Биеналето на цртеж ги спојува културите во заеднички уметнички јазик

Меѓународната уметничка сцена, поточно цртежот како медиум, се спојува со албанската уметност на третото издание на Меѓународното биенале на цртеж во Приштина. Настанот, кој секогаш добива се повеќе форма во секоја организација, оваа година го докажа своето ехо и надвор од границите. На овогодинешното раскажување на настанот се приклучија вкупно 34 уметници.

Постојат различни стилови и духови. Но, визуелната уметност како медиум ги обединува. Како и традиционално, на отворањето на манифестацијата беа прогласени тројца победници за нивните дела.

Уметницата Александра Гиерага ја доби големата награда насловена „Ѓелош Ѓокај“. Работата на мултидимензионалниот полски уметник изгледа колку и апстрактна, толку и поетска. На белата позадина целиот наратив е изграден со црни дамки.

За своите дела наградени се и Полјакот Анджеј Брзегој и Хрватот Игор Модриќ. Работата на првиот е како карта на визи. Работата на Модрик од друга страна прикажува две тела на различни луѓе. Техниката е чист цртеж во делата на двајцата уметници.

Во дел од делата имаше и комбинација на техники, кои според жирито не можеле да се земат предвид при нивното оценување.

Жирито беше составено од хрватската уметница Марион Рихтер, професорот по графички дизајн Агим Салиху и професорот по скулптура Артан Пеќини.

Последниот рече дека многу од делата кои биле прилично добро изработени, не биле земени предвид при евалуацијата, бидејќи ја надминувале техниката на цртање.

„Мислам дека е многу интересна изложба, многу суптилна, бидејќи се потпира само на еден медиум, а тоа е цртежот. Ние како жири се обидовме да се држиме до овој медиум. Овде има многу добра работа, но од гледна точка на изразот, медиумот, тие ја надминуваат техниката на цртање и затоа не беа победници. Во овој случај, ја почитувавме техниката на цртање, се обидовме да ги процениме трите најистакнати техники на цртање и кои трите избрани дела се базирани на нашата проценка“.

Секое дело изложено во рамките на Биеналето на цртеж во Галеријата на Факултетот за уметности беше уникатен наратив.

Некои личат на архитектонски конструкции и на оние кои имаат тенденција да излезат од површината на делото преку употреба на текстил. Сето ова јасно покажува дека на некои од делата всушност и нема место во едно такво биенале кое целосно е посветено на цртежот како медиум.

Делата се чини дека комуницираат, но и се судираат со оние на меѓународните уметници. Има 19 странски и 15 локални уметници.

Уметникот Албулен Незири на Биеналето го изложи делото „Вибрими“, апстрактно дело изработено годинава.

„Комбинирана техника на акрил на ткаенина, но и графика како и неколку различни видови маркери. Тоа е апстрактна тема. Вибрациите се една од темите со кои се занимавам неодамна, но со поголеми димензии. Ова е едно од делата со најмали димензии“.

Изложбата имаше двајца куратори. Нисрет Ѓуркај се занимава со делата на меѓународни уметници, додека Зени Балажи се занимава со оние на домашните уметници.

Балажи на сцената изрази дека е тешко да се работи со двајца куратори во еден концепт. Тој рече дека просторот на Галеријата на Факултетот за уметности во Приштина ги ограничил во вклучување на поголем број уметници.

Минатото издание се одржа Меѓународното биенале на цртеж во Националната галерија на Косово. Камуран Горанци, претседател на Здружението на визуелни уметници на Косово, кое го организира Меѓународното биенале на цртеж, рече дека оваа година ГКК го отфрлила настанот, но најави дека Општина Приштина го направила Здружението свој дом, давајќи обезбеден простор во Палатата на младите.

Горанци рече дека годинава е забележан еден вид ехо на манифестацијата преку поголемото учество во бројот на меѓународни уметници.

„Оваа година екот на ова биенале е зголемен. Тоа го однесе на многу пошироко ниво на меѓународно ниво. Годинава имаме 23 меѓународни уметници, а 11 се од Косово. Оваа бројка покажува дека биеналето ја зема својата интернационализација. Цртежот е чувствителна конструкција, не е сликање. Виза се изучува таму, многу креатори и луѓе не ја разбираат, но професионалните жири ја нагласуваат и ценат“.

Беше изложено и едно негово дело, но беше надвор од конкуренција на Биеналето.