Светот е чудо помешано со ужас, вели тој во своето дело „Ибрахим Кодра“.
Во своето сликарство тој го вклучи целиот свет, бидејќи на луѓето им зборува за нивната реалност во секоја земја, на различни начини. Тој даде неспоредлив придонес за Албанија, за оние кои ја разбираат смислата на неговата работа. Секоја негова слика е придружена со прилив на зборови.
За Кодра затворањето само по себе е губење на личноста, бидејќи луѓето бараат сигурност во еднообразно општество, тој беше против тоталитаризмот, но и против демократијата, од начинот на кој таа се практикува, бидејќи таа нужно е вклучена во тоталитаризмот. Беше за аристократијата или за тие што заслужуваат, па беше за селекција, па да го цениме уметникот што го заслужува. Изборот се врши според способност и заслуга. Кодра ја демистифицираше критикувајќи ја секоја идеологија, најдостоинствен претставник, изненадувајќи и восхитувајќи нè со својата слика.
Вие, господине Газменд Фрајтаг, ја избравте фигурата со симболот на албанското сликарство да ја подигнете на пиедесталот каде што моментално стои. Нема ништо потрагично од тоа да се види како една земја се празни и како нејзините сликари и творци ја напуштаат, човек без татковина додека татковината не направи вредносна „револуција“ за да и ја врати вредноста.
Вие, господине Фрајтаг, кажавте дека секоја ера во својата атмосфера содржи настани што се случиле и ќе се случат и дека уметниците, вие, преку суптилни антени, можете да ги доловите и да ги претставите на сликата, претворајќи ја уметноста во уметност, што е во воздухот, нејасен и неискажлив. Дали ликот од вашата слика е доволно моќен да влијае на приказната?!
Велам тоа што го правите веќе се материјализира. Бевте инспириран од г-дин Кодра, толку многу што и самите сте сега еден. Да се реализира значи да постоиш. Албанскиот народ не е толку остар, колку и да се каже дека е интелигентен, затоа што не разбира што има надвор од нивните граници. Се обидувате да го остварите сонот.
Кој е сонот за тебе?!
Преку сонот велиш дека имагинарното е најсилната фантазија, највистинитото, најспособното, најпогодното и што ја прикажува реалноста како документирана. Оној кој сака да биде реален секогаш е поддржувач на нешто. Сликарот не лаже, прекрасно се претставува. Сонот е вашиот однос кон светот. Сликањето ви помага да постоите.
Ако престанете да сликате ќе се чувствувате целосно безнадежно, така се изразивте. Боите се единствениот јазик со кој се борите и продолжувате да зборувате. Во нив го наоѓате она што зборот го изгубил. Тие се зборови, дискурс, разбирање, живот што те поврзува со други работи, со универзумот. Се плашите да не им исчезне гласот...! Со ревност и желба, следете го сонот, заштитете ја културата, се обраќа Газменд Фрајтаг, авторот на есејот Асје Дука.
