Saktësisht para tre vjetësh kam shkruar në një gazetë se ndjeshmëria ekstreme ndaj studentëve po kërcënonte integritetin dhe lirinë e jetës akademike në të gjithë botën anglo-amerikane.

Artikulli im u nxit nga moda që universitetet të prezantojnë të ashtuquajturat “hapësira të sigurta” dhe “të nxisin paralajmërime” në një përpjekje të gabuar për të mbrojtur studentët nga çdo material apo përvojë sfiduese, shkruan sot Koha Ditore.

Shembull kryesor ishte vendimi nga Kolegji Universitar në Londër që u thoshte studentëve në kursin “arkeologjia e konfliktit modern” se ata do të lejohen që të lënë klasën nëse për ta diskutimi i ngjarjeve të caktuara historike është “shqetësues” ose “traumatizuese”.

Shpreha shqetësimin se politika të tilla, larg nga sigurimi i studentëve, po ndihmonin për të nxitur një gjendje ankthi të institucionalizuar. Censurimi, ndërkohë, po gërryente hapësirën për studim.

Në atë kohë, më thanë që po e ekzagjeroja fenomenin. U tha se paralajmërimet ishin thjesht një entuziazëm i kalueshëm dhe s’kishte asgjë për t'u shqetësuar.

Por kjo vetëkënaqësi ishte e gabuar. Zakoni i trajtimit të studentëve si fjolla dëborë të ndjeshme është përshpejtuar, duke arritur në çdo pjesë të sektorit universitar.

(Artikullin e plotë mund ta lexoni në numrin e sotëm të Kohës Ditore)