Paratë e pandemisë përdoren për ngritje cilësie

Zyrtarët në Jackson janë të sigurt se po bëjnë investimin e duhur. Megjithëse shumica e fondeve shkoi për nevojat e infrastrukturës, distrikti shkollor bleu gjithashtu laptopë për çdo nxënës dhe investoi në programimin pas shkollës. Shkolla “Jim Hill” tani ofron mundësi mësimi gjatë gjithë vitit me sezonin e verës kushtuar udhëtimeve në terren dhe përvojave “të mësosh duke bërë”

Ajri i kondicionuar u lëshua teksa nxënësit u kthyen nga pushimet verore vitin e kaluar në shkollën e mesme “Jim Hill” në Jackson, Misisipi, duke i detyruar të mësojnë në vapë të madhe. Në Ditën e Falënderimeve nxënësit u grumbulluan nën batanije, sepse i nxehti nuk po funksiononte.

Gjatë rrugës nxënësit u përballën me dushet e prishura në dhomat e zhveshjes, me problemet e hidraulikës dhe me një sërë problemesh të tjera në godinën e shkollës gati 60-vjeçare.

“Ka pasur raste kur ka qenë ftohtë, ka pasur raste kur ka qenë nxehtë”, ka treguar Mentia Trippeter, nxënëse 17-vjeçare. “Ka pasur raste kur ka rënë shi dhe objekti është fundosur. E kemi kaluar edhe këtë.

Kompromis i vështirë

Ashtu si shkollat e tjera që u shërbejnë komuniteteve me të ardhura të ulëta në të gjithë vendin, “Jim Hill” është marrë prej kohësh me infrastrukturën e lënë pas dore që e ka bërë më të vështirë për nxënësit të mësojnë. Pra, kur shkollat publike në Jackson morën dhjetëra miliona dollarë në paratë federale të ndihmës për COVID, ajo vendosi të vendosë pjesën më të madhe të të ardhurave për riparimin e problemeve të ngrohjes dhe hidraulikës, disa prej të cilave shkaktuan përkohësisht kalimin e shkollës në mësimin në distancë.

Për distriktet më të varfra shkollore, vendosja se çfarë të bëhet me ato para ka përfshirë një kompromis të vështirë: punë për rimëkëmbjen afatgjatë akademike ose rregullimin e nevojave afatgjata të infrastrukturës.

Gjithsesi, Qeveria federale ka ndarë 190 miliardë dollarë ndihmë për lehtësimin e pandemisë për të ndihmuar shkollat të rikuperohen - më shumë se katërfishi i shumës që Departamenti i Arsimit i SHBA-së shpenzon në shkollat K-12 në një vit të zakonshëm.

Një analizë e Associated Press e planeve të shpenzimeve të distrikteve shkollore nga i gjithë vendi ka zbuluar se distriktet më të varfra në çdo shtet kanë shumë më shumë gjasa se distriktet më të pasura t’i shpenzojnë fondet e ndihmës emergjente për përmirësimin e ndërtesave ose sistemeve të tyre të transportit.

Nevojat akademike të Jacksonit nuk janë më pak të ngutshme. Shumica e nxënësve në distrikt mësuan praktikisht për një vit e gjysmë gjatë pandemisë dhe rezultatet e testit të matematikës u ulën me ekuivalentin e të mësuarit të një viti të plotë, sipas Kartës së Vlerësimit të Rimëkëmbjes së Arsimit të Harvardit dhe Stanfordit. Por zyrtarët e shkollës nuk donin të humbnin një mundësi të rrallë për të rregulluar problemet e infrastrukturës – disa prej të cilave datojnë dekada më parë.

William Merritt, shef i personelit të distriktit shkollor, ka bërë të ditur se fondet i dhanë distriktit mundësinë për t’u “ofruar nxënësve tanë mjetet që kanë nxënësit e tjerë në rrethe të pasura”.

Të dhënat në analizën e AP-së erdhën nga firma e kërkimit të tregut të arsimit “Burbio”, e cila shqyrtoi se si më shumë se 6000 zona në të gjithë vendin, që përfaqësojnë mbi 75% të nxënësve të shkollave publike të vendit, planifikonin të shpenzonin paratë e tyre të ndihmës federale. Të dhënat mbuluan raundin e fundit dhe më të madh të ndihmës federale për shkollat, që arrin në 122 miliardë dollarë.

Ana emocionale

AP-ja zbuloi se distriktet shkollore me përqindjen më të lartë të fëmijëve që jetojnë në varfëri - 20% më e varfër e distrikteve në secilin shtet - kishin më shumë se tri herë më shumë gjasa se distriktet më të pasura shkollore për të shpenzuar para për ndërtimin e ndërtesave të reja ose klasave. Rrethet shkollore me nivele të larta varfërie kishin gjithashtu më shumë se dy herë gjasa të përfshinin para për riparimet e objekteve.

