Годините на адолесценцијата и младоста се важни и се совпаѓаат со времето кога физичката активност на човекот треба да го достигне својот врв.
Тинејџерите се во полн ек, хормоните се на врвот, желбата за нови искуства е голема.
Овој период се претпоставува дека е најактивниот во целиот човечки живот, но тоа не е така.
Студијата во која учествуваа над 12 млади луѓе на возраст од 000 до 6 години успеа да ги анализира физичките перформанси и неговите промени кај човекот во текот на неговиот живот.
Учесниците во студијата носеа со себе уред наречен акцелерометар. Овој уред го мери и го снима секое движење 7 последователни дена.
Резултатите од студијата покажаа дека физичката активност кај луѓето е на врвот на 6-годишна возраст.
До неодамна се веруваше дека физичката активност доживува постепено опаѓање во текот на животот на една личност.
Но, најновите податоци покажуваат дека падот на физичката активност воопшто не е постепен, туку многу брз во детството, основното, па дури и средното училиште.
Кога човек ќе наполни 19 години, се чини дека има седентарен живот, односно без физичка активност, како 60-годишник.
Теоријата зад студијата е дека училиштата овие денови ги принудуваат децата да седат предолго. Периодите за одмор се кратки, само 20-30 минути дневно.
Дополнително, училиштето започнува многу рано што предизвикува лишување од сон кај децата и младите.
Премногу време во близина на телефонот и телевизорот
Една од најсилните причини зошто децата и тинејџерите водат седентарен живот дури и да имаат 60 години е тоа што поминуваат многу време пред ТВ екранот, компјутерот, телефонот или таблетот.
Истражувањата покажуваат дека луѓето поминуваат 7 до 9 часа дневно пред екран, што го ограничува времето поминато на физичка активност. Ова го зголемува ризикот од дебелина и депресија.
Студијата за која станува збор го опишува крајот на адолесценцијата како крај на физичката активност, потврдувајќи дека повеќето деца и малолетници не ја вршат ни минималната потребна физичка активност, а тоа е најмалку 60 минути дневно, како што е препорачано од Светската здравствена организација.
25 проценти од момчињата и 50 проценти од девојчињата на возраст од 6 до 11 години не го исполнуваат овој критериум за мобилност.
Ситуацијата е многу потешка за тинејџерите и младите на возраст од 12 до 19 години.
60 проценти од момчињата и 75 проценти од девојчињата на оваа возраст не вршат ни најмалку 1 час физичка активност дневно.
Активност по дваесеттите години
Друг изненадувачки аспект што го покажа студијата е дека часовите на физичка активност се зголемуваат по дваесеттите години.
Ова е важно бидејќи физичките движења се припишуваат на социјалните фактори и на преминот од училиште на работа.
Исто така промени во структурата на семејството, бракот, раѓањата, зголемувањето на обврските и други.
Луѓето од оваа возрасна група се движат повеќе рано наутро, се вели во студијата.
Авторите заклучија дека физичката активност се намалува по 35-тата година од животот, што е во согласност со големите промени кои телото ги претрпува со текот на годините.
Резултатите покажуваат дека со возраста, од детството до староста, физичката активност претрпува многу флуктуации.
Кога сме деца, физичката активност се одвива доцна во денот, додека по дваесеттите години е целосно концентрирана наутро.
Најмалку 60 минути физичка активност дневно се многу здрави за организмот./AgroWeb.org
