KOHA do të thotë dashuri

Shkrim i Janusz Bugajskit për 10-vjetorin e “Kohës Ditore”, më 2007. Rikthehet me rastin e vdekjes së autorit të njohur amerikano-polak

Më kishin ftuar të shkruaja për “Kohën Ditore” kur Kosova ishte ende nën çizmen e Milosheviqit. E njihja Veton Surroin ç’prej vitesh dhe rrugët tona shpesh u bashkuan në konferenca të ndryshme ndërkombëtare dhe ai më shumë se kushdo tjetër e kuptonte fuqinë e penës. “Koha” tashmë ishte shumë e njohur jo vetëm në Kosovë dhe në rajon, por edhe në SHBA si një gazetë e arsyeshme dhe e besueshme që sfidonte legjitimitetin e pushtetit represiv serb duke iu shmangur animeve të ngushta në politikën e Kosovës.

Prandaj, kur më në fund takova redaktorët e “KOHËS Ditore” në Prishtinë, pak para bombardimit të vitit 1999, nuk hezitova ta pranoja ofertën për t’u bërë kolumnist i rregullt.

Mbi të gjitha, më kujtohen ata muaj dramatikë të pranverës së vitit 1999, kur “KOHA”, redaktorët dhe gazetarët e saj u zhdukën nga sipërfaqja e dheut.

Dëgjoja aq shumë thashetheme për fatin e keq të gazetës, zyrave dhe personelit saqë kisha vendosur mos të besoja në to derisa të më lajmërohej dikush nga vetë KOHA.

Thjesht aplikoja parimin e të mbështeturit në burimin më të sigurt të informatës.

Më në fund, pas përfundimit të intervenimit të NATO-s, u vura në kontakt me redaktorët kurse vetë gazeta u rishfaq në Prishtinë, gjë e cila na solli qetësi mua dhe kolegëve të mi amerikanë.

Trauma e luftës, tentativa për gjenocid dhe dëbimi nuk e kanë ndryshuar gazetën apo parimet e saj për korrektësi dhe balancë, që ishte jashtëzakonisht e nevojshme në kohën e urrejtjes dhe hidhërimit dhe kur i vinte era hakmarrje.

“KOHA Ditore” mbajti qetësinë dhe foli në favor të qeverisjes demokratike, pluralizmit dhe bashkëjetesës etnike në një Kosovë të pavarur.

Me t’u afruar dita e pavarësisë, jam i sigurt se “KOHA Ditore” do të vazhdojë misionin e vet dhe do të jetë po aq e nevojshme në shtetin e ri sovran sa ishte e nevojshme në kohën e okupimit dhe mbikëqyrjen e mëvonshme ndërkombëtare.

Duhet të theksoj se në gjuhën time të parë amtare, polonishten, fjala “Koha” në të vërtetë do të thotë “dashuri”, kurse për dashuri gjithnjë ka nevojë.

1 shkurt 2007

Washington D.C.