Gati 7,000 njerëz janë nisur të martën në një marshim paqeje tre-ditor përmes pyjeve të Bosnjës lindore, në kujtim të mijëra viktimave të masakrës së Srebrenicës në vitin 1995, gjenocidi i vetëm i pranuar në Evropë që nga Lufta e Dytë Botërore.
Marshimi vjetor prej 100 kilometrash bëhet në të kundërt e një rrugë të ndjekur nga burra dhe djem nga grupi etnik boshnjak, i përbërë kryesisht nga myslimanë, të cilët u masakruan ndërsa përpiqeshin të largoheshin nga Srebrenica pasi forcat serbe të Bosnjës e pushtuan atë në muajt e fundit të luftës ndëretnike të vendit 1992-95, raporton AP.
“Jam këtu sot për të mbështetur djalin tim, Sulltanin, ndërsa ai niset për në marsh”, ka thënë Amir Kulagic, i cili ishte midis atyre që morën rrugën në vitin 1995 dhe kujtoi se “vështirësia e tij zgjati shtatë ditë e tetë netë”.
Kulagic ka thënë se është krenar që djali dhe nipi i tij vendosën të ndiqnin rrugën përsëri, por edhe i trishtuar sepse ai nuk mundi t’i shoqëronte për shkak të shëndetit të dobët.
Marshimit i është bashkuar edhe Nirha Music, tani shtetase amerikane, e lindur pas luftës nga një nënë që i mbijetoi Srebrenicës.
“Po ecim për të parë se çfarë ka kaluar populli ynë”, ka thënë Music.
“Nuk është e lehtë. E vetmja gjë që mund të mendoj është se kështu ishte kur na vrisnin dhe kur na mblidhnin për të na vrarë”, ka shtuar ajo.
Shumica e viktimave të masakrës u ndoqën dhe u ekzekutuan menjëherë ndërsa përpiqeshin të iknin nëpër pyje. Trupat e tyre u futën në varre masive të hapura me nxitim dhe më vonë u gërmuan me buldozerë dhe u shpërndanë midis vendeve të tjera të varrimit për të fshehur provat e krimit.
Viktimat e identifikuara rishtazi rivarrosen çdo vit më 11 korrik, përvjetori i ditës kur filluan vrasjet në vitin 1995, në varrezën përkujtimore të madhe dhe ende në zgjerim jashtë Srebrenicës.
Deri më tani, mbetjet e më shumë se 6,700 njerëzve janë gjetur dhe varrosur atje. Mbetjet e shtatë viktimave të tjera, të identifikuara së fundmi përmes analizës së ADN-së, do të varrosen atje të premten.
Masakra e Srebrenicës është shpallur gjenocid nga gjykatat ndërkombëtare dhe kombëtare, por udhëheqësit serbë në Bosnjë dhe Serbinë fqinje vazhdojnë ta minimizojnë ose edhe ta mohojnë atë pavarësisht provave të pakundërshtueshme të asaj që ka ndodhur.