Schmitt: Το Κοσσυφοπέδιο είναι μια από τις πιο απειλούμενες χώρες στην Ευρώπη

Καθώς παρατηρεί τη γεωπολιτική κατάσταση και απαντά στην ταυτότητα του Κοσσυφοπεδίου, αυτά που λέει ο διάσημος Ελβετός ιστορικός Oliver Jens Schmit είναι ανησυχητικά. Λέει ότι το κράτος πρέπει να προετοιμαστεί «για μια πιθανή στρατιωτική σύγκρουση». «Θα ήταν πιο σημαντικό να μιλήσουμε για στρατιωτική άμυνα, πολιτική άμυνα, νοσοκομεία, σχέδια έκτακτης ανάγκης και να τα προετοιμάσουμε σοβαρά παρά για γλώσσα και λογοτεχνία», λέει ο Schmitt σε συνέντευξή του στο KOHĪN. Σύμφωνα με τον ίδιο, μαζί με τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, το Κόσοβο είναι μια από τις πιο απειλούμενες χώρες στην Ευρώπη. "Στο Κοσσυφοπέδιο, ο κίνδυνος πολέμου δεν συζητείται πιο σοβαρά από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες." «Αυτό που χρειάζεται τώρα δεν είναι συζητήσεις για την ταυτότητα, αλλά σοβαρές προετοιμασίες για επίθεση», λέει ο Schmidt.

Ο Ελβετός ιστορικός Όλιβερ Γενς Σμιτ περιγράφει το Κοσσυφοπέδιο ως μια σταθερή δημοκρατία στη 17η επέτειο της ανεξαρτησίας του. Το μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών λέει ότι μέσα στον αλβανικό πολιτισμό το Κοσσυφοπέδιο έχει τη δική του κουλτούρα, όχι με τη γλωσσική έννοια, αλλά με την πολιτική. Ο Schmitt, ο οποίος εκτός από τη μελέτη του παρελθόντος, είναι επίσης έντονος παρατηρητής των Βαλκανίων, λέει ότι το Κοσσυφοπέδιο διαφέρει σημαντικά από την Αλβανία, όπου η κληρονομιά της ενβεριστικής κουλτούρας συνεχίζεται. 

Σε γραπτή συνέντευξή του στην KOHA, λέει ότι το πολιτικό Ισλάμ προοδεύει στο Κοσσυφοπέδιο και αποκτά οπαδούς, ειδικά στη νέα γενιά. Σύμφωνα με τον ίδιο, σε αυτή την περίπτωση το ερώτημα είναι πώς βρίσκεται το Κοσσυφοπέδιο ανάμεσα στην Ευρώπη και τον ισλαμικό κόσμο. 

«Αλλά αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν από τους ίδιους τους Κοσοβάρους», λέει. Σύμφωνα με τον Σμιτ, η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δεν φαίνεται πλέον διατεθειμένη να εγγυηθεί την ασφάλεια της Ευρώπης.

Σε μια τέτοια περίπτωση για τον καταξιωμένο επιστήμονα, η προσέγγιση Τραμπ έχει δραματικές συνέπειες για την Ε.Ε. θεωρεί ότι τα κράτη της ΕΕ δεν είναι στρατιωτικά προετοιμασμένα για μια σύγκρουση με τη Ρωσία. 

«Χωρίς αμερικανική προστασία, η ΕΕ πρέπει να περιμένει μια ρωσική επίθεση», λέει. 

Σε αυτή την περίπτωση αναφέρει και το Κοσσυφοπέδιο ως χώρα σε κίνδυνο. Λέει ότι, μαζί με τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, το Κοσσυφοπέδιο είναι μια από τις πιο απειλούμενες χώρες στην Ευρώπη. Συμβουλεύει ότι το Κοσσυφοπέδιο πρέπει να προετοιμαστεί σοβαρά για επίθεση. 

