Θρίαμβος της αγάπης για τη γυναίκα που αμφισβητείται από την αριστοκρατία

Το γαλλικό έργο «Στην Καρδιά του Ρόδου» έφερε στα εγκαίνια του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου στην Πρίστινα μια ιστορία αγάπης που αμφισβητείται παραμένοντας στη σκιά μιας γυναίκας, αλλά τελικά θριαμβεύει. Ένα κομψό θεατρικό έργο από το δίδυμο Αφροδίτη της Λωρραίνης και Εμανουέλ Λεμίρ γυρίζει τον χρόνο πίσω στην πραγματική ιστορία του Αντουάν ντε Σεντ-Εξυπερ, του Γάλλου συγγραφέα, δημοσιογράφου και αεροπόρου, γνωστού για το έργο του «Ο Μικρός Πρίγκιπας», και της συζύγου του Κονσουέλο ντε Σεντ-Εξυπερύ. Το μήνυμά της επικεντρώνεται στη σημασία των γυναικών, ενώ οι ομιλίες των εναρκτήριων ομιλιών του Φεστιβάλ - στο οποίο παρευρέθηκε και ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Άλμπιν Κούρτι - στη σημασία του θεάτρου και της τέχνης πέρα ​​από την πολιτική.

Το δράμα «Στην Καρδιά του Ρόδου» βασισμένο σε κείμενο του θεατρικού συγγραφέα Εντουάρντο Μανέ με κουβανικές ρίζες και της Αφροδίτης της Λωρραίνης με καταγωγή από το Κόσοβο, φέρνει την ιστορία δύο εραστών σε μια μακρινή εποχή. Υπάρχουν τοπία των δύο άκρων μεταξύ της ελευθερίας και των περιορισμών της αριστοκρατίας. Σε σκηνοθεσία του Πάτρικ Άλλουιν, το έργο χρονολογείται σχεδόν εκατό χρόνια πίσω και αγγίζει τον πόλεμο και άλλες προκλήσεις μέσα από τις οποίες η αγάπη επιδιώκει να ανθίσει. Και θριαμβεύει. Αυτή η ιστορία άνοιξε την ένατη έκδοση του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου στην Πρίστινα.

Το φεστιβάλ, το οποίο φέρει και το όνομα της αείμνηστης σκηνοθέτιδας, Μπουρμπούκε Μπερίσα, ξεκίνησε το πρόγραμμά του το βράδυ της Δευτέρας στο θέατρο «Φαρούκ Μπεγκόλι». Φέτος, έξι παραστάσεις από διαφορετικές χώρες είναι στο πρόγραμμα και θα παρουσιάζονται κάθε βράδυ μέχρι τις 24 Μαΐου. 

Στην τελετή έναρξης, ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός, Άλμπιν Κούρτι, επικεντρώθηκε σε ό,τι προέρχεται από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Είπε ότι το φεστιβάλ είναι «ένας τόπος συνάντησης όπου οι ψυχές επικοινωνούν πέρα ​​από τις λέξεις» και ότι «μέσα από τη σκηνή, ανοίγονται μονοπάτια που η πολιτική συχνά κλείνει». 

«Τους ευχαριστώ για τη συμμετοχή τους και για το θάρρος και τη δέσμευσή τους να χτίσουν γέφυρες εκεί που η ιστορία και η πολιτική έχουν αφήσει λέξεις. Η Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου βλέπει το μέλλον της συνδεδεμένο με τη βιώσιμη ειρήνη, την καλή γειτονία και την αμοιβαία συνεργασία. Με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, μας χωρίζουν σύνορα, αλλά μας ενώνουν εμπειρίες, προκλήσεις και ιδιαίτερα η ανάγκη να γνωριστούμε καλύτερα μέσω της τέχνης και του πολιτισμού. Πιστεύουμε ότι ο πολιτισμός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για αμοιβαίο σεβασμό. Αυτό που οι πολιτικοί θεσμοί μερικές φορές καθυστερούν, η τέχνη μπορεί να προηγηθεί», δήλωσε ο Kurti στη σκηνή. 