“Zonat e varfra po e bëjnë këtë, sepse po ndjekin urgjencat”, ka theksuar Mary Filardo, drejtore ekzekutive e Fondit të Shkollës së Shekullit XXI.

Infrastruktura është shembull kryesor i pabarazive në financimin e shkollave. Teksa rrethet e pasura mund të mbështeten në të ardhurat nga taksat lokale për të paguar për projekte të mëdha përmirësimi, si instalimi i sistemeve moderne të ngrohjes dhe ventilimit, rrethe më të varfra që shpesh nuk mund të shpenzojnë më shumë para me kalimin e kohës për rregullime afatshkurtra.

Në Teksas, Distrikti i Pavarur i Shkollës Victoria është gjithashtu duke u përballur me nevojat konkurruese të infrastrukturës dhe rimëkëmbjes pandemike. Ajo planifikon të shpenzojë gjysmën e 28.4 milionë dollarëve që mori në raundin e fundit të fondeve të ndihmës për akademikët, mbajtjen e mësuesve dhe mbështetjen e nxënësve që përfshijnë specialistë të sjelljes social-emocionale.

Por 50% tjetër e parave i kushtohet përmirësimit të cilësisë së ajrit, siç është përditësimi i sistemeve të ventilimit. Mbikëqyrësi Quintin Shepherd thotë se do të donte të shpenzonte më shumë për këshilltarët dhe më pak për rregullimin e kondicionerëve të prishur, por nuk ka asnjë mënyrë që fëmijët të mësojnë të sigurt në një klasë që është 38 gradë celsius.

“Ne u futëm në arsim për t’i përmirësuar rezultatet arsimore dhe pritjet e jetës. Është një pozicion i vështirë për të marrë këto vendime të pamundura”, është shprehur Shepherd.

Disa kanë argumentuar se paratë nuk duhet të shpenzohen për projekte infrastrukturore, të cilat mund të duhen vite për t'u përfunduar dhe shpesh pa përfitime të menjëhershme për nxënësit. Por Qeveria kërkoi që vetëm 20% e fondeve të ndihmës emergjente të shpenzoheshin për të adresuar humbjen e të mësuarit.

Investim i duhur

Sekretari i Arsimit i SHBA-së, Miguel Cardona, ka thënë në një fjalim të fundit se financimi i ndihmës ishte “qëllim për të përshpejtuar rihapjen dhe rimëkëmbjen, jo për të mbushur dekada të pamjaftueshme investimi në financimin e arsimit dhe mbështetjen për nxënësit”.

Marguerite Roza, drejtoreshë e Laboratorit Edunomics në Universitetin Georgetown, ka theksuar se ishte e drejtë që Qeveria të lejonte një shkallë të lartë fleksibiliteti në mënyrën se si të shpenzohen fondet e ndihmës, në vend që të rrëmbejë rrethet në burokraci.

Në Jackson, zyrtarët zgjodhën të shpenzojnë mbi gjysmën e 109 milionë dollarëve që distrikti mori në raundin e fundit të financimit federal për rregullimin e objekteve në shkolla si “Jim Hill”.

Nxënësit e shkollës në përgjithësi ranë dakord se ajo kishte nevojë për përmirësime të infrastrukturës. Megjithatë, kur u pyetën se çfarë do të bënin nëse do të ngarkoheshin me shpenzimin e këtyre parave për rrethin, disa kishin dëshira më të mëdha.

“Unë besoj se mund të punësojmë më shumë mësues për të dhënë lloje të ndryshme lëndësh”, ka thënë Elijah Fisher, një i ri 17-vjeçar. Por, pranoi ai, së pari do t’i përdorte paratë për të rregulluar sistemin e kullimit rreth shkollës.

Në përgjithësi, zyrtarët në Jackson janë të sigurt se po bëjnë investimin e duhur.

Megjithëse shumica e fondeve shkoi për nevojat e infrastrukturës, distrikti shkollor bleu gjithashtu laptopë për çdo nxënës dhe investoi në programimin pas shkollës. Shkolla “Jim Hill” tani ofron mundësi mësimi gjatë gjithë vitit me sezonin e verës kushtuar udhëtimeve në terren dhe përvojave “të mësosh duke bërë”.

Drejtori i shkollës, Bobby Brown, ka thënë se paratë e shpenzuara për nevojat e infrastrukturës janë shumë të nevojshme – edhe pse jo të mjaftueshme për të trajtuar dekada të pabarazisë në sistemin e shkollave me shumicë afro-amerikane.

“Teksa i dëgjoni nxënësit dhe ata që kanë breza familjesh që kanë përvoja të ngjashme”, tha Brown, “kjo gjithashtu hedh dritë mbi llojet e investimeve që kemi – ose mungesën e investimeve që kemi në komunitetet ku njerëzit duken si ne”.

Përktheu: Blerta Haxhiu