Dita e Flamurit “fshihet” përtej ngjyrave si festë e dialog arti

Vepra të 24 profesorëve të Fakultetit të Arteve janë bashkuar në ekspozitë e Dita e Flamurit ka shërbyer si datë simbolike që e ka sjellë ngjarjen në kalendar, ndërsa përmbajtja ka qëndruar e hapur dhe e larmishme, duke refuzuar tematizimin e drejtpërdrejtë dhe duke lejuar që vetë praktikat e profesorëve të flasin. 28 Nëntori më shumë është sebep sesa si temë e drejtpërdrejtë e ekspozita shkon përtej ngjyrave kuqezi duke u përkthyer në një lloj dialogu artistik midis artistëve e audiencës

Fakulteti i Arteve ka hapur ekspozitën vjetore të profesorëve, një ngjarje që për disa vite lidhet me Ditën e Flamurit, por që në përmbajtje shtrihet përtej saj. Në këtë “edicion”, 24 profesorë nga të gjitha disiplinat e artit vizual kanë paraqitur punë të reja ose cikle të përzgjedhura, duke sjellë në galeri një panoramë të gjerë të zhvillimeve të tyre krijuese.

Në hapësirat e Galerisë, punët vijnë nga piktura, skulptura, grafika, vizatimi, dizajni grafik dhe instalacioni. Cikli i kafkave të bardha mbi të zezë (Ismet Jonuzi), skulptura metalike me formë të ngjeshur organike, pikturat ekspresive shumëngjyrëshe, posterët konceptualë që luajnë me trashëgiminë kulturore apo instalacioni me derë të zezë (Agron Blakçori) – të gjitha kanë shërbyer si ilustrim i gamës së gjerë të qasjeve që i kultivon Fakulteti i Arteve. Këto elemente qëndrojnë si sfond i natyrshëm i diskutimeve që profesorët zhvillojnë gjatë hapjes së ekspozitës, ku secili e sheh punën e tjetrit pas një periudhe njëvjeçare a dyvjeçare.

Ekspozita, siç e ka theksuar kuratori Ismet Jonuzi, mbështetet në tri funksione kryesore që e mbajnë strukturën e saj.

“Do të duhej të ishte tradicionale, që mbahet çdo një ose dy vjet, ku profesorët ekspozojnë punimet e veta”, ka thënë ai, duke shtuar se hapja përkon me 28 Nëntorin më shumë si një sebep sesa si temë e drejtpërdrejtë.

Për të, rëndësia e ngjarjes qëndron në atë që studentët mund ta shohin punën e pedagogëve të tyre në mënyrë të qartë e profesionale, por edhe në komunikimin e brendshëm mes vetë profesorëve. Pikërisht ky komunikim, sipas Jonuzit, është njëra nga shtyllat e ekspozitës.

“Është edhe një komunikim ndërmjet profesorëve, sepse e shohin njëri-tjetrin, avancimet e tyre dhe punët të cilat brenda një viti ose dy janë punuar, dhe që nuk e kanë parë më herët. Është më shumë edhe një komunikim vizual edhe ndërmjet pedagogëve dhe kjo domethënë ka tri të mira. E para, sepse bëhet për nder të festës së flamurit, e dyta, se bëhet për shkak të studentëve dhe e treta, se ndikon në komunikimin ndërmjet profesorëve”, ka thënë ai.

Në këtë përzierje të praktikave, ekspozita ka marrë karakterin e një pasqyre kolektive të zhvillimit të brendshëm të Fakultetit.

Profesori Xhevdet Pantina ka parë lidhje të natyrshme mes kësaj date dhe procesit krijues.

“Kryesisht janë të reja dhe janë tematike, që inspirim e kanë muajin nëntor. Zakonisht ne si staf akademik jemi të inspiruar edhe prej më herët, sepse ka qenë edhe ‘Salloni i Nëntorit’ nga Shoqata e Artistëve Figurativë të asaj kohe, mirëpo tash ajo që ka mbetur, na ka mbetur edhe ne si staf akademik që jemi duke organizuar zakonisht për këto evente të ndryshme”, ka thënë ai.

