Κοκτέιλ κρασιού

Την περασμένη εβδομάδα, μια μεγάλη ομάδα όπλων κατασχέθηκε επίσης στο βορρά. Ποιος ξέρει πόσα όπλα φέρνουν εκεί, για να μην σταματήσει κανείς τη διείσδυση. Αλλά αυτό σίγουρα δεν θα ληφθεί υπόψη από εκείνους που επιμένουν ότι οι κυρώσεις κατά του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να συνεχιστούν, αντί να εφαρμόζονται στο κόμμα που είναι η πηγή τόσο κακού. Γιατί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αντιμετωπίζοντας τη Σερβία με τον καλύτερο τρόπο και κάνοντας την ευτυχισμένη, όλα τα πράγματα θα λυθούν από μόνα τους. Μια φορά κι έναν καιρό, είχαν σκεφτεί και ενεργούσαν το ίδιο. Ξέρουμε πώς τελείωσαν όλα

Εξακολουθώ να εκπλήσσομαι όταν ακούω ανθρώπους να μου λένε ότι η δουλειά της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι μια φτιαγμένη δουλειά για κάποιο λόγο, ότι η ουσία είναι τα χρήματα. Είναι σχεδόν σαν να ζουν σε μια άλλη διάσταση όπου οι εποχές του χρόνου συνεχίζουν να είναι όπως τις θυμάμαι από την παιδική ηλικία: όπου η καθεμία από αυτές διήρκεσε ακριβώς 3 μήνες, όπου είχε χιόνι το χειμώνα, άνθησαν λουλούδια την άνοιξη, το καυτό ο ήλιος κυριαρχούσε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο γέμισε πεσμένα φύλλα, βροχή και λίγη μυρωδιά κάρβουνου που προανήγγειλε τη λευκή εποχή.

Ο περασμένος χειμώνας δεν ήταν χειμώνας. Μια-δυο μέρες χιόνι, πολλές βροχές, μερικές μέρες με μείον θερμοκρασίες και το τελικό αποτέλεσμα: η καταστροφή των χειμερινών ελαστικών που δεν πλησίαζαν καν τον πάγο έλιωσαν με αλάτι, γιατί δεν υπήρχε πάγος. Η άνοιξη έγινε ένα βροχερό φθινόπωρο που δεν σταμάτησε, και πριν τελειώσει μας πήγε σε ένα τροπικό περιβάλλον με ανώμαλες θερμοκρασίες κοντά στους σαράντα βαθμούς. Τώρα πρέπει να δούμε αν ίσως το φθινόπωρο αρχίσουν να ανθίζουν τα λουλούδια και να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος έχει ανατραπεί.

* * *

Αυτή η τροπική καταιγίδα λοιπόν έρχεται ανάμεσα στην αφόρητη ατμοσφαιρική ζέστη και τη ζεστασιά που προκαλούν τα συναισθήματα των αγώνων που γίνονται στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου. Το Κοσσυφοπέδιο δεν κατάφερε να προκριθεί και όπως παίζει το τελευταίο διάστημα δύσκολα θα φτάσει σε αυτόν τον στόχο πριν περάσουν πολλά χρόνια. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έλεγαν ότι θα αναζητήσουμε τον Σαλάντ, βλέποντας την απόδοση του νυν εκλέκτορα. Κάτι που δείχνει ότι για να επιτευχθεί μεγαλύτερη επιτυχία χρειάζονται επενδύσεις: σε εξειδικευμένο προσωπικό που θα ηγηθεί της ομάδας. σε ποιοτικούς παίκτες? στις υποδομές, επομένως εξακολουθούμε να έχουμε "γήπεδα" που μοιάζουν περισσότερο με γήπεδα παρά με γήπεδα, καθώς και στο μέλλον: δεν πιστεύω ότι υπάρχει στρατηγική για την παροχή τόσο μεγάλου χώρου και ευκαιριών για παιδιά και νέους τον αθλητισμό γενικά. 

Για να φτάσει κανείς σε ένα αποδεκτό διεθνές επίπεδο στον αθλητισμό, πρέπει να ξεκινήσει από την παιδική ηλικία. Η επένδυση στην ανάπτυξη του αθλητισμού στο Κοσσυφοπέδιο θα είχε διπλό αποτέλεσμα - θα είχαμε επίσης καλύτερο επίπεδο παρουσίασης διεθνώς και θα είχαμε τη νεολαία να ασχοληθεί με κάτι που επηρεάζει θετικά την ψυχοσωματική τους ανάπτυξη. Θα τους έκανε πιο αφοσιωμένους και πιο πειθαρχημένους ούτως ή άλλως, και θα μείωνε σημαντικά τον χρόνο που ξοδεύουν στα κοινωνικά δίκτυα και άλλα παρόμοια.

