Sapo morën lajmin, Antonio Pereira dhe djali i tij filluan të vrapojnë: Pele, njeriu i konsideruar gjerësisht si futbollisti më i madh i të gjitha kohërave, kishte vdekur dhe ata donin të ishin aty për ta vajtuar. Pereira dhe 12-vjeçari, Luis Eduardo, nuk ishin të vetmit të pushtuar nga emocionet – pasi shumë tifozë kishin vërshuar për ikonën më të nderuar sportive të Brazilit drejt në spitalin izraelit “Albert Einstein” në Sao Paulo pasi familja dhe mjekët e Peles konfirmuan vdekjen e tij në moshën 82-vjeçare.
“Ai është idhulli ynë më i madh, futbollisti më i madh i të gjitha kohërave”, i tha Antonio AFP-së, pasi kishte vrapuar 1.5 kilometra për te spitali, ku Pele vdiq një muaj pasi u pranua për atë që doli të ishte beteja e tij e fundit me kancerin. “Gjithmonë kisha shpresuar që një ditë të bëja një foto me të”.
I veshur me një fanellë futbolli, i riu Luis Eduardo tha se ishte i trishtuar që nuk kishte pasur kurrë mundësinë të shihte talentin legjendar të Peles nga afër. Por si pothuajse të gjithë brazilianët, ai u rrit duke dëgjuar për sukseset e tij.
“Emri i parë për të cilin kam dëgjuar ndonjëherë në futboll ishte Pele, lojtari më i mirë i të gjitha kohërave”, tha Luis Eduardo.
Tifozët gjithashtu u dyndën për të lënë lule jashtë stadiumit të klubit ku Pele kaloi pjesën më të madhe të karrierës së tij, Santosit, pasi qyteti juglindor shpalli shtatë ditë zie për heroin e tij. Homazhet e tjera erdhën shpejt në mbarë vendin: Brazili shpalli tri ditë zie kombëtare, statuja ikonë e Krishtit Shëlbues në Rio de Janeiro u ndez në të verdhë dhe gjelbër dhe stadiumi i famshëm “Maracana” u ndriçua me ar në homazh për “më të madhin e të gjitha kohërave”.
Gazetarët nga e gjithë bota ndërkohë udhëtuan në Sao Paulo, Santos dhe vendlindjen juglindore të Peles, Tres Coracoes, ndërsa televizioni brazilian transmetoi “mur më mur” për vdekjen e tij dhe vërshimin kombëtar të emocioneve -- të shoqëruara me pamje arkivore verbuese nga ditët e tij të lojës.
I mbiquajtur “O Rei” - Mbreti - Pele pati një nga karrierat më të njohura në sport, duke shënuar më shumë se 1000 gola gjatë karrierës së tij vezulluese dhe duke fituar Kupën e Botës tri herë - i vetmi lojtar në histori që arriti këtë sukses. Ai e vendosi Brazilin në hartën e botës si “tokën e lojës së bukur” - pasi liderët po aq të ndryshëm sa presidenti në largim, Jair Bolsonaro, dhe presidenti i zgjedhur, Luiz Inacio Lula da Silva, u përmendën shpejt në homazhe të ndezura. Jashtë spitalit në lagjen e pasur të Morumbit, të pranishmit qanë, valëvitën flamujt e Santosit dhe varën një pankartë ku shkruhej “Mbreti i përjetshëm Pele”.
“Ne erdhëm për t'i thënë lamtumirë, për t'i bërë një homazh të vogël, siç mendoj se duhet të bëjnë të gjithë”, tha Jose Carlos Souza Santos, 43 vjeç. “Pele përfaqëson pasionin tonë për futbollin. Të gjithë ata që kanë dashur të luajnë futboll janë frymëzuar nga ai”
Alipio Bedaque, një konsulent 66-vjeçar, tha se ai kishte shkuar me urgjencë në spital, si shumë të tjerë -- por vetëm pasi kishte veshur me shpejtësi fanellën e tij të çmuar të Santosit 1956, vitin e debutimit të Peles.
Ai kujton gjallërisht shikimin e Peles duke luajtur me Santosin, një qytet 75 kilometra nga Sao Paulo.
“Ju nuk i keni parë as lojtarët e tjerë. Thjesht keni fiksuar Pelen dhe atë që ai do të bënte”, tha Bedaque.
“Pele dhe Santos janë ata që më bënë të dashurohem me futbollin”.
Por trashëgimia e Peles nuk do të ndalet këtu, tha ai.
“Ai ishte një ikonë gjigante në mbarë botën, shumë përtej sportit të tij”.
