfuqitë e notit, kanë ngjarjet e tyre të përkëdhelura. Për SHBA-në janë 100 metra dhe 200 metra shpinë për meshkuj, ku humbja e fundit olimpike e ekipit për të dy ngjarjet erdhi në vitin 1992. Ryan Murphy, i cili mori pjesë në dy garat në Rio, do të përpiqet të mbajë serinë javën e ardhshme, duke u bazuar në një trashëgimi që ka përfshirë edhe dyshen nga Lenny Krayzelburg dhe Aaron Peirsol.
Midis vitit 1992 dhe 2004, meshkujt australianë fituan në 1500 metra stil të lirë - garën më të gjatë në pishinë - në katër Olimpiada rresht. Kieren Perkins (1992, 1996) dhe Grant Hackett (2000, 2004) fituan medalje të arta në këto ngjarje. Këto ditë, Italia është një forcë në ngjarjet në distancë, me Gregorio Paltrinierin dhe Simona Quadarellan, favoritët e medaljeve në 1500 metra. Në stilin e bretkosës, ylli në rritje i vendit pritës – Japonisë - është 20-vjeçari Shoma Sato. Synimet u vendosën lart nga i madhi Kosuke Kitajima, i cili përfshiu noto në këtë disiplinë në Lojërat Olimpike të vitit 2004 dhe 2008.
“Kitajima e transformoi mënyrën e notimit në stilin e bretkosës”, tha Christian Minotti, trajneri i Quadarellas. “Ai modernizoi lëvizjen dhe e bëri atë më kreative dhe më të rrjedhshme”.
© KOHA. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara.
