KOHA.net

Πολιτισμός

Η Μπιενάλε Σχεδίου συγχωνεύει πολιτισμούς σε μια κοινή καλλιτεχνική γλώσσα

Το γεγονός, που κρατάει για πάντα

Η διοργάνωση, που πάντα παίρνει πιο σάρκα και οστά σε κάθε διοργάνωση, φέτος απέδειξε τον απόηχο της και πέρα ​​από τα σύνορα. Συνολικά 34 καλλιτέχνες έχουν συμμετάσχει στη φετινή αφήγηση της εκδήλωσης. Υπάρχουν διαφορετικά στυλ και πνεύματα. Όμως η εικαστική τέχνη ως μέσο τους ενώνει. Όπως παραδοσιακά, στη βραδιά των εγκαινίων της εκδήλωσης ανακοινώθηκαν τρεις νικητές για τα έργα τους

Η διεθνής σκηνή της τέχνης, δηλαδή το σχέδιο ως μέσο, ​​συγχωνεύεται με την αλβανική τέχνη στην τρίτη έκδοση της Διεθνούς Μπιενάλε Σχεδίου στην Πρίστινα. Η διοργάνωση, που πάντα παίρνει πιο σάρκα και οστά σε κάθε διοργάνωση, φέτος απέδειξε τον απόηχο της και πέρα ​​από τα σύνορα. Συνολικά 34 καλλιτέχνες έχουν συμμετάσχει στη φετινή αφήγηση της εκδήλωσης. Υπάρχουν διαφορετικά στυλ και πνεύματα. Όμως η εικαστική τέχνη ως μέσο τους ενώνει. Όπως παραδοσιακά, στη βραδιά των εγκαινίων της εκδήλωσης ανακοινώθηκαν τρεις νικητές για τα έργα τους.

Η καλλιτέχνις Aleksandra Gieraga κέρδισε το μεγάλο βραβείο με τίτλο «Gjelosh Gjokaj». Το έργο του πολυδιάστατου Πολωνού καλλιτέχνη φαίνεται τόσο αφηρημένο όσο και ποιητικό. Στο λευκό φόντο, ολόκληρη η αφήγηση είναι χτισμένη με μαύρα σημάδια. Φαίνεται ότι το κέντρο αυτής της αφήγησης είναι το αντικείμενο από το οποίο αναδύονται μαύρες γραμμές σκαρίφημα που φαίνεται να μεταφέρουν τον αντίκτυπο του να είσαι κοντά και μακριά. Ως καλλιτεχνική εξήγηση που εκφράζει τη σημασία της θέσης. Όμως η μπλε λωρίδα στην κορυφή του έργου παραμένει αινιγματική.

Ο Πολωνός Andrzej Brzegowy και ο Κροάτης Igor Modric έχουν επίσης βραβευτεί για τα έργα τους. Το έργο του πρώτου αποδίδει ξεκάθαρα την αισθητική από τη μια και την ακρίβεια και την πειθαρχία του καλλιτέχνη από την άλλη. Είναι σαν χάρτης βίζας. Το έργο του Modriq από την άλλη δείχνει δύο σώματα διαφορετικών ανθρώπων. Η τεχνική είναι καθαρό σχέδιο στα έργα και των δύο καλλιτεχνών. Σε ορισμένα από τα έργα, υπήρχε συνδυασμός τεχνικών, οι οποίες, σύμφωνα με την κριτική επιτροπή, δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη στην αξιολόγησή τους.

Η κριτική επιτροπή αποτελούνταν από την Κροάτη καλλιτέχνιδα Marion Richter, τον καθηγητή γραφιστικής Agim Salihu και τον καθηγητή γλυπτικής Artan Peqini.

Ο τελευταίος είπε ότι πολλές από τις εργασίες που έγιναν πολύ καλά, δεν ελήφθησαν υπόψη στην αξιολόγηση, καθώς ξεπέρασαν την τεχνική του σχεδίου.

«Νομίζω ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση, πολύ λεπτή, γιατί βασίζεται σε ένα μόνο μέσο, ​​που είναι το σχέδιο. Εμείς ως κριτική επιτροπή προσπαθήσαμε να μείνουμε σε αυτό το μέσο. Υπάρχει πολλή καλή δουλειά εδώ, αλλά από την άποψη της έκφρασης, του μέσου, ξεπερνούν την τεχνική του σχεδίου και αυτός είναι ο λόγος που δεν βγήκαν νικητές. Σε αυτή την περίπτωση, σεβαστήκαμε την τεχνική σχεδίασης, προσπαθήσαμε με βάση την αξιολόγησή μας να κρίνουμε τις τρεις πιο εξέχουσες τεχνικές σχεδίασης και τα τρία επιλεγμένα έργα», δήλωσε ο Salihu, πρώην αντιπρύτανης της Σχολής Τεχνών του Πανεπιστημίου Πρίστινα.

Κάθε έργο που εκτίθεται στο πλαίσιο της Μπιενάλε Σχεδίου στην Πινακοθήκη της Σχολής Τεχνών ήταν μια μοναδική αφήγηση. Το έργο του Ismet Jonuzi φέρνει ένα είδος καταστροφής που φαίνεται να έρχεται ως αποτέλεσμα πολέμου. Υπάρχουν δύο τέτοια έργα που μοιάζουν μεταξύ τους, μόνο που το ένα κάνει πιο ξεκάθαρο την αφήγηση, το άλλο τη θολώνει.