Γεννημένος το 1973 στη Βασιλεία της Ελβετίας, ο Oliver Jens Schmitt, καθηγητής ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, λέει ότι η σερβική κυβέρνηση βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση και μπορεί να προσπαθήσει να οργανώσει μια σύγκρουση με το Κοσσυφοπέδιο. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Σερβία επανεξοπλίστηκε μαζικά τα τελευταία χρόνια. Λέει ότι η αμερικανική παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο εμπόδισε τη Σερβία να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα και ότι η ΕΕ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως την υπερασπιστική δύναμη του Κοσσυφοπεδίου. 
«Ως εκ τούτου, θα ήταν σημαντικό για το Κοσσυφοπέδιο να έχει γρήγορα μια σταθερή κυβέρνηση που προετοιμάζει την κοινωνία, με όλα τα σημαντικά μέρη, για μια πιθανή σύγκρουση», λέει ο Schmitt, ο οποίος έχει σπουδάσει Βυζάντιο, ελληνική φιλολογία, νέα ελληνικά και ιστορία της Ανατολικής Ευρώπης σε φημισμένα κέντρα του γερμανόφωνου κόσμου όπως η Βασιλεία, η Βιέννη, το Βερολίνο και το Μόναχο. Δεδομένης της γεωπολιτικής κατάστασης, ο Schmitt λέει ότι τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε για την προετοιμασία του Κοσσυφοπεδίου ως κράτους για μια πιθανή στρατιωτική σύγκρουση. Σύμφωνα με τον ίδιο, αντί για συζητήσεις για την ταυτότητα, θα ήταν πιο σημαντικό να μιλήσουμε για στρατιωτική άμυνα, πολιτική άμυνα, νοσοκομεία και σχέδια έκτακτης ανάγκης. 
Η ερευνήτρια, που ζει στη Βιέννη, έχει εκτενή ερευνητική και διδακτική εμπειρία σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Δίδαξε στα πανεπιστήμια του Μονάχου και της Βέρνης, ενώ για ένα διάστημα διετέλεσε και καθηγητής στο Collège de France. Από το 2017 είναι επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών, ενώ παράλληλα διευθύνει το ερευνητικό τμήμα βαλκανικών σπουδών στο Institute for Modern and Contemporary History, την ανώτατη επιστημονική αρχή στην Αυστρία. Τα ενδιαφέροντά του για την ιστορία είναι εξαιρετικά ευρεία, με ιδιαίτερη έμφαση στα μεσαιωνικά χρόνια και στην περιοχή της Αδριατικής των Βαλκανίων, καθώς και στη Ρουμανία. Οι συνεισφορές του Schmitt εκτείνονται και στον μεσαιωνικό αλβανικό κόσμο, με τίτλους όπως «Venetian Arbëria», «Kosovo», «Skënderbeu» και «Albanians». Τον Μάρτιο του 2022, στην Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών του Κοσσυφοπεδίου, προώθησε το έργο του, «The Balkans in the 1870th Century - A Post-Imperial History» και τους πέντε τόμους εκδόσεων με αρχειακό υλικό της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών για το Κοσσυφοπέδιο που ετοίμασαν οι Schmitt και Eva Anne Frantz.

«Το Κοσσυφοπέδιο έχει τη δική του κουλτούρα με την πολιτική έννοια»

KOHA: Πώς βλέπετε την ταυτότητα του Κοσσυφοπεδίου σε αυτά τα 17 χρόνια κρατικής υπόστασης;