Ναι, είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε πολλά χρήματα, όπως έχουν οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά το γεγονός παραμένει ότι δεν ξέρουμε καν πώς να ξοδέψουμε τα χρήματα που έχουμε και δυσκολευόμαστε πολύ ως κοινωνία να καθορίσουμε τις προτεραιότητες στις οποίες θα επενδύσουμε. Στην τελευταία ανάρτηση, μίλησα για την εκπαίδευση ως προτεραιότητα πάνω από τις προτεραιότητες - επομένως, φυσικά, η εκπαίδευση και ο αθλητισμός πρέπει να συνδυάζονται και να αναπτύσσονται παράλληλα. Εξάλλου, δεν κοστίζει τίποτα να ονειρευόμαστε ότι μια μέρα θα τραγουδήσουμε και θα ξέρουμε τη σημασία και των δύο. Εύχομαι μόνο αυτή η δουλειά να μην πάρει άλλες δύο δεκαετίες.

* * *

Και ενώ η ζέστη και το ποδόσφαιρο τραβούν όλη μας την προσοχή, σε πολιτικό επίπεδο υπήρξαν δύο κινήσεις τις τελευταίες μέρες.

Η πρώτη ήταν μια δήλωση, όσο απίστευτη κι αν φαίνεται, του εκπροσώπου Τύπου του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ, Σλοβάκου Peter Stano, ο οποίος είπε: «Η συμφωνία για τον δρόμο προς την εξομάλυνση είναι έγκυρη και δεσμευτική στο σύνολό της και για τα δύο μέρη. , τόσο για το Κοσσυφοπέδιο όσο και για τη Σερβία. Αυτό περιλαμβάνει επίσης το άρθρο 4 και το λόμπι της Σερβίας κατά του Κοσσυφοπεδίου αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση αυτής της συμφωνίας».

Έτσι, παρόλο που η ίδια η ΕΕ και όλα τα μέρη που εμπλέκονται στη διαδικασία εξομάλυνσης είναι πολύ σαφές ότι η συμφωνία των Βρυξελλών και η συνέχισή της στην Οχρίδα δεν είναι έγκυρες συμφωνίες, επειδή η Σερβία έχει εκφράσει την επιφύλαξη της για σχεδόν ολόκληρη τη συμφωνία (γεγονός που καθιστά άκυρο), ωστόσο, και τελικά, ακούστηκε μια φωνή από τις Βρυξέλλες που έδειχνε ότι η προσέγγιση της Σερβίας, με τα εμπόδια που κάνει στο Κοσσυφοπέδιο για ένταξη σε διεθνή όργανα, είναι αυτή ενός κόμματος που δεν συνεργάζεται.

Αυτό που δεν προκαλεί έκπληξη είναι ότι πέρα ​​από αυτή τη δήλωση, η Ευρώπη δεν προχωρά παραπέρα: δεν σκέφτεται να επιβάλει κυρώσεις στη Σερβία, όπως έκανε στο Κοσσυφοπέδιο, μάταια τον Μάιο του περασμένου έτους.

Η δεύτερη κίνηση ήταν η έκθεση του Borrell σχετικά με αυτές τις ίδιες κυρώσεις. 

Μετά από πολλούς μήνες συζήτησης και ίσως δύο μήνες σύνταξης, ο Μπορέλι κατέληξε τελικά στη σύσταση να αρθούν οι κυρώσεις. Και ενώ η επιβολή κυρώσεων δεν χρειαζόταν συναίνεση και η απόφαση λήφθηκε με ταχύτητα φωτός, τώρα η άρση τους δεν περνάει από το μπλοκ, αλλά θα προχωρήσει σε κλιμακούμενη μορφή, επειδή το ένα τρίτο των μελών της ΕΕ δεν συμφωνούν ότι να αφαιρεθεί, «γιατί το Κοσσυφοπέδιο δεν έχει εκπληρώσει τις προϋποθέσεις».

Και τα αιτήματα, θα θυμόμαστε, είχαν να κάνουν με την ειδική αστυνομία στο βορρά, μετά τις εκλογές που μποϊκοτάρησαν οι Σέρβοι. Έτσι, η ίδια ειδική αστυνομία που βγήκε ασπροπρόσωπη από την τρομοκρατική επίθεση των Σέρβων παραστρατιωτικών με επικεφαλής τον Radoiçiqi και για την οποία η ΕΕ και κανείς δεν έχει εκδώσει ακόμη καμία αναφορά για να εξακριβώσει την κατάσταση έστω και στα χαρτιά. Πέρασαν 9 μήνες από την εκδήλωση της Μπανίσκα. 