Ο ιδρυτής του φεστιβάλ, ηθοποιός Ιλίρ Τάφα, άδραξε την ευκαιρία στην τελετή έναρξης να ανακοινώσει τον ηθοποιό Ενβέρ Πετρόβτσι ως τιμώμενο πρόσωπο του Φεστιβάλ. 

«Όταν έρχεσαι στην ηλικία μου και στις συνθήκες μου, θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια. Πράγματα που νόμιζες ότι είχες ξεχάσει, τα θυμάσαι. Ενώ μιλούσε ο Ιλίρ Τάφα, ο πρώην μαθητής μου, θυμήθηκα την πρώτη μας συνάντηση, στην αυλή του θεάτρου «Δωδώνη». Δεν δίδαξε πολλά, αλλά να που είναι σήμερα. Μείναμε φίλοι κατά τη διάρκεια των σπουδών μας, ακόμα και τώρα. Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση που μου έκανες, με επανέφερες από τους νεκρούς και να που είμαστε εδώ», είπε ο Πετρόβτσι πριν κηρύξει την έναρξη του φεστιβάλ. 

Στην τελετή έναρξης παρευρέθηκε επίσης η πρέσβειρα του Ισραήλ στο Κοσσυφοπέδιο, Ταμάρ Ζιβ. Στην αίθουσα του θεάτρου «Φαρούκ Μπεγκόλι» υπήρχαν ορισμένοι ξένοι συμμετέχοντες που αποχώρησαν από την αίθουσα αφού τους υποδέχτηκε ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός, Αλμπίν Κούρτι. 

«Δεν ντρέπονται να τον προσκαλέσουν», είπε ένας από αυτούς πριν φύγει από την αίθουσα.

Μόλις τελείωσε η τελετή έναρξης, τη σκηνή κατέλαβαν αμέσως οι ηθοποιοί Εμανουέλ Λεμίρ και Αφροδίτη ντε Λορέιν για την ερμηνεία τους στο έργο «Στην Καρδιά του Ρόδου». 

Είναι Αύγουστος του 1929, όπως αποκαλύπτει η ημερομηνία της επιστολής που γράφει ο Αντουάν από το Μπουένος Άιρες στη μητέρα του στη Γαλλία. Μόλις συναντά την Κονσουέλο, την αρραβωνιαστικιά του, αποκαλύπτεται η άλλη πλευρά του έρωτά τους. Η παράσταση είναι γεμάτη σκηνές που το ξετυλίγουν. Στεφανώνουν τον έρωτά τους με γάμο, αλλά σύντομα αρχίζουν οι συγκρούσεις. Είναι του τύπου αν αυτή, που κατάγεται από το Ελ Σαλβαδόρ, μια χώρα όπου οι γυναίκες είναι εξαιρετικά χειραφετημένες, πρέπει να εργάζεται ή όχι. Έχει εργαστεί ως μοντέλο και δημοσιογράφος στην πατρίδα της. Στα 16 της, έφυγε από το σπίτι για να σπουδάσει στο εξωτερικό και τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνθήκες μιας αριστοκρατικής κοινωνίας. 

Η ηθοποιός Αφροδίτη ντε Λορέιν είπε ότι το κεντρικό μέρος του έργου ήταν να φέρει στο φως τη γυναίκα που πάντα βρισκόταν στις σκιές. 

«Παρόλο που ήταν μια πολύ ταλαντούχα καλλιτέχνιδα επειδή ήταν ζωγράφος και γλύπτρια, όλο αυτό το κομμάτι του εαυτού της ήταν κρυμμένο επειδή ο σύζυγός της πήρε όλη τη θέση της. Το δράμα είναι πολύ σημαντικό για την ανάδειξη των γυναικών, της τέχνης τους. Είναι από το 1929 και ήταν πολύ ελεύθερη εκείνη την εποχή. Ως γυναίκα, ήταν πολύ πιο ελεύθερη από ό,τι στις ευρωπαϊκές χώρες εκείνη την εποχή. Πέρασε 16 χρόνια σπουδάζοντας στην Αμερική και μετά πήγε στη Γαλλία», δήλωσε η Αφροδίτη ντε Λορέιν, το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της ηθοποιού Αφροδίτη Μορίνα, με καταγωγή από την Πέγια.  

