Тројца активисти на ВВ осудени на 6 месеци затвор, Манџука прогласен за невин

Основниот суд во Приштина го ослободи портпаролот на Движењето Ветевендосје, Арлинд Манџука, додека другите тројца обвинети Егзон Аземи, Ќерим Елшани и Еди Зенелај се осудени на по 6 месеци затвор за поттикнување омраза и закани кон судијата Ментор Бајрактари и поранешниот специјален обвинител Африм Шејрактари. По пресудата, еден од обвинетите реагираше против пресудата

Основниот суд во Приштина го ослободи портпаролот на Движењето Ветевендосје, Арлинд Манџука, во случајот за поттикнување омраза и закани кон судијата Ментор Бајрактари и поранешниот специјален обвинител Африм Шефкиу.

Останатите тројца обвинети во овој случај – началникот на кабинетот на Министерството за здравство, Егзон Аземи и Ќерим Елшани и Еди Зенелај, беа прогласени за виновни и осудени на по шест месеци затвор.

На петочната седница на која се појави само обвинетиот Елшани, претседателот на советот Арбен Хоти ги наведе аргументите за одлуката.

Кривичното дело на обвинетиот Зенелај е преквалификувано од „закана“ во „поттикнување раздор“ и „нетрпеливост“.

За одлуката на Судот, по рочиштето реагираше Егзон Аземи, кој е обвинет за поттикнување раздор.

„Јас, Еди Зенелај и Ќерим Елшани бевме осудени на 6 месеци затвор или вкупно 1 ипол година, бидејќи Африм Шефкиу се чувствувал „загрозен“ откако го ослободил српскиот терорист Дејан Пантиќ. Еди за графит на кој пишуваше „столб на срамот“, Ќерим за коментар, а јас за објавување цитат од Авни. Специјалното обвинителство е на милост и немилост на криминалците, поради што обвинува и осудува активисти. Но, еден ден ќе има вистинска правда. Долу криминалците и предавниците! Авниу секогаш останува херој!“, напиша Аземи на Фејсбук.

Во овој случај, Обвинителството ги обвини Манџука и Аземи за поттикнување омраза и нетрпеливост кон судијата Ментор Бајрактари и обвинителот Африм Шефкиу со постот од декември 2022 година. Аземи го сподели цитатот „предавниците го заслужуваат куршумот“, а Манџука напиша дека „овој чин на ослободување е чин на предавство“, кога мерката за безбедност на Пантиќ беше пременета од притвор во куќен притвор.

Обвинителството го обвини Елшан дека им се заканувал на обвинителот и на судијата, пишувајќи дека „треба да им се фрли бомба во уста“, додека Зенелај беше обвинет за графитирање на нивните имиња, опишувајќи ги како столб на срамот.