Прогласувањето на победниците е завршниот чин на „MonoAct“, а таму триумфираше монодрамата која ги расплетува човечките судбини како порака за надминување на разликите, толеранцијата и триумфот на љубовта. „Господ Ибрахим и цвеќињата на Куранот“ во режија на Мајрус Донкин од Бугарија ја доби главната награда, додека годинашниот „Моноакт“, покрај маратонот со претстави и придружните настани, годинава ја одбележа и 25-годишнината од Ослободувањето. „На оваа 25-годишнина од ослободувањето на земјата, и странските уметници имаа можност да се запознаат со нашата историја во некоја форма. Ние го пишуваме и тоа е должност на секој уметник“, изјави директорот на „МоноАкт“, Ментор Зимберај.
Емисијата „Господ Ибрахим и цвеќињата на Куранот“, која ја прикажува поврзаноста меѓу луѓето надвор од разликите, ја доби главната награда на овогодинешното издание на меѓународниот фестивал на монодрама „МоноАкт“.
Монодрама со текст на Французинот Ерик Емануел Шмит и бугарскиот режисер и актер Мариус Донкин ве води низ драматичните настани кои се одвиваат преку комуникацијата на Момо со Ибрахим. Оваа приказна беше откриена во петокот вечерта, пред доделувањето на наградите. Донкин се заблагодари на публиката пред театарот „Додона“ во Приштина за наградата.
Наградата за најдобра режија ја доби Литванката Алвидас Визгирда, режисер и автор на претставата „Фабијонас“.
„Ти благодарам Косово, убава земја, прекрасни планини, прекрасна Приштина. Ви благодарам!“, накратко изјави Визгирда по примањето на наградата.
Најдобар актер му беше доделена на Исмет Аземи за изведбата во претставата „Артисти на Таван“ по текст и режија на Агрон Гергури, во продукција на театарот „Авдуш Хасани“ од Подујево. Аземи рече дека ова е втора награда за него во историјата на фестивалот.
„Благодарен сум на фестивалот „МоноАкт“. Не е прв пат да учествувам, втор пат добивам награда. Мислев дека луѓето, особено нашата работа, се исцрпени од емоции, но ми се чини дека секогаш има извори на емоции од духовна, но и интелектуална, ментална и физичка страна“, рече актерот Аземи.
Додека наградата за најдобра женска улога и беше доделена на актерката Дунгамаа Чимедсеје од Монголија за нејзината улога во монодрамата „Мила моја. Ова е само почетокот".
Додека емисијата „Хеди: животот и изумите на Хеди Ламар“ од Соединетите Американски Држави доби специјална награда.
Американската актерка, сценарист и продуцент на шоуто Хедер Маси изјави дека ова е нејзино прво шоу.
„Многу ви благодарам за оваа награда. Многу сум почестен и трогнат. Ви благодариме за гостопримството во Приштина и за поканата. Сите ученици беа многу талентирани, отворени за заедничка работа и талентирани“, рече таа.
Се доделуваат и награди за животни активности. Постхумно, наградата му беше доделена на драматургот Хаќиф Мулиќи. Неговата ќерка Гетоарбе Мулиќи-Бојај ја прими наградата во солзи.
„Сè уште не станав доволно силна за да зборувам за тато. Тоа е втор пат во „Додон“ без него. Ви благодариме за пријателството, добрата соработка и оваа благодарност“, рече таа.
Со оваа награда беше почестена и дејноста на актерката Сафете Рогова.
„Ви благодариме за оваа награда и за овој фестивал кој носи уметници од целиот свет. Но, му благодарам на Ментор што го однесе албанскиот јазик на сите фестивали на кои учествува“, рече Рогова на сцената.
„МоноАкт“ годинава им посвети простор на младите уметници во текот на еднонеделната фестивалска програма. Во рамките на развиените работилници беа избрани и истакнати таленти.
Зана Бериша ја доби наградата „Најдобра моноперформанс“, додека Фиона Абдулаху ја доби наградата „Најдобар монострип“.
Жирито беше составено од Германката Нина Мазур, Украинката Татјана Чепурњи и Светлана Иванова од Кипар.
„Тоа беше совршен фестивал, на највисоко ниво. Само сакав да ви посакам успех“, накратко рече Иванова.
Членовите на жирито го добија од краток говор. За украинската Чепурњи, „МоноАкт“ беше поттик за нејзината прва посета на Косово.
„Тоа беше мојот прв пат во Косово и многу ми се допадна. Особено вашето друштво и гостопримство“, рече таа.
