Në vend që të mbështetet te sekretarët e kabinetit ose te zëvendëspresidentja e tij, ai ka zgjedhur menaxherë me përvojë dhe shpesh të lidhur politikisht për të zbatuar e mbikëqyrur politikat e tij. Kjo pasqyron jo vetëm brezin teknokratik të Shtëpisë së Bardhë të Bidenit, por edhe centralizimin e pushtetit brenda krahut perëndimor, vlerësojnë gazetarët e “Associated Press”, që mbulojnë Shtëpinë e Bardhë të Joe Bidenit

Harku i gjatë i Joe Bidenit në jetën publike ka ngërthyer gjithmonë ambicien madhore: të ulej pranë tavolinës së Zyrës Ovale.

Ai ia doli, megjithëse në moshën 78-vjeçare, si personi më i vjetër që mori timonin e Presidencës. Pas trazirave dhe kaosit të paraardhësit Donald Trump, Biden u pa nga votuesit si ai që mund të rikthente ndjenjën e normalitetit dhe tonin qetësues në Shtëpinë e Bardhë.

Por Biden zbuloi gjithashtu, si të gjithë paraardhësit e tij, se ngjarjet jashtë kontrollit të tij do të formësonin kohën e tij në detyrë dhe vlerësimin e publikut për të.

Dhe ja cilat janë vlerësimet e ekipit të “Associated Press-it” nga Shtëpia e Bardhë në vitin e parë të Biden-it si president:

Ambicie të mëdha

Biden e filloi Presidencën me ide të mëdha për nga vlera prej më shumë se 4 trilionë dollarësh.

Pakoja prej 1.9 trilionë dollarësh lehtësim për koronavirusin kaloi në mars, që normalisht në vitet e para në detyrë do të konsiderohej arritje e madhe.

Por Biden vazhdoi të kërkonte më shumë: 2.3 trilionë dollarë shtesë për infrastrukturën dhe vendet e punës, dhe 1.8 trilionë dollarë të tjerë për familjet.

Pas disa negociatave të vështira, ai miratoi një version të planit të tij të infrastrukturës dhe madje mori më shumë se një duzinë republikanë në Senat për ta votuar atë.

Por shtrirja e vëmendjes është e shkurtër. Paketa prej 1.8 trilionë dollarësh e Bidenit, të cilën ai e etiketoi "Ndërto përsëri më mirë", kishte elementë që përfshinin një listë dëshirash të prioriteteve demokratike për dekadën e fundit - një kredi tatimore për kujdesin e fëmijëve, legjislacionin për klimën, pushimin prindëror dhe kopshtin, ndër dispozita të tjera.

Deri më tani duket se fatura nuk ishte shumë e madhe për të dështuar. Republikanët ia kthyen shpinën dhe disa demokratë ishin gjithashtu skeptikë. Më pas inflacioni u rrit dhe shanset e planit ranë, ka vlerësuar Josh Boak i AP-së.

Ai ende sillet si senator

Biden ka qenë senator për gati katër dekada, kështu që ndoshta nuk është befasi që ai sjell mentalitetin e një ligjvënësi në Presidencën e tij.

I njohur si një negociator i aftë që nga koha e tij në Senat, Bideni ende zhytet në negociatat legjislative dhe është i përgatitur për detajet e propozimeve të tij. Ai beson në vlerën e lidhjeve personale dhe bisedave ballë për ballë në detajet e negociatave, duke telefonuar shpesh senatorët kryesorë ose duke takuar ligjvënës në Shtëpinë e Bardhë.

Bideni thekson nevojën për bipartizim, vlerë që e kishte për qejfi në Senat. Por është ai që në Uashingtonin e sotëm të ndarë ashpër ndihet në siklet me zhvillimet.

Bideni punon me orarin e një senatori: Ai shihet shpesh vonë në ngjarje dhe i pëlqen të largohet nga qyteti në fundjavë, duke u kthyer në shtëpi në Delaware. Një ndryshim i madh? Tani ai është duke hipur në “Air Force One” në vend të “Amtrak”, shkruan reporterja Alexandra Jaffe në pjesën e saj vlerësuese një viti pune të presidentit demokrat.

Qëllimet madhore dhe veprimet afatshkurtra

Bideni trashëgoi një listë të gjatë të prioriteteve të politikës demokratike të paplotësuara kur mori detyrën, por pavarësisht përpjekjeve më të mira, shumica mbetën të tilla.

Marrja e detyrës pas përpjekjeve të Trumpit për të përmbysur vullnetin e votuesve bëri që asnjë çështje nuk dukej aq urgjente për Bidenin sa shtytja për legjislacionin për mbrojtjen e votës.

