Από το χρώμα των τοίχων μέχρι τη γεύση του KFC: Ένας άνθρωπος που δίδαξε στο Κόσοβο την ευχαρίστηση του να νιώθεις καλά
Υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται για να χτίσουν πλούτο και υπάρχουν άλλοι που χτίζουν συναισθήματα. Φατμίρ Ζυμπέρι
ανήκει σε αυτόν τον δεύτερο τύπο. Ένα αγόρι από τα προάστια, που αντί για μεγάλα λόγια, έφερε χρώματα,
άρωμα και φως. Από τη Νορβηγία, όπου έμαθε την ακρίβεια και τη σταθερότητα του βορρά, ήταν
επέστρεψε στο μεταπολεμικό Κοσσυφοπέδιο με μια απλή ιδέα: να κάνει τη ζωή να φαίνεται όμορφη, ακόμα κι αν
μετά από μια σκοτεινή περίοδο.
Στην αρχή εμφανίστηκε η Scan Color, όχι απλώς ως εταιρεία, αλλά ως μεταφορά. Σε ένα μέρος όπου οι τοίχοι ήταν
και οι άνθρωποι ήταν κλειδωμένοι στα γκρίζα, έφερε χρώμα. Κάθε σπίτι βαμμένο από την εταιρεία του
Ήταν ένα νέο σημάδι ζωής, μια απόδειξη ότι το Κοσσυφοπέδιο αναγεννιόταν, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και
συναισθηματικά.
Έπειτα ήρθε η JYSK, το σκανδιναβικό πνεύμα που έγινε σύμβολο άνεσης. Με φθηνά, στιβαρά έπιπλα.
και σχεδιασμένο με απλότητα, το Zymberi δίδαξε στους ανθρώπους να μην αισθάνονται πλέον σαν επισκέπτες σε
στα σπίτια τους, αλλά ως κάτοικοι μιας ζωής που τους άξιζε. Σε κάθε καναπέ, σε κάθε καρέκλα, υπήρχε ένα
το πνεύμα της βόρειας ηρεμίας αναμεμειγμένο με τη νότια λαχτάρα. Και σε αυτόν τον συνδυασμό το νέο στυλ του
Κοσοβαρικός τρόπος ζωής – πρακτικός, ευαίσθητος, καλαίσθητος.
Αλλά το πραγματικό άρωμα της επιτυχίας ήρθε με την KFC. Όχι μόνο ως αμερικανική μάρκα, αλλά και ως σύμβολο
αλλάζουν οι καιροί. Στην Πρίστινα, οι άνθρωποι είδαν για πρώτη φορά την ουρά όχι για ψωμί, αλλά για
γεύση. Μια γεύση που αντιπροσώπευε τη νεωτερικότητα, αλλά και την ανάγκη να νιώθει κανείς μέρος του κόσμου.
Υπό την εταιρεία KAN, την οποία ίδρυσε και διευθύνει, το δίκτυο KFC επεκτάθηκε από το Κοσσυφοπέδιο στο
Βόρεια Μακεδονία, Αλβανία και τώρα και στο Μαυροβούνιο. Αναμένεται να ανοίξουν 35 εστιατόρια.
γίνονταν πάνω από 50, η Zymberi δημιούργησε όχι μόνο θέσεις εργασίας, αλλά και χώρους συνάντησης. Επειδή το KFC δεν είναι
απλά ένα μέρος για φαγητό, είναι μια μικρή σκηνή αστικής ζωής, όπου η πόλη συναντά τον εαυτό της.
Σε αυτό το μωσαϊκό επωνυμιών, το Prishtina Mall είναι το σημείο όπου όλες οι γεύσεις συναντώνται.
Υπό την ηγεσία του Φατμίρ Ζυμπέρι ως προέδρου του διοικητικού συμβουλίου και ιδρυτικού μετόχου, έχει γίνει πιο
περισσότερο από ένα εμπορικό κέντρο: είναι ο χώρος όπου το Κοσσυφοπέδιο βλέπει τον εαυτό του ως μέρος του σύγχρονου κόσμου. Οι πολίτες
Περπατήστε κάτω από τα μεγάλα φώτα και νιώστε σαν να βρίσκεστε σε μια ευρωπαϊκή πόλη, χωρίς να χρειάζεται να φύγετε
το σπίτι.
Σήμερα, μέσω της Scandinavian Living Holding Company, η Zymberi κατέχει τις JYSK, KFC και
μέρος του Prishtina Mall, με 62 σημεία πώλησης και πάνω από 1.200 υπαλλήλους σε τέσσερις χώρες.
Αλλά το πιο σημαντικό, κάθε έργο του έχει ένα στοιχείο που δεν μπορεί να μετρηθεί με αριθμούς –
το συναίσθημα.
Γιατί αυτό που διακρίνει τον Φατμίρ Ζυμπέρι δεν είναι το κεφάλαιό του, αλλά το άρωμα του έργου του.
μια μυρωδιά που κάθε πολίτης της Πρίστινα γνωρίζει όταν περνάει από ένα KFC. Μια μυρωδιά που δεν ανήκει σε κανέναν
περισσότερο για την κουζίνα, αλλά για τη μνήμη. Ένα άρωμα που κουβαλάει την ιστορία μιας χώρας που ήθελε να αναγεννηθεί
ξεκινώντας με μικρά πράγματα – ένα πινέλο, μια καρέκλα, ένα κομμάτι κοτόπουλο, μια αίσθηση ευεξίας.
Και ίσως αυτό είναι που μένει, γιατί τελικά, η επιτυχία δεν έχει να κάνει με το να έχεις περισσότερα, αλλά με το να
να κάνει περισσότερα για το συναίσθημα που δίνει στους ανθρώπους. Στην περίπτωση του Φατμίρ Ζυμπέρι, αυτό το συναίσθημα έχει
το άρωμα ενός έργου που έγινε ιστορία.
ΥΓ: Αυτός είναι ο Φατμίρ Ζυμπέρι.
Βρήκε το Κόσοβο ερείπια και άρχισε να το ανοικοδομεί μαζί με τα σπίτια όλων των Αλβανών.
Από το πρώτο χρώμα των καμένων τοίχων μέχρι τα αρώματα του KFC, ο Fatmir Zymberi έγινε μέρος του
την ιστορία της οικονομικής αναγέννησης της χώρας.
Έφερε την έννοια της νεωτερικότητας που συνέδεε την εργασία με την ευχαρίστηση, τις επιχειρήσεις με την αίσθηση.
Και τελείωσε με το μεγαλείο του Prishtina Mall – ενός από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα στην Ευρώπη και του μεγαλύτερου στα Βαλκάνια, σε μια μικρή χώρα που επιτέλους έμαθε να ονειρεύεται μεγάλα πράγματα.