Albanologët jetëgjatë të studimeve për shqipen

Afeksioni i tij me Kosovën kishte filluar qysh kur ishte viti 1955 kur Eric P. Hamp kishte takuar Selman Rizën në Prishtinë, që të dytë plot ambicie e vullnet për të nismuar një projekt të përbashkët. Por kjo nuk do të mbaronte me kaq, sepse albanologjia do të bëhej vokacioni jetësor i profesorit të Universitetit të Chicagos.

Në vitin 2005, i kërrusur nga pesha e një jete 85-vjeçare, Hamp do të puthte tokën kur hyri në Hotel Grand. Ishte hera e parë që po shijonte Kosovën e lirë, për të cilën në momentet e ankthshme të vitit 1999 i kishte shkruar letër të drejtpërdrejtë presidentit të atëbotshëm amerikan, Bill Clinton. Një jetë paralele prej studiuesi ishte edhe ajo e Idriz Ajetit. Vetëm tre vjet më i moshuar sesa homologu i tij amerikan, Ajeti kishte qenë pjesë e zhvillimeve të rëndësishme në albanologji dhe jo vetëm.

Eric Hamp dhe Idriz Ajeti, të cilët kanë ndërruar jetë në shkurt të këtij viti, ishin tema bosht e tryezës së mbajtur të hënën në Fakultetin e Filologjisë si pjesë e Seminarit për Gjuhën, Letërsinë dhe Kulturën Shqiptare.

“Për fatin e tyre të mirë, edhe Eric Hamp dhe Idriz Ajeti jetuan aq gjatë, sa për t’u njohur edhe me brezin e ri të albanologjisë”, ka thënë Rrahman Paçarizi në hapje të tryezës.

Në vijim, Bardh Rugova, profesor në Fakultetin e Filologjisë, ka folur për kontributin e nduarnduartë të gjuhëtarit amerikan.

“Një foto e tij me mustaqe të thinjura dhe këmishë me kuti, që e shohim zakonisht në media, është shkrepur në Hotelin Grand në Prishtinë gjatë vizitës së tij të fundit në Kosovë me rastin e promovimit të librit ‘Studime Krahasimtare për shqipen’, të botuar nga ASHAK”, ka thënë ai.

Sipas tij, “Hampi është emri më i madh botëror që është marrë deri më sot me shqipen”.

(Gjerësisht, sot në "Kohën Ditore")