Ujëvarat, të cilat shtrihen pothuajse 400 kilometra në lindje të kryeqytetit të Angolës, Luanda, në provincën Malanje, nga banorët vendës e edhe më tej besohet të jenë të shenjta
(CNN) - “Askush nuk mund të thotë se Zoti nuk ekziston kur ne shohim mrekullitë që Zoti ka bërë këtu”. Ky ishte reagimi i Sebastião Gaspar Agostinhos teksa vizitoi për herë të parë ujëvarën Kalandula.
Agostinho, i shoqëruar nga një grup grash nga kisha e tij, bëri një udhëtim me autobus për orë të tëra vetëm për të parë një nga ujëvarat më të mëdha dhe më të bukura të Afrikës, për çka tha se ia vlente të udhëtoje.
“Kam parë ujëvarën Kalandula në televizor,” thotë ai. “Kam parë fotografi të ujëvarës Kalandula, por sot, duke e parë atë personalisht, përshtypja është krejtësisht ndryshe”.
Ujëvarat, të cilat shtrihen pothuajse 400 kilometra në lindje të kryeqytetit të Angolës, Luanda, në provincën Malanje, nga banorët vendës e edhe më tej besohet të jenë të shenjta.
Përvoja fillon në parkingun pranë ujëvarës. Edhe aty, jashtë pamjes së atraksionit, vizitorët mund të ndiejnë energjinë e gjeneruar nga sasitë masive të ujit që përplasen mbi shkëmbinjtë poshtë.
Afër ujëvarës afrohesh duke ecur nëpër një fushë që të çon në skajin e sipërm të ujëvarës. Nga këtu është e mundur të kuptoni madhësinë dhe fuqinë e vërtetë të ujëvarës Kalandula – ujërat e zhurmshëm të së cilës shtrihen në një gjerësi prej 400 metrash, me një rënie prej 100 metrash.
Spektaklit i shtohet edhe një mjegull e ftohtë që vendësit e lidhin me histori shpirtërore.
“Ajo që thonë të moshuarit është se në të kaluarën ujëvarat e Kalandulës ishin një vend i shenjtë”, thotë Nelson Andre, drejtor i turizmit dhe kulturës në Kalandula. “Është një vend ku kryheshin ritualet për të qetësuar perënditë dhe për të kërkuar mirëqenie, shëndet dhe prosperitet për shoqërinë në përgjithësi”.
Kalandula (nganjëherë shkruhet si Calandula) është vetëm një pjesë e gjerësisë së ujëvarës Victoria, ujëvara më e madhe e Afrikës me një gjerësi prej më shumë se 1700 metrash, por është pothuajse po aq e gjatë me një rrjedhë të fuqishme dhe të pamëshirshme uji.
“Nuk është e mundur që një njeri të bëjë atë që ndodh në ujëvaren Kalandula”, thotë Nelson Andre. “Shi ose shkëlqim, uji nuk thahet kurrë, ujë ka gjithmonë. Është vendi ku Zoti mori me duar dhe pikturoi ujëvarën e Kalandulës”.
Për të parë dhe shijuar përvojën e plotë të ujëvarave në atë pjesë, vizitorët duhet të zbresin në një shteg të pjerrët dhe shkëmbor që i çon ata në fund. Duhen rreth 30 minuta për të bërë ecjen përgjatë një pjese të lumit Lucala që ushqen Kalandulën.
Ata që përfundojnë udhëtimin janë të shpërblyer me një pamje piktoreske që mahnit ndjekësit e tyre në rrjetet sociale. Ata do ta gjejnë veten pothuajse të rrethuar nga ujëvara në formë patkoi, e cila krijon një sfond me tinguj të bubullimës së ujit.
Në shumicën e ditëve, pamja përfshin gjithashtu një ylber që krijohet nga rrezet e diellit dhe nga uji i mrekullueshëm i ujëvarës.
Thesar i fshehur
“Të gjithë ata që vijnë këtu si unë ndiejnë të njëjtën gjë, sepse ajo që na tregon ky peizazh është e mahnitshme”, thotë Pedro Francisco, një udhërrëfyes lokal që i çon njerëzit në fund të ujëvarës çdo ditë.
“Ju mund të vini këtu me problemet tuaja dhe kur zbrisni këtu gjithçka duket më e lehtë. Ti i harron të gjitha problemet që ke”.
Ujëvarat Kalandula janë me të vërtetë një thesar i fshehur në Angola. Kjo është pjesërisht për shkak se ato nuk janë promovuar shumë si një destinacion turistik dhe gjithashtu për shkak të vendndodhjes së tyre.
Ekziston vetëm një rrugë kryesore që lidh zonën me Luandën dhe shumë pjesë të saj janë të mbushura me gropa, kështu që është një udhëtim i gjatë e ndoshta edhe i mundimshëm për të arritur atje.
Edhe pse aktualisht nuk ka restorante apo dyqane pranë ujëvarave, në mënyrë që t’i tërheqë edhe më shumë vizitorët e huaj, autoritetet lokale duan ta ndryshojnë këtë.
“Ne duhet të kemi infrastrukturë këtu që do të tërheqë turistët dhe do t'i bëjë ata të ndiejnë se kanë atë që u nevojitet brenda ujëvarës Kalandula”, thotë Nelson Andre. “Ne besojmë se turistët tërhiqen jo vetëm nga bukuria hyjnore, por edhe nga gjërat që ekzistojnë rreth saj. Të kesh shërbime të mira do ta bëjë turizmin të rritet në nivel komunal”.
Mirëseardhja miqësore
Ekziston një hotel - një shtrat dhe mëngjes shumë modest, por në një vend pothuajse të përsosur. Quhet Pousada Quedas de Kalandula dhe ndodhet në një pllajë të gjelbër, pranë ujërave kaskadë.
Mysafirët që qëndrojnë atje mund të shohin ujëvarat nga ballkonet e tyre dhe të shijojnë mëngjesin në oborr, i cili gjithashtu ofron një pamje që s’pengohet nga asgjë dhe një pamje të mrekullueshme. Gjithashtu krijon mundësi të mrekullueshme për të bërë fotografi.
“Hoteli u ndërtua për herë të parë në vitet 1950, gjatë epokës koloniale”, thotë Benvinda Ribeiro që menaxhon hotelin.
Ajo tha se hoteli është ringjallur së fundmi, pasi ishte mbyllur gjatë luftës civile që përfshiu Angolën nga viti 1975, pas përfundimit të sundimit kolonial portugez, deri në vitin 2002. Ai u rihap në vitin 2017 pas një rinovimi trevjeçar.
Ribeiro thotë se 70% e të ftuarve të saj janë të huaj. Ajo shpreson që më shumë njerëz nga brenda vendit të vijnë për të shijuar edhe pamjet e bukura, por edhe hotelin.
“Ata që vijnë për të vizituar këto mrekulli do të priten mirë”, thotë ajo. “Ne duam që të gjithë të vijnë, jo vetëm të huajt, por edhe angolanët, ata gjithmonë do të priten mirë në të njëjtën mënyrë, gjithmonë me të njëjtën miqësi”.
