Ligat evropiane të futbollit janë aq të mbushura me skuadra në pronësi të investitorëve amerikanë saqë tregu së shpejti mund të ngopet. Kjo është arsyeja pse një grup profesionistësh që studiojnë në programin ekzekutiv “MBA” në shkollën Wharton të Universitetit të Pensilvanisë, e kthyen vëmendjen te basketbolli dhe morën 90 për qind të aksioneve në ekipin italian të nivelit të lartë, Pallacanestro Trieste.

“Ne mendojmë se jemi përpara trendit të ardhshëm, i cili do të jetë basketbolli evropian”, tha Connor Barwin, i cili tani është drejtor i zhvillimit të lojtarëve në Philadelphia Eagles. “Futbolli është bërë shumë i shtrenjtë. Dhe ne e shohim basketbollin si sportin e radhës që do të sjellë investime, sepse ka shumë vlerë”.

Barwin, së bashku me Richard de Meo, shefin ekzekutiv të firmës së ndërmjetësimit “Foenix Partners”; avokatin e financave Fitzann Reid; avokatin e korporatës Richard Johnson; kardiologun e ekipit të Memphis Grizzlies, John Jefferies dhe strategun e energjisë, Prab Sekhon, i cili është kanadez, formojnë kompaninë “Cotogna Sports Group”, e cila së fundmi përfundoi blerjen e ekipit të Triestes për 5 milionë dollarë.

“Ne të gjithë jemi në mesin e të tridhjetave, njerëz të suksesshëm dhe obsesioni për sportin na ka bashkuar. Dhe ne vendosëm të bashkohemi dhe të fillojmë këtë sipërmarrje për të provuar të kemi një ndikim në një komunitet, një qytet, një ekip”, tha Barwin. “Ajo që më pëlqen tek ekipi ynë është se të gjithë sjellin një aftësi të ndryshme në tryezë”.

E vetmja pronësi e mëparshme amerikane në basketbollin italian ishte blerja e Olimpia Milano nga sipërmarrësi italo-amerikan Pasquale Caputo në vitin 1999. Kobe Bryant, i cili mësoi të luante në Itali ndërsa babai i tij luante në atë vend, ishte investitor në atë blerje. Gianni Petrucci, presidenti i Federatës së Basketbollit të Italisë, përshëndeti investimin e huaj.

“Askush nuk duhet të habitet apo skandalizohet”, tha Petrucci. “Ky është realiteti me globalizimin. Nëse ata kanë ardhur këtu do të thotë se liga italiane është ende tërheqëse. Trieste i ka të gjitha. Ka tifozë të mirë, një arenë të mirë dhe njerëz që e duan basketbollin”.

Sa i përket pjesës tjetër të basketbollit evropian, pronari më i shquar amerikan është ish-presidenti i Minesota Timberwolves, David Kahn, i cili në vitin 2018 themeloi ekipin e basketbollit të Parisit, që tani luan në ligën më të lartë franceze. Për krahasim, gjashtë nga 20 skuadrat në ligën më të mirë të futbollit të Italisë kanë pronarë të Amerikës së Veriut, ndërsa Premier League ka tetë, duke përfshirë Manchester Unitedin, Arsenalin, Liverpoolin dhe Chelsean.

Basketbolli është lojë që shumica e amerikanëve e dinë më mirë se futbolli. Evropa ka nxjerrë talente elitarë dhe kontinenti ka qenë prej kohësh një destinacion popullor për lojtarët e kolegjeve të SHBA-së që nuk hyjnë në NBA. Përveç futbollit, Barwin luajti shkurt basketboll kolegji në Universitetin e Cincinnatit.

“Kam pasur një numër miqsh që nuk arritën në NBA”, tha Barwin. “Kështu që ata shkuan dhe luajtën nëpër Evropë”.

Trieste ka gjashtë lojtarë amerikanë në ekip dhe aktualisht është në vendin e tetë në Serie A, ligën me 16 skuadra.

“Qëllimi ynë është ta çojmë ekipin në krye të ligës dhe në Euroligë”, tha Barwin.

Liga tradicionalisht është dominuar nga Milano dhe Virtus Bologna me 29 dhe 16 tituj respektivisht.

Hera e fundit që një ekip i Triestes fitoi titullin italian ishte në vitin 1941 kur Ginnastica Triestina fitoi kampionatin e pestë. Ndeshja tjetër e Triestes është kundër Milanos, e cila është në pronësi të stilistit Giorgio Armani.

“Jam i emocionuar që e takoj dhe jam i emocionuar të garoj kundër tij dhe më pas të punojmë së bashku kur nuk luajmë me njëri-tjetrin”, tha Barwin për Armanin.

Trieste ka lidhje historike me Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Qyteti ishte pjesë e Territorit të Lirë të Triestes pas Luftës së Dytë Botërore dhe kontrollohej si një shtet i pavarur nga forcat britanike dhe amerikane për shkak të rëndësisë strategjike në kufi midis Italisë dhe Jugosllavisë. Ushtarët amerikanë ndihmuan në kultivimin e pasionit të qytetit për basketbollin gjatë atyre viteve.

Dhe Trieste ende krenohet me vizitën e Michael Jordanit në vitin 1985 për një ndeshje ekzibicionale. Qyteti port është udhëkryq kulturor që shtrihet pranë kufijve aktualë të Italisë me Slloveninë dhe Kroacinë – dy vende me shumë tifozë të basketbollit.

“Vendndodhja është me të vërtetë e rëndësishme”, tha Barwin.

Pronarët e rinj të Triestes biseduan me kryetarët amerikanë të klubeve evropiane të futbollit për udhëzime përpara se të hynin në një klimë ku tifozët “ultras” shpesh mund të ndikojnë në mënyrën se si funksionon një klub.

“Ne jemi thjesht kujdestarë të kësaj skuadre dhe nëse nuk tregojmë vlerën tonë për tifozët, lojtarët dhe njerëzit që punojnë në atë stadium, atëherë dikush do të na zëvendësojë”, insistoi ai.