Përpjekja e Bidenit për të thyer bllokimin e legjislacionit duke nxitur që Senati të ndryshojë rregullat e tij për të miratuar projektligjet me një shumicë të thjeshtë, ngeci përpara se të fillonte vërtet nga dy anëtarë të moderuar të partisë së tij.

Ishte emblematike se si arsyetimi kryesor i Bidenit për presidencën e tij - gati katër dekadat e tij në Uashington e pozicionuan në mënyrë unike për të përmbushur një agjendë jashtëzakonisht ambicioze - duket gjithnjë e më shumë në mospërputhje me politikën e sotme.

Bideni vuri bast pa sukses se marrëdhëniet personale, sharjet private dhe shtrembërimet publike mund të kapërcejnë vitet e ndarjeve gjithnjë e më të hidhura partiake dhe mosmarrëveshjeve ideologjike.

Mungesa e progresit për të drejtat e votës, imigracioni, ndryshimet klimatike, kontrolli i armëve dhe mbrojtja e abortit mbesin një barrë e paplotësuar, shkruan Zeke Miller

“Kthimi i Amerikës”

Bideni erdhi në detyrë duke trumbetuar "Kthimin e Amerikës", mesazhi kryesor për aleatët dhe kundërshtarët se ditët e politikës së jashtme të Trumpit "Së pari Amerika" kishin mbaruar.

Por qasja e tij ndaj botës ka qenë gjithashtu e dukshme për vendosmërinë e tij për të shmangur disa nga gabimet e shefit të tij të vjetër Barack Obama.

Biden i qëndroi zotimit për të përmbushur afatin kohor të gushtit për t'i dhënë fund luftës në Afganistan, edhe pse komandantët ushtarakë dhe disa aleatë politikë i kërkuan të ngadalësonte atë që përfundoi në tërheqje amerikane kaotike dhe të përgjakshme. Si zëvendëspresident, Bideni kishte kundërshtuar masën e Obamas për të rritur më shumë trupa amerikane në vend. Por tërheqja që ndodhi, Bideni u kritikua gjerësisht për nxitimin dhe ekzekutimin e saj, ku përfshiheshin edhe trupat amerikane që e pësuan me jetë.

Bideni erdhi gjithashtu në detyrë me një skepticizëm më të madh se Obama - dhe Trumpi dhe George W. Bush për këtë çështje - për presidentin rus, Vladimir Putin. Obama u përpoq të "rifillonte" marrëdhëniet SHBA-Rusi. Në vitin 2014, pas një sërë zhgënjimesh të mëparshme, shpresa e Obamas për një rivendosje raportesh ishte zhdukur kur Rusia pushtoi Gadishullin e Krimesë të Detit të Zi nga Ukraina.

Bideni e bëri të qartë që herët se shpresa e tij më e madhe për marrëdhënien me Putinin ishte gjetja e një mase stabiliteti dhe parashikueshmërie. Me administratën e tij që i bën presion Putinit që të tërhiqet nga grumbullimi aktual i trupave ruse në kufirin me Ukrainën, mbetet për t'u parë nëse qasja e Bidenit nuk do të ketë rezultate më të mira, vlerëson Aamer Madhani nga “Associated Press”

Lidhja e nyjshme me shtëpinë

Për një njeri që do të shkonte në Shtëpinë e Bardhë në mënyrën më të keqe të mundshme, Bideni nuk duket se është i dashuruar me atë vend.

Gjatë vitit të tij të parë në detyrë, kaloi të paktën një pjesë prej 99 ditësh në shtetin e tij të lindjes, Delaware, kryesisht gjatë udhëtimeve të fundjavës dhe që përbënin më shumë se një të katërtën e presidencës së tij. Është një shëtitje e shkurtër që kërkon një operacion masiv që përfshin kontingjente sigurie, mal me gazetarë, helikopterë dhe autobusë.

Sa i përket Shtëpisë së Bardhë, Bideni daljet në Pensilvania Avenue i quan si njëfarë "kafazi të praruar për sa i përket aftësisë për të ecur jashtë dhe për të bërë gjëra".

“Kam thënë kur kandidoja, doja të bëhesha president jo për të jetuar në Shtëpinë e Bardhë, por për të qenë në gjendje të merrja vendime për të ardhmen e vendit”, tha ai në një intervistë për CNN.

Rezidenca nënpresidenciale në Northwest DC, e cila ka 80 hektarë, ishte shumë e ndryshme, tha ai. "Ju mund të dilni nga një verandë në verë dhe të hidheni në një pishinë dhe, e dini, të shkoni në punë", tha ai. "Ju mund të ngisni një biçikletë dhe të mos dilni kurrë nga prona”, shkruan Colleen Long.

