Βιέννη αντί Βιτίας, Γενεύη αντί Γκιάκοβα

Η προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων του Κοσσυφοπεδίου κινείται προς τη Δύση. Αυτό είναι ένα κακό σήμα. Οι πολιτικοί του Κοσσυφοπεδίου - ειδικά αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία - έχουν τη θέση τους στο Κοσσυφοπέδιο. Πρέπει να εμφανιστούν μπροστά στους πολίτες, να επικοινωνήσουν μαζί τους, να εξηγήσουν τι έχουν κάνει τα τελευταία 4 χρόνια και τι δεν έχουν καταφέρει, παρά τις αστρονομικές υποσχέσεις.

Επί του παρόντος, η προεκλογική εκστρατεία των πολιτικών κομμάτων του Κοσσυφοπεδίου έχει μεταφερθεί στη Ζυρίχη, το Βερολίνο, το Όσλο, τη Στουτγάρδη, τη Γενεύη και το Μόναχο. Το κυβερνών κόμμα ξεκίνησε αυτή την εκστρατεία, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσχώρησαν χωρίς καθυστέρηση. Έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Albin Kurti θα γίνει πρωθυπουργός του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, ο Bedri Hamza πρωθυπουργός του Νοτίου Τιρόλου, η Donika Gërvalla επικεφαλής του γραφείου του κρατιδίου της Βαυαρίας στις Βρυξέλλες, ο Fatmir Limaj υπουργός υποδομών στο καντόνι Graubünden. της Ελβετίας, Ramush Haradinaj διευθυντής της χορήγησης αδειών για εγκαταστάσεις γαστρονομίας στο καντόνι της Ζυρίχης.

Ενώ οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους τα ταξίδια τους (πιθανώς από τα ταμεία του κόμματός τους), θα ήταν σημαντικό να γνωρίζουμε αν οι αδιάκοπες επισκέψεις των κυβερνώντων πληρώνονται από τα κόμματά τους ή από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αν συμβεί το δεύτερο, θα ήταν σκανδαλώδες.

Οι πολιτικοί του Κοσσυφοπεδίου - ειδικά αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία - έχουν τη θέση τους στο Κοσσυφοπέδιο. Πρέπει να εμφανιστούν μπροστά στους πολίτες, να επικοινωνήσουν μαζί τους, να εξηγήσουν τι έχουν κάνει τα τελευταία 4 χρόνια και τι δεν έχουν καταφέρει, παρά τις αστρονομικές υποσχέσεις. Η εκστρατεία πρέπει να γίνει στο Ντράγκας και όχι στο Ντόρτμουντ, στη Μαλίσεβα και όχι στο Μόναχο, στη Σουχαρέκα και όχι στη Σιόν, στη Γκιάκοβα και όχι στη Γενεύη, στο Βούστρρι και στη Βίτι και όχι στη Βιέννη.

Αυτή η εκστρατεία μεταφέρθηκε στη Δύση, και ειδικά στη Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία, όπου ζουν οι περισσότεροι μετανάστες από το Κοσσυφοπέδιο, δεν είναι καλό μήνυμα. Είναι ακόμη και κακό σημάδι. Απόλυτη προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι πολίτες του Κοσσυφοπεδίου και όχι η διασπορά. Το μεγαλύτερο μέρος του είναι άνετο στη Δύση. Οι περισσότεροι απόδημοι έχουν δουλειές. Έχουν ασφάλιση υγείας. Έχουν καθαρό αέρα και νερό. Δεν πρέπει να στείλουν άρρωστα μέλη της οικογένειας στην Τουρκία για ανάρρωση. Το φαγητό που τρώνε είναι υγιεινό. Μπορούν να επιλέξουν: θέλουν να πάνε διακοπές στην Αίγυπτο, σε κάποιο ελληνικό νησί ή στο Κόσοβο ή για ένα μεγάλο Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη.

Είναι κατανοητό ότι οι ομογενείς ανησυχούν για το Κοσσυφοπέδιο, αλλά όχι περισσότερο από τα μέλη της οικογένειάς τους που ζουν στο Κοσσυφοπέδιο. Αν η ανησυχία αυτών των ανθρώπων της διασποράς είναι τόσο μεγάλη, ας επιστρέψουν και ας ζήσουν στο Κόσοβο. Δεν υπάρχει αγάπη από απόσταση. Όπως οι πολιτικοί εκεί πρέπει να είναι αφοσιωμένοι στους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου, έτσι και οι μετανάστες θα πρέπει να δώσουν προσοχή στην ενσωμάτωση. Αν και έχουν γίνει μεγάλα βήματα τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η διασπορά του Κοσσυφοπεδίου έχει ακόμη πολλή δουλειά να κάνει. Ένα μεγάλο μέρος των ομογενών συνεχίζει να επιτελεί βαριές σωματικές εργασίες και συχνά τα παιδιά τους δεν καταφέρνουν να ξεκολλήσουν από τον κόσμο των γονιών τους. Ο αριθμός όσων καταφέρνουν να προκριθούν σε επαγγέλματα δεν είναι τόσο μεγάλος. Τα θετικά παραδείγματα που παρουσιάζονται στο κοινό δημιουργούν μια μη ρεαλιστική εικόνα. Η ανεργία και η εξάρτηση από την κοινωνική πρόνοια μεταξύ της αλβανικής κοινότητας στην Ελβετία, για παράδειγμα, είναι αρκετά έντονη. Τέλος, ανακοινώθηκε ότι οι αρχές του καντόνιου Aargau απέλασαν μια οικογένεια Κοσοβάρου από την Ελβετία αφού έλαβαν 2008 χιλιάδες φράγκα κοινωνικής βοήθειας μεταξύ 2022 και 618.

