Të burgosurit që ndjekin një shkollë arti të drejtuar nga të burgosur të tjerë në Pakistan po gjejnë ngushëllim duke bërë muzikë dhe pikturuar. Puna e tyre gjithashtu shitet, me të ardhurat që shkojnë për të mbështetur financiarisht familjet e tyre derisa janë në burg
Gjatë 10 vjetëve të fundit, Muhamed Ijaz ka mësuar se si të pikturojë dhe tani është bërë vetë mësues arti.
Ijaz e përvetësoi këtë hobi të ri në burgun qendror të Karaçit, ku po vuan një dënim 25-vjeçar për rrëmbim.
Ai thotë se mësimi dhe mësimdhënia e artit e ka ndihmuar si financiarisht, ashtu edhe shpirtërisht.
“Unë u interesova për artin këtu në burg. Ajo që ne pikturojmë këtu shitet në ekspozita”, thotë ai.
“Ne mbështesim familjet tona me paratë që fitojmë përmes këtyre pikturave dhe përballojmë shpenzimet tona këtu. Kohët e fundit, pikturat tona u ekspozuan në një ekspozitë në Islamabad. Disa nga pikturat tona u shitën dhe disa janë ende të ekspozuara”.
Piktura është gjithashtu një arratisje, një mënyrë për të përcjellë emocione. Ai thotë se kjo e ndihmon të përballet me stresin që vjen me burgun e përjetshëm.
“Kam një ndjenjë qetësuese kur pikturoj. Ngjyrat përcjellin humor lumturie, trishtimi. Unë shfaq shprehje të ndryshme humori përmes pikturave. Kjo pikturë që sapo përfundova portretizon lumturinë dhe trishtimin gjatë një udhëtimi”, thotë Ijaz.
Ijaz është vetëm një nga shumë mësues të burgosur në shkollën e artit të ngritur në burg.
Këtu, të burgosurit mund të mësojnë edhe qëndisje dhe muzikë.
Adnan Qureshi, i cili u burgos në moshën 25-vjeçare dhe tani është 40 vjeç, është mësues muzike.
Ai thotë se muzika dhe kënga u ofrojnë të burgosurve shtegdalje nga mërzia.
Të burgosurve nuk u hiqet asnjë kohë dënimi për frekuentimin e shkollës artistike, diçka që Qureshi do të dëshironte të ndryshonte.
Në burg janë rreth 6 mijë të burgosur.
Dhe më shumë se 1 mijë e 500 prej tyre ndjekin klasa të ndryshme në shkollën e arteve.