Dhe njerëzit që mbledhin paratë - deri në 300.000 euro për një varkë që kalon nëpër ngushticat e Kanalit - nuk janë të arrestuarit gjatë bastisjeve periodike përgjatë vijës bregdetare. Midis koronavirusit dhe Brexitit, "kjo është një epokë e artë për kontrabandistët dhe krimin e organizuar, sepse vendet janë në rrëmujë", tha Mimi Vu, eksperte për migracionin vietnamez që kalon rregullisht kohë në kampet e Francës veriore
Çmimi për të kaluar Kanalin anglez ndryshon sipas rrjetit të kontrabandistëve, ndërmjet 3000 dhe 7000 euro, megjithëse shumëkush thotë se shpesh bëhen edhe zbritje.
Shpesh çmimi përfshin gjithashtu qiranë afatshkurtër të tendës në dunat me erë të Francës veriore dhe ushqime të gatuara në vatrat e zjarrit në shiun që bie gjatë më shumë se gjysmës së muajit nëntor në rajonin Calais. Ndonjëherë, por jo gjithmonë, çmimi përfshin një jelek shpëtimi dhe karburant për motorin e jashtëm.
Policia kap vetëm “duart e vogla”
Dhe njerëzit që mbledhin paratë - deri në 300.000 euro për varkë që kalon nëpër ngushticat e Kanalit - nuk janë të arrestuarit gjatë bastisjeve periodike përgjatë vijës bregdetare. Janë pikërisht ata që policia franceze i quan "duart e vogla".
Tani autoritetet franceze shpresojnë të rrisin zinxhirin komandues. Hetimi gjyqësor francez për fundosjen e së mërkurës që mori jetën e 27 personave u është dorëzuar prokurorëve në Paris, të cilët janë të specializuar në krimin e organizuar.
Për të kaluar pikën e ngushtë prej 33 kilometrash të Kanalit, gomonet duhet të lundrojnë në ujërat e ftohta dhe pranë anijeve të ngarkesave që kalojnë. Që nga 17 nëntori, 23.000 njerëz kanë kaluar me sukses, bëhet e ditur nga Zyra e Brendshme e Britanisë. Franca njofton për rreth 19.000 njerëz.
Së paku organizatat e kontrabandës këtë vit kanë fituar 69 milionë euro për kalimin – që i bie 2 milionë euro për kilometër.
"Kjo është bërë aq fitimprurëse për kriminelët sa do të duhet një përpjekje fenomenale për ta luftuar me sukses", i tha Parlamentit më 17 nëntor Dan O'Mahoney nga Zyra e Brendshme e Mbretërisë së Bashkuar.
Midis koronavirusit dhe Brexitit, "kjo është një epokë e artë për kontrabandistët dhe krimin e organizuar, sepse vendet janë në rrëmujë", tha Mimi Vu, eksperte për migracionin vietnamez që kalon rregullisht kohë në kampet e Francës veriore.
"Mendoni si një kompani transporti dhe logjistike", tha Vu.
Së paku organizatat e kontrabandës këtë vit kanë fituar 69 milionë euro për kalimin – që i bie 2 milionë euro për kilometër
Joshja me reklama në mediat sociale
Nëpër Evropën Qendrore mund të kushtojë rreth 4000 euro, sipas autoriteteve austriake, të cilat të shtunën njoftuan për arrestimin e 15 personave të dyshuar për kontrabandimin e emigrantëve sirianë, libanezë dhe egjiptianë në vend me furgona prej 12 deri në 15 persona. Të dyshuarit transportuan më shumë se 700 njerëz me një kosto totale prej më shumë se 2.5 milionë euro, tha policia. Në këtë rrjet emigrantët ishin nisur për në Gjermani.
Kontrabandistët e supozuar – nga Moldavia, Ukraina dhe Uzbekistani – u rekrutuan në vendet e tyre të origjinës përmes reklamave në mediat sociale që ofronin punë si shoferë për 2250-3380 dollarë në muaj.
Burrat që merren me pjesën e fundit në thelb po bëjnë vetëm lidhjen përfundimtare. Nëse arrestohen, ata janë të zëvendësueshëm, tha Vu.
Frontex, agjencia evropiane e kufijve, i bëri jehonë kësaj në një raport të rrezikut të vitit 2021 që përshkruan udhëheqësit operacionalë si menaxherë, që “janë në gjendje të orkestrojnë biznesin kriminal nga distanca, ndërsa kryesisht ekspozojnë kriminelët e nivelit të ulët të përfshirë në transport dhe logjistikë ndaj zbulimit të zbatimit të ligjit”.