Schmitt: Το Κοσσυφοπέδιο είναι πλέον μια σταθερή δημοκρατία, με ένα κομματικό σύστημα ήδη εγκατεστημένο. Σε αντίθεση με τη Σερβία, μια κυβέρνηση μπορεί να λειτουργήσει για μια ολόκληρη νομοθετική περίοδο και οι αλλαγές στην εξουσία είναι δυνατές μέσω δημοκρατικών εκλογών. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ταυτίζεται με τη χώρα τους, για την ανεξαρτησία της οποίας η παλαιότερη γενιά έκανε μεγάλες θυσίες. Αν και η διεθνής κοινότητα έχει ορίσει το Κοσσυφοπέδιο ως πολυεθνικό κράτος, το Κοσσυφοπέδιο είναι σε μεγάλο βαθμό εθνοτικά ομοιογενές, επομένως το Κοσσυφοπέδιο μπορεί να θεωρηθεί το δεύτερο αλβανικό κράτος στα Βαλκάνια. Μέσα στον αλβανικό πολιτισμό, το Κοσσυφοπέδιο έχει τη δική του κουλτούρα, όχι με τη γλωσσική έννοια, αλλά με την πολιτική έννοια. Εδώ το Κοσσυφοπέδιο διαφέρει σημαντικά από την Αλβανία, όπου η κληρονομιά της ενβεριστικής κουλτούρας συνεχίζεται, ενώ η πολιτική κουλτούρα του Κοσσυφοπεδίου διαμορφώνεται από την κοινή αντίσταση ενάντια στη σερβική καταστολή. Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνική εμπιστοσύνη είναι σημαντικά πιο ανεπτυγμένη στο Κοσσυφοπέδιο από ό,τι στην Αλβανία. ότι ο πολιτικός πολιτισμός βασίζεται στην ιδέα της ελευθερίας και του αγώνα για ελευθερία. Έτσι, θα μπορούσατε να πείτε ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές πολιτικές κουλτούρες στον αλβανικό κόσμο στα Βαλκάνια.

KOHA: Ποιες είναι οι συμβουλές σας για το ταξίδι ταυτότητας του Κοσσυφοπεδίου στο μέλλον;

Schmitt: Ως εξωτερικός παρατηρητής, δεν μπορώ και δεν πρέπει να δώσω συμβουλές για αυτό –μπορώ να αναλύσω μόνο τις συζητήσεις που διεξάγονται από τους ίδιους τους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου– και θα πρέπει να γίνονται από τους ίδιους. Πρέπει να αποφασίσεις μόνος σου ποιος και πώς θέλεις να είσαι. Όσον αφορά το ζήτημα της ταυτότητας, υπάρχουν συζητήσεις για τη λογοτεχνική γλώσσα, συγκεκριμένα για την πολιτιστική κληρονομιά των Γκεγκ και πώς αυτή μπορεί να ενσωματωθεί στη λογοτεχνική γλώσσα. Στη συνέχεια, η θρησκεία παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς το πολιτικό Ισλάμ προχωρά στο Κοσσυφοπέδιο και αποκτά οπαδούς, ειδικά στη νέα γενιά. Σχετικό με αυτό είναι το ερώτημα πώς βρίσκεται το Κοσσυφοπέδιο μεταξύ της Ευρώπης και του ισλαμικού κόσμου. Αλλά αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν από τους ίδιους τους Κοσοβάρους.

«Χωρίς αμερικανική προστασία, η ΕΕ πρέπει να περιμένει μια ρωσική επίθεση»

KOHA: Σε μια εποχή που οι εθνικισμοί αυξάνονται στην Ευρώπη και όχι μόνο, κινδυνεύει το Κοσσυφοπέδιο από αυτούς τους ανέμους της επιστροφής των -ισμών;

Schmitt: -Οι ισμοί είναι λιγότερο πρόβλημα από τις ριζικές αλλαγές στη γεωπολιτική. Στην πραγματικότητα, το Κοσσυφοπέδιο οφείλει την ανεξαρτησία του στις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ προφανώς δεν είναι πλέον διατεθειμένη να εγγυηθεί την ασφάλεια της Ευρώπης. Αυτό έχει δραματικές συνέπειες για την ΕΕ, τα κράτη της οποίας δεν είναι στρατιωτικά προετοιμασμένα για μια σύγκρουση με τη Ρωσία. Χωρίς αμερικανική προστασία, η ΕΕ πρέπει να περιμένει μια ρωσική επίθεση. Μαζί με τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, το Κοσσυφοπέδιο είναι μια από τις πιο ευάλωτες χώρες στην Ευρώπη. Στο Κοσσυφοπέδιο, ο κίνδυνος πολέμου δεν συζητείται πιο σοβαρά από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό που χρειάζεται τώρα δεν είναι συζητήσεις για την ταυτότητα, αλλά σοβαρές προετοιμασίες για επίθεση. Η σερβική κυβέρνηση βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση και μπορεί να προσπαθήσει να οργανώσει μια σύγκρουση με το Κοσσυφοπέδιο. Η Σερβία έχει επανεξοπλιστεί μαζικά τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, η αμερικανική παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο εμπόδισε τη Σερβία να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα. Η ΕΕ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως αμυντική δύναμη του Κοσσυφοπεδίου. Ως εκ τούτου, θα ήταν σημαντικό για το Κοσσυφοπέδιο να αποκτήσει γρήγορα μια σταθερή κυβέρνηση που, με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, προετοιμάζει την κοινωνία για μια πιθανή σύγκρουση.