Додека Мазур е запознаен со фестивалот. Тој го ценеше шоуто вон конкуренција што беше прикажано на отворањето на фестивалот.
„За мене е чест што сум овде. Голем грев е што позицијата на овој фестивал не ми дозволува како член на жирито да ја доделам наградата на прекрасната претстава „Хамлетовите соништа““, рече таа.
Со оваа монодрама со текст на Нина Мазур и актерот Ментор Зимберајн, фестивалската програма беше отворена на 9 јуни. Со „Ретими...1999“ инаугурирана е програмата „МоноАкт+“ која доаѓа во рамките на програмата на Меѓународниот фестивал на монодрама. Изложбата беше новитет на овогодинешниот фестивал.
На 10 јуни беше отворена изложбата „Овој прекрасен свет...“ на уметникот Алберт Атакулов од Узбекистан, а на 12 јуни беше промовирана „Монодрама“ на авторот Ментор Зимберајн. Истиот ден се одржа конференцијата на тема „Развој на монодрамата на Факултетот за уметности во Приштина“.
Шеснаесеттото издание донесе и театарски работилници, како и посети на културни институции и природни атракции.
Годинава беа прикажани вкупно седум претстави, од кои пет во конкуренција.
Она што се затвори и триумфираше во 16-тиот „Моноакт“ е химна за љубовта и толеранцијата. Тоа е одраз на детството на Мухамед, единствениот лик во драмата што е сместена во стара населба на Париз. Ликот, кој во шоуто го нарекуваат Момо, секој ден застанува во продавницата на Ибрахим, кој е Курд, и често краде таму. Таму запознава и девојка. Настаните се одвиваат додека Момо се повеќе и повеќе разговара со Ибрахим. Но, како монолог, тој се грижи одговорите што не ги добива да бидат разбирливи за публиката. Тој се зближува со неа и нивната врска го води до разбирање на вистинскиот Париз. Тогаш Момо сфаќа дека татко му, кој е адвокат, решава да побегне. Откако ќе оставам пари за еден месец и писмо на луѓе кои можат да контактираат во секој случај. Ова ја прави Момо уште поблиска врска со Ибрахим. Вториот дури ја носи на одмор во Нормандија што ја прави Момо среќна, до солзи радосници.
Драмата добива пресврт кога по три месеци во Нормандија, полицијата му тропа на вратата и му кажува дека татко му се самоубил скокајќи пред воз во Марсеј. Тој е принуден да се врати во Париз за да може да ја идентификува. Кога ќе се појави жена, идентитетот на Момо доаѓа во прашање. Таа го бара својот син по име Мојс, нејзиното единствено дете кое го нема видено со години. Следат други драматични пресврти. Со оваа монодрама Шмит ја раскажува приказната за едно младо еврејско момче и муслиманскиот бакал од нивното соседство во Париз, но без да ја потенцира религијата како суштинска за таквите човечки драми.
Директорот на фестивалот Ментор Зимберај рече дека годинава дошле со новини и оти програмата ја прошириле со нови настани.
„Новината ја имавме оваа година за прв пат на театарската изложба, каде што го имавме Алберт Атакулов, многу голем уметник, фотограф со уметнички дух кој отишол на повеќе од сто фестивали. Донесовме иновации од сите фестивали во светот и повторно иновација за оваа година го имавме „Опкружување“ кое е посветено на нашиот живот во 1999 година. можност да бидеме препознаени со нашата историја. Ние го пишуваме и тоа е должност на секој уметник“, рече Зимберај, професор на Факултетот за уметности.
Тој рече дека поголемиот број на емисии кои учествуваат, исто така, доведоа до зголемување на бројот на натпревари одржани во последните години.
„Ако го гледаме од првата година од формирањето кога имавме само еден натпревар, сега имаме четири такви, покрај „Моноактит“ ги имаме и „Монострип“, „Моноперформанс“ и емисиите што избираме да ги презентираме надвор од Конкурс од Косово за промоција на меѓународните уметници. Ја имаме театарската работилница што ја додадовме следните години, преминавме на промоција на монодрами, односно театарски текстови“, рече тој, а годинешното издание на фестивалот „МоноАкт“ го смета за успешно.
Минатото издание за најдобра претстава во рамките на фестивалот беше наградена „Крвава свадба“ во режија на Шпанката Пати Доменек и беше избрана за најдобра во конкуренција на фестивалот. Исто така, актерката на ова шоу Марија Видал е избрана за најдобра во конкуренција на актерки, додека за најдобар актер Германецот Филип Зомер. Наградата за животно дело постхумно му беше доделена на Фарук Беголли.