Следната приказна ни доаѓа од Феризај, ќе ја проследиме приказната за поранешен учител кој по долги години се враќа во своето училиште и донира 170 книги. Со новото училиште, таму сега е ставена на располагање мини-библиотека, а за дополнително збогатување потребна е помош од волонтери. Освен наставникот, челниците на тоа училиште бараат и други да донираат книги што повеќе не ги читаат во училиштето.
Ова училиште наскоро ќе ги отвори вратите за своите ученици, но останува уште малку работа додека не биде подготвено да ги пречека.
Ниту мини-библиотеката на новото училиште сè уште не е завршена. Волонтерите се тие кои помагаат што побрзо да се збогати со нови наслови.
Меѓу нив е и Садри Алиу, поранешен ученик во училиштето „Двајца маченици“ во Талиноц. Неколку децении подоцна, тој се враќа на ова место, каде што ги направил првите чекори во знаењето, сега нудејќи им помош на новите генерации.
„Пред месец и половина видов дека ова ново училиште е готово и дека има простор посветен на библиотека. Како поранешен ученик на ова училиште, сметав дека е разумно да придонесам со моите способности. Во 90-тите, жена ми и јас купивме 300 различни книги на кредит, а сега кога веќе не ги читаме, мислев дека е разумно да ги донесам овде. 120 книги се разни лектири и уште 50 учебници“, рече Алиу.
Според поранешниот ученик, оваа донација ја дава како почит на поранешниот наставник и поранешен библиотекар од ова училиште, кој дал посебен придонес во неговиот развој на патот на знаењето.
„Она што ме поттикна да го направам ова е инспирацијата што ја имав од мојот поранешен учител Силејман Риза и поранешниот библиотекар Мехмет Садику, кои освен што ќе нѐ снабдуваа со книги, потоа ќе не прашаа за содржината на книгата и значењето на она што сме го прочитале. Тие ни помогнаа да стекнеме што е можно повеќе знаење. За мене ова е многу голема емоција, врз основа на условите што ги имавме во тоа време. „Патувавме со километри пешки само за да стекнеме знаење и на тој начин успеавме да се погрижиме секој член од моето семејство, од мојот необразован татко, до секое негово дете, да ужива во образованието и важните институционални и државни обврски“, рече Алиу.
Тој додава дека денешните млади малку читаат и иако технологијата го зафати светот, таа никогаш не може да го замени чувството на физички допирање и читање книга.
„Во споредба со нашето време, тогаш повеќе читавме, сега читаат и моите внуци, но повеќе се фокусирани на технологијата. „Книгата не може да се замени со ништо и мора да ја имаме насекаде присутна и на училиште и дома.
„Директорката на ова училиште Шќипе Зеќирај-Емини ги повикува сите љубители на книгата да донесат книга што повеќе не ја читаат во мини-библиотеката на училиштето.
„Нашето село има библиотека и е добро снабдено, но сакавме да имаме мини-библиотека во просториите на училиштето. Го добивме ова како проект и продолжуваме со волонтери полека да го снабдуваме со нови наслови. Имам порака до целата наша заедница, сите оние кои имаат книги дома и веќе не ги читаат, да ни ги донираат, бидејќи им требаат на нашите студенти“, рече Зеќирај-Емини.
Според градоначалникот на селото Талиноц, Њази Бехлули, новата зграда за училиштето била повеќе од потребна и сега малку по малку ова училиште ги задоволува сите потреби, се приближува до странските училишта кои имаат високи стандарди.
„Имаме добра соработка со директорот на училиштето и добивме неколку донации, меѓу кои и мини-библиотеката, за која многу донатори изразија желба да обезбедат книги. Работам да соберам што е можно повеќе книги за нашите деца. „Ова ново училиште беше повеќе од потребно, старото училиште постои повеќе од 90 години и сега ова ново ги исполнува сите услови, треба само столчињата да се пополнат и учениците да се преселат во овој модерен простор“, рече Бехлули.
Во моментов селото Талиноц има своја библиотека, но оваа мини-библиотека во рамките на училишните простории ќе биде дополнителен поттик за учениците да бидат поблиску до книгите. Веќе почна да се полни со книги од волонтери, но треба да се пополни уште повеќе за да има најдобар изглед на училишна библиотека.