Εν τω μεταξύ, ο Radoiçiqi, αφού ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση, βρήκε καταφύγιο στο Βελιγράδι όπου, σύμφωνα με πηγές του BIRN στη Σερβία, χτίζει μια βίλα 1500 τετραγωνικών μέτρων στην πιο πολυτελή γειτονιά του Βελιγραδίου, Dedinje, αξίας 6 εκατομμυρίων ευρώ. Γείτονές του είναι ένας άλλος εγκληματίας από τον Βορρά, ο Ζβόνκο Βεσελίνοβιτς, καθώς και ο νονός του Αλεξάνταρ Βούτσιτς, Νίκολα Πέτροβιτς. 

Αν υπήρχε η βούληση για πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας, αυτή η έκθεση θα είχε βγει πριν από το τέλος του περασμένου έτους και ίσως κάποια πράγματα να ήταν διαφορετικά.

* * *

Οι εκλογές στην Ευρώπη ολοκληρώθηκαν και τώρα γίνονται οι διαπραγματεύσεις για τον διορισμό των αρχηγών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ο Λάιτσακ δεν θα είναι πλέον διευκολυντής, αλλά είναι επίσης γνωστό ότι θα συνεχίσει να έρχεται σε Κόσοβο και Σερβία μέχρι να διοριστεί το πρόσωπο που θα τον αντικαταστήσει στη θέση.

Έτσι, ήρθε την περασμένη εβδομάδα και συναντήθηκε με τον Μπέσνικ Μπισλίμ, αλλά όχι με τον Κουρτ. Βγήκε να πει ότι ήταν για την άρση των κυρώσεων, αλλά όχι για το άνοιγμα της γέφυρας Ίμπρι. Θα εκπλαγώ αν υποστήριζε το άνοιγμα της γέφυρας - θα ενοχλούσε τους Σέρβους τους οποίους συμπάσχει πάρα πολύ, και προσπάθησε να μην το κάνει αυτό όλη την ώρα που έπαιζε το ρόλο του μεσολαβητή, του διαμεσολαβητή και του κριτή γιατί δεν το έκανε έχει αυτή την εξουσιοδότηση.

Ένας άλλος που θα πάει είναι ο Borrelli, σε σχέση με το Κοσσυφοπέδιο, εξίσου προκατειλημμένος με τον Σλοβάκο απεσταλμένο του. Ως εκ τούτου, η πρόσκλησή του που εστάλη στον Κουρτ και τον Βούτσιτς για συνάντηση την επόμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες προκαλεί μεγάλη έκπληξη. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να κάνει κάποιος με κάποιον που δεν θα είναι πλέον σε αυτό το πόστο σε ένα μήνα. 

Εκτός αν ο Μπορέλι έχει αποφασίσει να τους καλέσει να χαιρετήσουν αφού τον έχει ικανοποιήσει απόλυτα σε αυτόν τον διάλογο.

* * *

Η επόμενη εβδομάδα θα είναι επίσης πολύ ζεστή - τώρα είναι η ώρα, αφού το καλοκαίρι ξεκίνησε επίσημα. Και το ποδόσφαιρο θα συνεχιστεί. Πράγμα που δεν σημαίνει ότι πρέπει να κυκλοφορήσει εντελώς. 

Την περασμένη εβδομάδα, μια μεγάλη ομάδα όπλων κατασχέθηκε επίσης στο βορρά. Ποιος ξέρει πόσα όπλα φέρνουν εκεί, για να μην σταματήσει κανείς τη διείσδυση. 

Αλλά αυτό σίγουρα δεν θα ληφθεί υπόψη από εκείνους που επιμένουν ότι οι κυρώσεις κατά του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να συνεχιστούν, αντί να εφαρμόζονται στο κόμμα που είναι η πηγή τόσο κακού. Γιατί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αντιμετωπίζοντας τη Σερβία με τα καλύτερα και κάνοντας την ευτυχισμένη, όλα τα πράγματα θα λυθούν από μόνα τους. 

Μια φορά κι έναν καιρό, είχαν σκεφτεί και ενεργούσαν το ίδιο. Ξέρουμε πώς τελείωσαν όλα.

[προστασία μέσω email]