Gjithçka për Beaun

Djali i ndjerë i Bidenit, Beau, ndonjëherë duket po aq pjesë e presidencës së Bidenit sa vetë Bideni.

Bideni përdor referenca për djalin e tij në fjalime dhe komente të tjera publike, dhe ndonjëherë vesh një kapelë bejsbolli që mban logon e fondacionit të Beaut për mbrojtjen e fëmijëve.

Beau po përgatitej të ndiqte të atin në politikën kombëtare - dhe ndoshta një ditë do të bëhej president. Ai ishte një prokuror i përgjithshëm i Delaware, shërbeu në Gardën Kombëtare të Ushtrisë së Shtetit dhe këshilloi politikisht babanë e tij.

Kanceri i trurit e ndau nga gruaja dhe dy fëmijët e vegjël në vitin 2015, në moshën 46-vjeçare. Ai është fëmija i dytë që Bideni ka varrosur; një aksident me makinë në vitin 1972 la të vdekur gruan e parë të presidentit dhe vajzën e vogël.

Biden tha gjatë fushatës së tij presidenciale më 2020 se Beau duhej të ishte kandidati.

Në prag të betimit të tij, Bideni i përlotur tha se "keqardhja" e tij ishte që Beau nuk ishte gjallë, "sepse ne duhej ta prezantonim atë si president", kujton Darlene Superville.

Biden-Harris, jo si Obama-Biden

Obama nuk e zgjodhi Bidenin, sepse të dy ishin personalisht të afërt. Ai e zgjodhi atë, sepse shtoi një peshë dhe përvojë të politikës së jashtme dhe mund të shërbente si urë lidhëse për Kongresin.

Por me kalimin e kohës të dy u afruan personalisht. Obama e ngarkoi Bidenin që të ishte "sherifi" për të mbikëqyrur mënyrën se si u shpenzuan paratë në pakon e stimulit të vitit 2009 gjatë krizës financiare. Ai gjithashtu e caktoi të ndihmonte në hartimin e një plani për t'i dhënë fund luftës në Irak.

Kur Bideni po konsideronte kandidimin për të pasuar Obamën në vitin 2016, presidenti ishte i qetë ndaj idesë dhe zëvendëspresidenti i lëshoi udhë Hillary Clintonit.

Megjithatë, respekti i Obamas për zëvendëspresidentin e tij u shfaq në fund të mandatit të tyre, kur ai ia dorëzoi Bidenit Medaljen e Lirisë në një ceremoni emocionale.

Marrëdhënia e Bidenit me zëvendëspresidenten Kamala Harris nuk ka qenë aq e qetë.

Roli i saj në këtë punë është historik: Ajo është gruaja e parë dhe zëvendëspresidentja e parë aziatike dhe afro-amerikane. Por ajo ka luftuar për të gjetur bazën e saj dhe Biden nuk ka qenë shumë udhërrëfyes, megjithëse të dy këmbëngulin publikisht se marrëdhënia e tyre është e qëndrueshme.

Bideni ia ka caktuar Harrisit disa nga çështjet më të vështira të administratës, duke përfshirë emigracionin dhe të drejtat e votës, shkruan Colleen Long

Të gjithë carët e presidentit

Nga infrastruktura te reagimi ndaj COVID-19, Bideni ka angazhuar koordinatorë të Shtëpisë së Bardhë për t’i drejtuar burimet e Qeverisë Federale për të zbatuar politikat e tij. Në rastin e luftimit të ndryshimeve klimatike, Bideni shkoi aq larg sa vendosi dy - Gina McCarthy për të udhëhequr iniciativën e brendshme dhe ish-sekretarin e Shtetit, dhe John Kerryn për ta udhëhequr atë globalisht.

Biden di një ose dy gjërat për carët: Ai ishte i tillë kur drejtoi zbatimin e Aktit të Rimëkëmbjes Amerikane për presidentin Barack Obama. Por kjo tregon se në vend që të mbështetet te sekretarët e kabinetit ose te zëvendëspresidentja e tij, ai ka zgjedhur menaxherë me përvojë dhe shpesh të lidhur politikisht si Gene Sperling, i cili drejton zbatimin e Projektligjit të ndihmës për COVID-19, dhe Jeff Zients, i cili drejton përgjigjen e Qeverisë ndaj virusin.

Kjo pasqyron jo vetëm brezin teknokratik të Shtëpisë së Bardhë të Bidenit, por edhe centralizimin e pushtetit brenda krahut perëndimor.