Вински коктел

Минатата недела голем контингент оружје беше запленет и на север. Којзнае колку оружје се носи таму, за никој да не ја спречи инфилтрацијата. Но, тоа сигурно нема да го земат предвид оние кои инсистираат да продолжат санкциите против Косово, наместо да се применуваат на партијата која е извор на толку зло. Затоа што тие сè уште веруваат дека со тоа што ја третираат Србија со најдоброто и ја прават среќна, сите работи сами ќе се решат. Некогаш, тие размислуваа и постапуваа подеднакво. Знаеме како заврши сето тоа

Сè уште сум изненаден кога слушам дека луѓето ми велат дека работата за глобалното затоплување е измислена работа поради некоја причина, дека крајната линија се парите. Речиси како да живеат во друга димензија каде што годишните времиња продолжуваат да бидат онакви какви што ги паметам од детството: каде секој од нив траеше точно 3 месеци, каде што зимата имаше снег, во пролетта цветаа цвеќиња, жешкото. Сонцето доминираше летото, а есента беше исполнета со паднати лисја, дожд и малку мирис на јаглен што ја најавуваше белата сезона.

Минатата зима не беше зима. Неколку дена снег, многу дожд, неколку дена со минусни температури и крајниот резултат: уништувањето на зимските гуми кои не се ни приближуваа до мразот се стопи со сол, бидејќи немаше мраз. Пролетта стана дождлива есен која не престануваше, а пред да заврши не однесе во тропска средина со ненормални температури близу четириесет степени. Сега треба да видиме дали можеби на есен цвеќињата почнуваат да цветаат и да заклучиме дека светот се превртел наопаку.

* * *

Така, оваа тропска бура доаѓа меѓу неподносливите атмосферски горештини и топлината што ги предизвикува емоциите на натпреварите кои се играат на Европското фудбалско првенство. Косово не успеа да се квалификува, а како што игра во последно време тешко дека ќе дојде до оваа цел пред да поминат многу години. Не ретко се случуваа оние кои велеа дека ќе го бараме Шаланд, гледајќи го настапот на актуелниот селектор. Што покажува дека за да се постигне поголем успех потребни се инвестиции: во квалификуван кадар кој ќе го води тимот; во квалитетни играчи; во инфраструктурата, па сè уште имаме „стадиони“ кои повеќе личат на терени отколку на игралишта, како и во иднина: не верувам дека постои стратегија за обезбедување што поголем простор и можност за играње на децата и младите. спортот воопшто. 

За да се достигне прифатливо меѓународно ниво во спортот, тоа мора да започне од детството. Вложувањето во развојот на спортот на Косово би имало двоен ефект - би имале и подобро ниво на презентација на меѓународно ниво и би ги имале младите ангажирани во нешто што позитивно влијае на нивниот психофизички развој. Тоа и онака би ги направило поангажирани и подисциплинирани, а значително би го намалиле времето што го поминуваат на социјалните мрежи и слично.

Да, точно е дека немаме многу пари, како што имаат големите европски земји. Но, останува фактот дека ние не знаеме ни како да ги потрошиме парите што ги имаме и ни е многу тешко како општество да ги дефинираме приоритетите во кои ќе инвестираме. Во последниот пост зборував за образованието како приоритет над приоритетите - па нормално дека образованието и спортот треба да се комбинираат и да се развиваат паралелно. На крајот на краиштата, не чини ништо да сонуваме дека еден ден ќе пееме и ќе ја знаеме важноста на двете. Само посакувам оваа работа да не трае уште две децении.

* * *

И додека жештините и фудбалот ни го одземаат целото внимание, на политички план во последните неколку дена имаше две движења.

Првата беше изјава, колку и да изгледа неверојатно, на портпаролот на високиот претставник на ЕУ, Словакот Петер Стано, кој рече: „Договорот за патот кон нормализацијата е валиден и обврзувачки во целост за двете страни. , и за Косово и за Србија. Ова го вклучува и членот 4 и лобирањето на Србија против Косово е јасно кршење на овој договор“.