Edhe pse ekspozita e profesorëve nuk ndjek një linjë tematike të përbashkët, ajo e bart vazhdimësinë e traditës për të qenë aktivë në anën artistike pikërisht në këtë periudhë.

Shtylla e dytë – ajo edukative – ka qenë thelbësore në qëllimin e ekspozitës. Prodekania Valbona Rexhepi ka theksuar se ngjarja organizohet “që studentët të shohin punën e profesorëve me të cilët përfundojnë edhe studimet”. Sipas saj, është e rëndësishme që ata të jenë të njoftuar me standardin që ka Fakulteti si krijues dhe me atë çfarë ofrojnë pedagogët edhe jashtë auditorit.

Sipas saj, ekspozita nuk është vetëm një prezantim, por standard profesional që u tregon studentëve nivelin krijues të pedagogëve të tyre.

“Është një punë që bëhet me shumë përkushtim, punë profesionale dhe nuk është e domosdoshme të jetë me temën e 28 Nëntorit. Për ne si krijues është shumë e rëndësishme që ta përfaqësojmë artin tonë në mënyrën më të dinjitetshme para studentëve tanë, para publikut, artdashësve e kolegëve. Është njëfarë sfide e njëfarë gare, sepse kur prezanton punën njëri prej profesorëve bashkë me profesorin tjetër, kolegun, të gjithë e kemi njëfarë droje dhe mundohemi ta përfaqësojmë veten në dritën më të mirë”, ka thënë profesoresha Rexhepi.

Kjo drojë, e përzier me krenari dhe përgjegjësi, e ka shtuar peshën e ekspozitës në sytë e studentëve, të cilët shohin një gamë të gjerë veprash të finalizuara, të pozicionuara qartë në raport me skenën bashkëkohore. Veprat e profesorëve të tyre janë të ekspozuara në të gjitha këndet e Galerisë, e pikërisht këta janë arsyeja pse mes të pranishmëve ka pasur edhe shumë studentë të artit vizual.

Nga ana e studentëve, ky dimension shihet njësoj.

Lis Nagavci, student i dizajnit të inovacionit në Fakultetin e Arteve, e ka cilësuar ekspozitën si mundësi për ndikim dhe frymëzim.

“Besoj që është një rast shumë i mirë, që edhe studentët të vijnë dhe të influencohen e të inspirohen prej profesorëve të tyre, prej veprave që i bëjnë, metodave që i përdorin në përgjithësi. Mendoj se është një ide e mirë e profesorëve që e bëjnë një ekspozitë që t’i thirrin studentët e tyre, por në të njëjtën kohë do të ishte mirë që edhe studentët të bëjnë ekspozitë të tyren, ku e kanë ndihmën e profesorit, për të pasur një platformë të njëjtë”, ka thënë ai.

Praktika të tilla tashmë kanë ndodhur në ekspozita të mëparshme të Fakultetit e në këtë ndërthurje të këtyre tri shtyllave, hapësira ekspozuese ka funksionuar si vendtakim, jo vetëm mes gjeneratave, por edhe mes energjive të ndryshme krijuese që e ndërtojnë identitetin e Fakultetit të Arteve. Dita e Flamurit ka shërbyer si datë simbolike që e ka sjellë ngjarjen në kalendar, ndërsa përmbajtja ka qëndruar e hapur dhe e larmishme, duke refuzuar tematizimin e drejtpërdrejtë dhe duke lejuar që vetë praktikat e profesorëve të flasin.

Ekspozita do të jetë e hapur për dy javë në Galerinë e Fakultetit të Arteve, ku vizitorët mund të shohin zhvillimet e fundit të pedagogëve në një ambient që i mbledh bashkë, si për festa, ashtu edhe për mësim dhe për komunikim profesional.