Ο Αντουάν είναι ένας διάσημος συγγραφέας. Οι επιτυχίες του και τα βραβεία που λαμβάνει ως δημοσιογράφος μεταδίδονται στο ραδιόφωνο. Του δίνεται επίσης συνέντευξη. Τότε ξεσπάει πόλεμος και αναγκάζεται να υπηρετήσει στον στρατό. Μετά από μακρά πλήξη και προσευχές, επανενώνονται. Στο τέλος, ο Αντουάν τα παρατάει όλα για τον έρωτα της ζωής του. 

Στην πραγματικότητα, ο Αντουάν είναι ο Αντουάν ντε Σεντ-Εξυπερ, ο Γάλλος συγγραφέας, δημοσιογράφος και αεροπόρος, γνωστός για το έργο του «Ο Μικρός Πρίγκιπας», τα χρώματα του οποίου έχει και η παράσταση. Η Consuelo είναι η σύζυγος του Antoine, Consuelo de Saint-Exupéry.

Ο ηθοποιός Εμάνουελ Λεμίρ, που υποδύεται τον ρόλο, είπε ότι με βάση το περιεχόμενο της παράστασης, δεν ήταν εύκολο να υποδυθεί τον ρόλο του. 

«Δεν είναι εύκολο γιατί είναι ένας μεγάλος άνθρωπος και ξεχνάει τη φήμη του. Απλώς το ξεχνάω αυτό και προσπαθώ να είμαι ειλικρινής, να είμαι αυτός, να έχω τις σκέψεις του. Από την αρχή, η ιδέα του χαρακτήρα ήταν σαν ένας μικρός πρίγκιπας. Είμαι ένας γέρος πρίγκιπας άλλωστε. Είναι υπέροχο να υποδύομαι τον ρόλο ενός ανθρώπου που είναι τόσο διάσημος, αλλά ταυτόχρονα πολύ ταπεινός», είπε. 

Στις τρέχουσες εκδηλώσεις του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου της Πρίστινα περιλαμβάνεται και η παράσταση «Πετριχόρα – Η ιστορία της γέφυρας της Άρτας» σε σκηνοθεσία Χάρι Τόμας. Η ελληνική παραγωγή προβλήθηκε το βράδυ της Τρίτης. Το έργο «Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική», μια παραγωγή του Θεάτρου Γκίλαν σε σκηνοθεσία Φάτος Μπερίσα, θα προβληθεί την Τετάρτη. Την Πέμπτη 23 Μαΐου θα παιχτεί το βοσνιακό έργο «Purple» σε σκηνοθεσία Σέλμα Σπάχιτς, ενώ την επόμενη μέρα θα παιχτεί το έργο «Family on a Train» από το Ισραήλ, σε σκηνοθεσία Σάρον Σταρκ. Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα κλείνει με την guest παράσταση «Το Ψέμα», μια παραγωγή της «Art Image» και του θεάτρου «Φαρούκ Μπεγκόλι», σε σκηνοθεσία Άγκον Μυφτάρι. Όπως πάντα, το φεστιβάλ ολοκληρώνεται με την τελετή απονομής βραβείων το βράδυ του Σαββάτου. 

Η κύρια κριτική επιτροπή αποτελείται από τον ηθοποιό Ενβέρ Πετρόβτσι, τη σκηνοθέτη Άμρα Μεχίκ και τον χορογράφο Γκιέργκι Πρεβάζι.

Στην προηγούμενη έκδοση, το έργο «Μωάμεθ Άλι, ένας και μοναδικός» του συγγραφέα Αλμίρ Ιμσίρεβιτς, σε σκηνοθεσία Ντίνο Μουσταφίκ, κέρδισε το κύριο βραβείο, αυτό για το καλύτερο έργο, στην όγδοη έκδοση του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου στην Πρίστινα.