Значи, иако на самата ЕУ и на сите страни вклучени во процесот на нормализација е многу јасно дека бриселскиот договор и неговото продолжување во Охрид не се валидни договори, бидејќи Србија ја искажа својата резерва за речиси целиот договор (факт што прави неважечки), сепак, и конечно, од Брисел се слушна глас кој укажува дека пристапот на Србија, со опструкциите што ги прави на Косово за членство во меѓународните тела, е пристап на партија која не е кооперативна.

Она што не е чудно е што надвор од оваа изјава, Европа не оди подалеку: не помислува да воведе санкции кон Србија, како што направи за Косово, залудно во мај минатата година.

Второто движење беше извештајот на Борел во врска со истите овие санкции. 

По многумесечна дискусија и можеби два месеци изготвување, Борели конечно излезе со препорака санкциите да бидат укинати. И додека за воведувањето на санкциите не беше потребен консензус и одлуката беше донесена со брзина на светлината, сега нивното отстранување не поминува низ блокот, туку ќе оди во ескалирана форма бидејќи третина од членките на ЕУ не се согласуваат дека тие да се отстрани, „бидејќи Косово не ги исполни условите“.

А барањата, ќе се потсетиме, имаа врска со специјалната полиција на север, по изборите бојкотирани од Србите. Значи, истата таа специјална полиција која излезе со бело лице од терористичкиот напад на српските паравоени сили на чело со Радоичиќи, а за кој настан ЕУ и никој се уште нема издадено никаков извештај за да се утврдат состојбите ни на хартија. Поминаа 9 месеци од настанот во Бањска. 

Во меѓувреме, Радоичиќи, откако ја прифати одговорноста за нападот, нашол засолниште во Белград каде, според извори на БИРН во Србија, гради вила од 1500 метри квадратни во најлуксузната населба во Белград, Дедиње, вредна 6 милиони евра. Негови соседи се уште еден криминалец од север, Звонко Веселиновиќ, како и кумот на Александар Вучиќ, Никола Петровиќ. 

Да постоеше волја за целосно нормализирање на односите меѓу Косово и Србија, овој извештај ќе излезеше пред крајот на минатата година и можеби некои работи ќе беа поинакви.

* * *

Изборите во Европа завршија и сега се водат преговорите за именување на лидерите на Европската комисија. Она што со сигурност се знае е дека Лајчак повеќе нема да биде олеснувач, но познато е и дека тој ќе продолжи да доаѓа во Косово и Србија се додека не биде назначен тој што ќе го замени на функцијата.

Така, тој дојде минатата недела и се сретна со Бесник Бислим, но не и со Курт. Излезе да каже дека е за укинување на санкциите, но не и за отворање на мостот Ибри. Би бил изненаден кога би го поддржал отворањето на мостот - би ги изнервирал Србите кои ги сочувствува, а се трудел да не го прави тоа цело време кога ја играл улогата на олеснувач, посредник и судија зошто не тој го има тоа овластување.

Друг кој ќе оди е Борели, во однос на Косово, исто толку пристрасен како и неговиот словачки емисар. Затоа, многу изненадува неговата покана испратена до Курт и Вучиќ за средба следната недела во Брисел. Искрено, не разбирам што може некој да направи со некој што веќе нема да биде на тој пост за еден месец. 

Освен ако Борели решил да ги покани да се поздрават бидејќи тој целосно го задоволил во овој дијалог.

* * *

И следната недела ќе биде многу жешка - сега е време, бидејќи летото официјално започна. И фудбалот ќе продолжи. Што не значи дека треба целосно да се ослободи. 

Минатата недела голем контингент оружје беше запленет и на север. Којзнае колку оружје се носи таму, за никој да не ја спречи инфилтрацијата. 

Но, тоа сигурно нема да го земат предвид оние кои инсистираат да продолжат санкциите против Косово, наместо да се применуваат на партијата која е извор на толку зло. Затоа што тие сè уште веруваат дека со тоа што ја третираат Србија со најдоброто и ја прават среќна, сите работи сами ќе се решат. 

Некогаш, тие размислуваа и постапуваа подеднакво. Знаеме како заврши сето тоа.

[заштитена по е-пошта]