Në një bisedë në podcastin PIKË me publicistin Veton Surroi, shkrimtarja dhe aktivistja britaniko-kosovare Elizabeth Gowing ka ndarë historinë se si filloi përfshirja me komunitetet rom, ashkali dhe egjiptian në Kosovë — një përvojë që, siç thotë ajo, nisi “krejt rastësisht” në lagjet 28 dhe 29 të Fushë-Kosovës.
Gowing tregoi se takimi i saj i parë me një grua nga ky komunitet, e cila i kërkoi ndihmë për djalin e saj të vogël me këmbë të djegura, u bë pika e kthesës që e lidhi me këtë realitet social.
“Ia kam blerë një krem për 9 euro dhe i kam thënë të më lajmërojë kur t’i mbarohet. Ishte shumë e vogël për mua, por për ta kishte shumë rëndësi”, kujtoi ajo.
Nga ky veprim i vogël, nisi një lidhje njerëzore që zbuloi barriera të mëdha që komunitetet e margjinalizuara përballojnë çdo ditë. Gowing tregoi se kishte takuar fëmijë që nuk ndiqnin shkollën vetëm pse nuk kishin këpucë.
“Kam menduar që ishte arsyetim, por u ktheva dhe pashë që me këpucë të reja ata përnjëmend kishin filluar shkollën. Aty e kuptova që ndonjëherë mjafton të eliminohen pengesat më të vogla për të bërë ndryshimin më të madh”, ka thënë ajo.
Surroi e quajti historinë “një metaforë të fuqishme” për mënyrën se si ndihma e vogël mund të sjellë transformim të madh, ndërsa Gowing theksoi se ky përvojë e mësoi të shihte zhvillimin përmes nevojave reale të njerëzve, e jo përmes projekteve apo planeve të mëdha.
