Sëpata e gurit e heshta të shigjetave, artefaktet e pazbuluara në Muzeun e Drenocit

Për lashtësinë e ekzistencës së fshatit Drenoc të Rahovecit tregon ky gur, i cili gjendet në muzeun e fshatit.

Ai mendohet se ekziston që nga koha e besimit pagan, duke e bërë kështu të jetë edhe artefakti më i vjetër që ka muzeu “Anadrenisë” i këtij fshati.

Për këtë tregon edhe Nazmi Berisha, arsimtar i gjeografisë në shkollën e fshatit, i cili edhe ishte ideatori i krijimit të këtij muzeu.

“Është ky guri që është gjetur, është i besimit pagan dhe mendo që është një artefakt shumë më i vjetër se të gjitha të tjerat. Sipas besimit pagan, që e kemi një vend të shenjtë këtu bëhet një ceremoni fetare. Sigurisht ka lëvizur prej vendit dhe disa bashkëfshatarë e kanë sjellë këtu që të jetë si dëshmi për të gjithë”, thotë Berisha.

Për krijimin e muzeut, që numëron mbi 800 artefakte, ndihmuan nxënësit e po ashtu edhe fshatarët. 
“Quhet muzeu “Anadrinisë”, ka filluar rastësisht gjatë orës së edukatës qytetare dhe nga ajo ditë i kam bindur nxënësit që ato pak artefakte t’i grumbullojmë dhe t’i ekspozojmë këtu. janë 850 artefakte dhe shumë fotografi të brezave të gjeneratave të fshatit tonë”, deklaron Berisha.

Sëpatë e gurit, heshta, një medaljon  i ushtrisë spanjolle janë disa nga artefaktet që po presin arkeologët të zbulojnë për vjetërsinë e tyre.

“Në këtë klasë i kemi dy elemente, janë veshjet popullore, qeramika dhe disa gjetje shumë të vjetra arkeologjike, të cilat presin historianët apo edhe shkencëtarët që të përcaktojnë kohën dhe epokën e tyre. Është sëpata e gurit, heshta, para pak ditësh më ka ardhur edhe një prej bakri i gjetur prej një bariu duke i dhënë bagëtive, pastaj është një medaljon  i ushtrisë spanjolle dhe kështu me radhë e që pres që të më dërgojnë arkeologët që të përcaktojnë vlerën, kohën e detaje të tjera”, shton Berisha.

Përveç dëshmive të kohës së gurit, në këtë muze janë grumbulluar shumë artefakte që tregojnë edhe jetesën e banorëve të fshatit.

“Ai kënd simbolizon jetën e fshatit, jetën që kemi pasur. Fshati ynë merret me blegtori dhe vreshtari dhe të gjitha veglat janë aty. Të gjitha pra kanë qenë vegla punëdore. Edhe tani merremi me përpunimin e rrushit mirëpo tani i kemi edhe bodrumet, rrushin e çojmë atje direkt dhe më pak e ruajmë për vete”, thotë Berisha

“Në këtë klasë i kemi dy elemente, janë veshjet popullore, qeramika dhe disa gjetje shumë të vjetra arkeologjike, të cilat presin historianët apo edhe shkencëtarët që të përcaktojnë kohën dhe epokën e tyre. Është sëpata e gurit, heshta, para pak ditësh më ka ardhur edhe një prej bakri i gjetur prej një bariu duke i dhënë bagëtive, pastaj është një medaljon  i ushtrisë spanjolle dhe kështu me radhë e që pres që të më dërgojnë arkeologët që të përcaktojnë vlerën, kohën e detaje të tjera”, shton ai.

Këtë objekt e karakterizojnë edhe fotografitë që nga gjenerata e parë shkollore të Drenocit.

“Këtu kemi shumë artefakte të të gjitha të kohërave historike, prej kohës së gurit e deri të ditës së stome dhe secili paraqet rëndësinë e vet. Këtu ku jemi në këndin e fotografive, sepse pasi fshati ynë është djegur 100 për qind jemi munduar që të paraqesim historinë e fshatit tonë përmes shkollës. Fotografia më e vjetër këtu është e 1947-s e deri te fotografitë e ditës së sotme”, thekson Berisha.

Ai thotë se ka kërkuar edhe nga Komuna e Rahovecit që ky objekt të shpallet muze, pasi për momentin është duke operuar si organizatë joqeveritare të cilën e ka hapur vetë ai.