Αυτές τις μέρες, η αντιπολίτευση κατηγόρησε τις αρχές ότι χρησιμοποιούν τις διπλωματικές αποστολές του Κοσσυφοπεδίου για προεκλογικές εκστρατείες. Εν μέρει αυτό είναι αλήθεια. Οι αξιωματούχοι πηγαίνουν σε συγκεντρώσεις με αυτοκίνητα της πρεσβείας, που δεν είναι υπηρεσίες ταξί για το κόμμα. Οι διπλωμάτες τίθενται σε άβολες καταστάσεις και κάποιοι είναι τόσο αφελείς που οι συναντήσεις των αρχών τους προειδοποιούν στην επίσημη ιστοσελίδα της πρεσβείας. Υπάρχουν όμως και διπλωμάτες που έχουν ακεραιότητα και αρνούνται οποιαδήποτε επαφή με κομματικές δραστηριότητες στην εξορία. Οι αρχές μπορούν να πουν, όπως προσπαθούν να πουν, ότι παλιά ήταν χειρότερα. Ναι, ήταν. Κάποιος διασκέδαζε στα πολυτελή ξενοδοχεία του St. Moritz, κάποιος πήγε στη Βιέννη στον ράφτη για να κόψει το κοστούμι στο μέγεθος, κάποιος τον έλεγξε ένας ειδικός γιατρός στη Γερμανία. Ακριβώς λόγω αυτών και πολλών άλλων σκανδάλων διαφθοράς, τα κόμματα της αντιπολίτευσης έλαβαν το νομοσχέδιο πριν από 4 χρόνια. Αλλά σχεδόν μισό εκατομμύριο πολίτες δεν ψήφισαν για αλλαγή μόνο για να γίνουν μάρτυρες επαναλαμβανόμενων υπερβολών.

Το 2011 επισκέφτηκε το Κόσοβο ο γνωστός Ελβετός κοινωνιολόγος Thomas Held. Όταν επέστρεψε έγραψε μια μικρή στήλη στην οποία μεταξύ άλλων τόνισε: «Μετά από τέσσερις ημέρες διαλέξεων, συνομιλιών και επισκέψεων, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το Κόσοβο γίνεται «αποτυχημένο κράτος». Ακόμη και εκείνοι που γνώριζαν κάτι παραπάνω σοκαρίστηκαν από τις πληροφορίες επί τόπου: άθλια φτώχεια, το ήμισυ του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας άνεργοι, μια οικονομία που εξαρτάται από τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας και τη βοήθεια των μελών της οικογένειας που ζουν στο εξωτερικό, μια κουλτούρα διαφθοράς που τρομάζει τους επενδυτές. Οι μορφωμένοι νέοι ωθούνται να μπουν στην πολιτική, γιατί έτσι μπορούν να επωφεληθούν και από την οικονομία του πελατειακού χαρακτήρα. Άλλοι είναι τόσο συνηθισμένοι στους μισθούς από ανθρωπιστικές οργανώσεις που μια δουλειά στην τοπική οικονομία αποκλείεται. Επιθυμία είναι να έχουμε ένα Audi A6, όπως έχουν άλλοι από τη συμμορία που είναι τώρα στην εξουσία, όπως αποκαλούν οι συνομιλητές τον κρατικό μηχανισμό. (...) Τα υπερφορτωμένα σχολεία λειτουργούν με μειωμένο ωράριο σε βάρδιες, τα πανεπιστήμια παράγουν ένα είδος απολυτηρίου, δημιουργούνται ψεύτικες επιχειρήσεις για την εκμάθηση κάποιων επαγγελμάτων. Με αυτές τις ελλείψεις κάθε χρόνο περισσότεροι νέοι από το Κόσοβο μπαίνουν σε μια αγορά εργασίας που δεν υπάρχει».

Πέρασαν 13 χρόνια από τη δημοσίευση του κειμένου του Τόμας Χελντ. Πολλά πράγματα δεν έχουν αλλάξει από τότε. Εν τω μεταξύ, η πόλωση έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της. Ο δημόσιος διάλογος περιορίστηκε σε λεκτική βία, διαστρέβλωση των γεγονότων, αγριότητα που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Ο θόρυβος εκείνη την εποχή παραλίγο να οδηγήσει το Κοσσυφοπέδιο σε εμφύλιο πόλεμο. Σήμερα, όποιος σκέφτεται ορθολογικά δεν έχει θέση στον δημόσιο χώρο που καταλαμβάνουν μαχαίρι προπαγανδιστές.