Бодо Вебер и Тоби Фогел, високи соработници на Советот за политика на демократизација во Берлин и Брисел, преку анализа за EUobserver, тврдат дека Мирослав Лајчак не би бил соодветен да биде специјален пратеник на ЕУ за Белград и Приштина. Меѓу многуте причини кои се редат во прилог на нивното тврдење, тие како главен факт го издвојуваат тоа што доаѓа од земја која не ја признава независноста на Косово, пренесува Коха.нет.
Во текстот со наслов „Зошто Мирослав Лајчак е погрешен избор за делегат на ЕУ“, тие површно оценуваат дека Лајчак се однесува како некој што ги има потребните квалификации за оваа функција, бидејќи го зборува српскиот јазик и е испратен во ЕУ за надзорот на референдумот за независност на Црна Гора во 2006 година, а специјален претставник на ЕУ за БиХ од 2007 до 2009 година, кога ја извршуваше функцијата висок претставник, а велат дека знае и да „плива“ во Бриселска бирократија.
„Без разлика на овие квалификации, Лајчак е погрешен човек поради многу причини“, сметаат Фогел и Вебер.
Во преден план нагласуваат дека Словачка е една од петте земји-членки на ЕУ кои не ја признаваат независноста на Косово, исто како и Шпанија од каде што потекнува Хосеп Борел, кој во декември беше назначен за шеф на дипломатијата на ЕУ.
Потсетувајќи дека доколку Лајчак би бил назначен, и двајцата високорангирани дипломати на ЕУ задолжени за косовското прашање би биле од земјите членки кои не го признаваат Косово, но се малцинство во ЕУ и би ги надгледувале преговорите кои, според за нив, мора да се заврши на таков начин што „Србија ја прифати независноста на Косово“.
„На овој начин би се испратил силен сигнал дека ЕУ зазема страна“, велат и двајцата и нагласуваат дека тоа би значело поддршка за претседателот на Србија, кого во пресрет на изборите го сметаат за се поавторитарен.
Како друга причина посочуваат дека Лајчак има „историја на политички неуспеси на Балканот“.
Како специјален претставник на ЕУ и висок претставник во БиХ, Лајчак учествуваше „во сериозни политички конфликти“ на страната на претставникот на Србите во БиХ, Милорад Додикун.
Конфликтот завршил, велат, со навредливото повлекување на Лајчак, а тој добил и репутација дека е слаб против Додик и дека е просрпски настроен.
Како трета причина, Фогел и Вебер истакнуваат дека Лајчак има историја да ги става своите лични и професионални амбиции над мисијата што му е доверена.
„После година и пол, тој набрзина ја напушти функцијата во Сараево, објаснувајќи дека не може да ја одбие понудата на Роберт Фиц, тогашниот премиер на Словачка, да ја води дипломатијата на таа земја, за да може години подоцна да ја закопа неговиот наследник неговиот во Сараево“, тврдат тие.
Фогел и Вебер, потпирајќи се на анонимни извори, додаваат дека Лајчак побарал многу пошироко ресор од преговорите меѓу Белград и Приштина, „иако многу добро знам дека тоа само по себе е работа со полно работно време“.
Како последна причина посочуваат дека Лајчак остана член на Владата во Братислава, иако премиерот Фицо беше принуден да поднесе оставка по убиството на истражувачкиот новинар Јан Куцијак.
„Во регионот кој се бори со силни официјални напади во медиумите, не само во Србија, назначувањето на Лајчак би испратило сосема погрешна порака, давајќи илустрација на она што граѓаните на Балканот го гледаат како модел на неуспехот на претставници на ЕУ“, оценуваат Фогел и Вебер, пренесува Коха.нет.
Фогел и Вебер сметаат дека именувањето на Лачак би го загрозило и долгогодишното предупредување за заживување на политиката на проширување на ЕУ. „Затоа, земјите-членки на ЕУ треба да го спречат ова назначување“, заклучуваат Фогел и Вебер.
Тие предлагаат следниот пратеник пред се да дојде од земја која го признава Косово.
