Пропадна првичното рочиште на судењето на двајца српски полицајци за воени злосторства на Косово

Во Основниот суд во Приштина пропадна првото рочиште од судењето на Момир Пантиќ и Жарко Зариќ обвинети за воени злосторства на Косово.

Седницата не се одржа бидејќи Обвинителството на обвинетите не им го понуди ниту обвинителниот акт ниту доказите. Поради оваа причина, судот смета дека нема услови за одржување на првичното рочиште.

Специјалното обвинителство на Косово ги товари за воени злосторства, поточно убиства, тортура, нехумано постапување, заплашување, уништување имот, масовна депортација и етничко чистење на цивилното население од албанска националност во општина Истог.

Во текот на 1998-1999 година Пантиќ беше началник на Полициската станица во Истог.

„На 29.08.1998 година, во с.Шушица, општина Истог, српските полициски сили под раководство на обвинетиот Пантиќ, околу 6 часот наутро, додека членовите на семејството Салихај биле во нивната куќа, забележале дека гореше сено и кога излегов во дворот да видам што се случува, забележаа дека се опколени од припадници на српската полиција од Полициската станица во Истог, кои биле вооружени со долги пиштоли и оклопни автомобили, кои веднаш отвориле оган. во правец кон куќата на жртвата Иса Салихај и од овие истрели многу луѓе се повредени, а девет (00) членови на семејството Салихај се убиени, додека жените и децата ги принудувале да ја напуштат куќата, но жртвата Фатима Салихај одбила. да го остави телото смртта на нејзиниот син Хисниу и останала дома, но вечерта полицијата им дала наредба да ги погребаат телата на жртвите, што се случило на 9 година кога телата на жртвите (30.08.1998) Иса Салихај , (1) Шабан Салихај, (2) Арбен Салихај, (3) Хисни Салихај, (4) Хисен Салихај, (5) Милаим Салихај, (6) Абедин Салихај, (7) Назми Гаши (внук од семејството Салихај) погребан на селските гробишта, додека за судбината на „Фатиме Салихај не беше разбрана додека нејзиното безживотно тело не беше пронајдено во село Падалиште“, се наведува во обвинението.

Во друг став од обвинението се вели дека Пантиќ бил вмешан и во убиството на 14 други албански цивили, најмладата жртва била 13-годишната Линдихана Липај, а најстариот 85-годишниот Сали Зеќирај. Нивните тела беа пронајдени во јуни 1999 година во бунар.

Другиот полицаец Жарко Зарик е обвинет за учество во убиството на 7 цивили.

„Во март 1999 година во с. дека 3-4 часа ги пуштија своите куќи, така што жителите беа принудени да ги напуштат куќите и да заминат кон село Студеница, додека Ариф Пепај останал дома, но по 2-3 недели ја напуштил куќата и се приклучил. вие другите членови на семејството кои престојувавте во село Студенчие и таму им кажал дека додека тој бил дома со Исан и Гани, таму отишол обвинетиот Жарко Зариќ заедно со уште неколку полицајци, прво ја извадил Арифи од дома. и во дворот, а Иса и Ганиу останале внатре во куќата, потоа обвинетиот Жарко и другите полицајци влегле во куќата и во просторијата каде што престојувал Ганиу го убиле и излегле од куќата, додека Арифи и Иса се вратиле внатре. куќата и во тој момент го виделе Гани како го убива и му го пресекол грлото, тој го убил и му го пресекол грлото на оштетениот Гани Пепај, додека обвинетите излегле од куќа до куќа, проверувајќи и потоа палејќи ја секоја куќа, во која случај од оваа акција на српските сили биле убиени: (1) Ариф (Ариф) Пепај, (2) Гани (Ариф) Пепај, (3) Ариф (Фаик) Пепај, (4) Бајрам (Назми) Даутај , ( 7) постара жена од семејството Ќетин“, се наведува во обвинението.