Zinxhiri i krimit
Zinxhiri fillon në vendin e origjinës, zakonisht me një çmim të ulët dakord, të rregulluar në mediat sociale. Kjo kosto ka tendencë të zhvendoset gjatë udhëtimit, por shumica me dëshirë paguajnë ekstra, ndërsa destinacioni i tyre afrohet, tha ajo. Kjo ndodh pikërisht atëherë kur logjistika bëhet më e ndërlikuar.
Kalimet e kanalit nga deti ishin relativisht të rralla deri disa vjet më parë, kur autoritetet franceze dhe ato britanike mbyllën zonën përreth hyrjes së Eurotunelit. Vdekja e 39 emigrantëve vietnamezë në pjesën e pasme të një kamioni me kontejnerë mund të ketë kontribuar gjithashtu në hezitimin e ri për të përdorur atë rrugë.
Por përpjekjet e para ishin të çorganizuara, duke përdorur pajisje të vogla detare dhe madje edhe kajakë të blerë në dyqanin lokal sportiv, “Decathlon”.
"Në fillim janë gjithmonë pionierët", tha Nando Sigona, profesor i migracionit ndërkombëtar dhe zhvendosjes së detyruar në Universitetin e Birminghamit. “Por sapo filloi të dukej se po funksiononte për një numër njerëzish, mund të shihje përfshirjen e lojtarëve më të mëdhenj”.
Një emigrant nga Sudani, i cili do të prezantohej vetëm si Yasir, kishte tre vjet që po përpiqej të shkonte në Britani.
Teksa tundte kokën për tragjedinë, ai theksoi se të rrezikshme ishin edhe metodat e tjera të kontrabandës, si fshehja në kamion.
"Mund të thyesh një këmbë", tha ai. "Ti mund të vdesësh".

Kërkesa për korridor humanitar
Dhe sado i rrezikshëm që mund të rezultojë udhëtimi në det, shumë emigrantëve u dukej se ishte më i sigurt se opsionet e tjera. E vetmja gjë që e pengon është kostoja, për të cilën ai kishte dëgjuar se ishte 1200 euro.
"Ne nuk kemi para", tha Jasir. "Nëse do të kisha para, do të shkoja në varkë”.
Policia goditi blerjet lokale të varkave, dhe pastaj u shfaqën gomonet më të mëdha, të transportuara nga dhjetëra makina dhe furgona me etiketa gjermane dhe belge, tha policia. Ministri i Brendshëm i Francës, Gérald Darmanin, tha se një makinë me etiketa gjermane u sekuestrua në lidhje me hetimin.
Bastisjet e policisë në kampe për të rrëzuar tendat dhe për të ndërprerë operacionet u kanë dhënë kontrabandistëve një mundësi tjetër për të fituar para, tha Nikolai Posner, i grupit të ndihmës Utopia 56. Tani, tarifa përfshin një qira afatshkurtër tende dhe ushqimin elementar. Që zakonisht gatuhet në zjarr të hapur.
“Ka një zgjidhje për të ndaluar gjithë këtë: vdekjet, kontrabandistët, kampet. Bëni një korridor humanitar”, tha Posner. Ai tha se kërkesat për azil duhet të lehtësohen në të dyja anët e Kanalit.
Pjesërisht për shkak të Brexitit dhe koronavirusit, dëbimet nga Britania e Madhe këtë vit ranë në vetëm pesë persona, njofton Zyra e Brendshme. Vu tha se njerëzit që përgjohen në det ose në tokë nga forcat kufitare britanike përfundojnë në qendrat e emigrantëve, por zakonisht thjesht bien përsëri në kontakt me rrjetet e kontrabandës dhe përfundojnë duke punuar në tregun e zi.
Akuza franceze
Kjo është ankesa më e madhe në Francë, ku ministri i Brendshëm tha se punëdhënësit britanikë duken më shumë se të lumtur për të punësuar njerëz nën tavolinë, duke ofruar një tjetër stimul financiar.
"Nëse ata janë në Calais, ndodhen sa për të shkuar në Britani dhe të vetmit njerëz që mund t'u garantojnë kalimin janë këto rrjete të kontrabandistëve", tha Ludovic Hochart, oficer policie me bazë në Calais. “Motivimi për të shkuar në Angli është më i fortë se rreziqet që i presin”.
Ministrat nga Franca, Gjermania, Holanda, Belgjika dhe zyrtarët e BE-së do të takohen për të kërkuar zgjidhje. Por me Francën dhe Britaninë në mosmarrëveshje të forta për migrimin, peshkimin dhe mënyrën se si të rindërtohet një marrëdhënie pune pas Brexitit, ka një mungesë të dukshme: një delegacion britanik.
Për Vunë, kjo është një mundësi e humbur: “Ky është krim transnacional. Ai përfshin shumë kufij dhe nuk i takon vetëm një vendi ta zgjidhë atë”.