KOHA: Εάν το Κοσσυφοπέδιο στοχεύει στην πολιτιστική του ταυτότητα –με όρους «κοσοβάρικης τέχνης», «κοσοβαρικής λογοτεχνίας» – γίνεται πιο μακρινό το ενδεχόμενο μιας πιθανής ένωσης με την Αλβανία, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτός είναι ένας παλιός στόχος που αναβιώνει κατά καιρούς; Τι ρόλο παίζει η γλώσσα σε αυτό το πλαίσιο;

Schmitt: Εάν κοιτάξετε τη γεωπολιτική κατάσταση, θα πρέπει να αφορά την προετοιμασία του Κοσσυφοπεδίου ως κράτους για μια πιθανή στρατιωτική σύγκρουση. Θα ήταν πιο σημαντικό να μιλήσουμε για στρατιωτική άμυνα, πολιτική άμυνα, νοσοκομεία, σχέδια έκτακτης ανάγκης και να τα προετοιμάσουμε σοβαρά, παρά για γλώσσα και λογοτεχνία.

«Η κοινωνία πρέπει να επικεντρωθεί στα κοινά της»

KOHA: Με ποια εικόνα πρέπει να μπει το Κοσσυφοπέδιο στην ευρωπαϊκή οικογένεια και πώς βλέπετε αυτό το ταξίδι σε αυτά τα 17 χρόνια κρατικής υπόστασης;

Schmitt: Οι Κοσοβάροι αποτελούν εδώ και καιρό μέρος αυτής της οικογένειας, καθώς οι μισοί από αυτούς ζουν πλέον σε ευρωπαϊκές χώρες. Το Κοσσυφοπέδιο είναι μια διαπεριφερειακή κοινωνία που δεν συνδέεται μόνο με το έδαφος της Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου. Η προεκλογική εκστρατεία το έδειξε αυτό – σημαντικά γεγονότα έλαβαν χώρα σε μικρές ελβετικές πόλεις. Όσον αφορά το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου ως κράτους, η απάντηση μου φαίνεται ξεκάθαρη: το Κοσσυφοπέδιο ιδρύθηκε μετά από επέμβαση του ΝΑΤΟ με στόχο την πρόληψη του μεγαλύτερου πολιτικού εγκλήματος στην Ευρώπη μετά το 1945 (και πριν από τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία). Το Κοσσυφοπέδιο ως κράτος είναι το αποτέλεσμα μιας ανθρωπιστικής παρέμβασης και της βούλησης για αντίσταση του λαού του. Διαφορετικά στρώματα της κοινωνίας συνέβαλαν σε αυτήν την αντίσταση, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων όλων των σημερινών μεγάλων κομμάτων. Αυτό συχνά ξεχνιέται – η κοινωνική αυτοοργάνωση και η ειρηνική αντίσταση, η ένοπλη αντίσταση και η αυτοοργάνωση των μαθητών της νέας γενιάς, έχουν κάνει το Κοσσυφοπέδιο μια σταθερή δημοκρατία σε σύγκριση μεταξύ των περιφερειών και των Βαλκανίων. Με άλλα λόγια: το LDK, το PDK και το Vetëvendosje έχουν συνεισφέρει, το καθένα με τον δικό του τρόπο. Αυτό συχνά ξεχνιέται στις διαφορές μεταξύ των μερών. Καθώς το Κοσσυφοπέδιο αντιμετωπίζει δύσκολες στιγμές, η κοινωνία πρέπει να επικεντρωθεί στα κοινά της σημεία.