Ο καλλιτέχνης Nehat Beqiri έχει επίσης δύο έργα που εκτίθενται όπου κυρίως το μαύρο κυριαρχεί στην ανοιχτόχρωμη επιφάνεια και αναδεικνύεται εύκολα από κάποιες πιο φωτεινές αποχρώσεις. Οι πιτσιλιές του χρώματος εκεί δημιουργούν δύο αφηρημένα έργα που φαίνεται να καταφέρνουν να διεισδύσουν σε κάποιες παραστάσεις του ανθρώπινου προσώπου μέσα σε αυτό το χάος των χρωμάτων.

Ορισμένες μοιάζουν με αρχιτεκτονικές κατασκευές και αυτές που τείνουν να αναδύονται από την επιφάνεια του έργου μέσω της χρήσης υφασμάτων. Όλα αυτά καθιστούν σαφές ότι ορισμένα από τα έργα στην πραγματικότητα δεν έχουν θέση σε μια τέτοια μπιενάλε που είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στο σχέδιο ως μέσο.

Δύο έργα με κορνίζα του Adem Rusinovci έχουν επίσης τοποθετημένα κάποια αντικείμενα.

Στο έργο της Βαλμπόνα Ρετζέπη το σήμερα και το χθες μένουν στη σκιά του σήμερα. Επίσης μοναδικές είναι τρεις φιγούρες του καλλιτέχνη Abaz Hado ως καρικατούρες που συνοδεύονται από επιγραφές.

Τα έργα μοιάζουν να επικοινωνούν, αλλά και να συγκρούονται με αυτά των διεθνών καλλιτεχνών. Υπάρχουν 19 ξένοι και 15 ντόπιοι καλλιτέχνες. Στην έκθεση παρουσίασαν επίσης οι Ahmet Hosiq από τις ΗΠΑ, Ake Bergqfist από τη Σουηδία, Anna Zadros Hansen από τη Δανία, Arjeta Mala, Edin Numankadiq και Mehmed Klepo από τη Βοσνία, Elise Jaren και Oyvind Sorfjordmo από τη Νορβηγία, Gazmend Leka, Haxhi Kastrati, Gjeko Hogjiq. , Janina Weibengruber από την Αυστρία, Janusz Plota και Stanistaw Zbigniew Kamienski από την Πολωνία, Jovanka Weit και Remus Wilson από τη Σουηδία, Marlene Coates από τη Γερμανία, Masha Silchenko από την Ουκρανία, Bardh-I rafet Jonuzi-T, Sadko Hagjihasanović από τον Καναδά, Tenout Rexhepi, Zake Prelvukaj, Zymer Mulliqi και Albulen Neziri.

Ο καλλιτέχνης Νεζίρη εξέθεσε στην Μπιενάλε το έργο «Vibrimi», ένα αφηρημένο έργο που δημιουργήθηκε φέτος.

«Μια συνδυαστική τεχνική ακρυλικού σε ύφασμα, αλλά και γραφικών καθώς και αρκετών διαφορετικών τύπων μαρκαδόρων. Είναι ένα αφηρημένο θέμα. Η δόνηση είναι ένα από τα θέματα που ασχολούμαι πρόσφατα, αλλά με μεγαλύτερες διαστάσεις. Πρόκειται για ένα από τα έργα με τις μικρότερες διαστάσεις», είπε ο καλλιτέχνης Νεζίρη.

Η έκθεση είχε δύο επιμελητές. Ο Nysret Gjurkaj ασχολείται με έργα διεθνών καλλιτεχνών, ενώ ο Zeni Ballazhi με αυτά των ντόπιων καλλιτεχνών.

Ο Ballazhi είπε ότι η συνεργασία με δύο επιμελητές σε ένα concept ήταν δύσκολη.

«Το θέμα της επικοινωνίας ήταν επίσης αρκετά δύσκολο όταν ο ένας είναι έξω και ο άλλος μέσα στο Κοσσυφοπέδιο. Εννοείται ότι είχαμε συμπάθειες και αντιπάθειες μεταξύ μας, αλλά έχουμε βρει ακόμα μια εξαιρετικά καλή συνεργασία, καθώς έχουμε ανεβάσει αυτή την έκθεση. Σε αυτή την παρέμβαση είχαμε και τους καλλιτέχνες, γιατί δεν είχαμε ένα συγκεκριμένο concept για αυτή την έκθεση. Το θέμα ήταν ελεύθερο, η επικαιρότητα είναι κατανοητή και η τελευταία τους δημιουργικότητα όσον αφορά το μέσο σχεδίασης. Πάντα βασιζόμασταν στο τεχνολογικό ή τεχνικό κομμάτι του σχεδίου στη σύγχρονη πτυχή», είπε η επιμελήτρια Ballazhi.

Είπε ότι ο χώρος της Πινακοθήκης της Σχολής Τεχνών στην Πρίστινα τους έχει περιορίσει στην ένταξη μεγαλύτερου αριθμού καλλιτεχνών.

«Εννοείται και στον χώρο της γκαλερί, που μας περιορίζει σε μεγαλύτερο αριθμό καλλιτεχνών. Στο Κόσοβο έχουμε πολλούς καλούς καλλιτέχνες, όσον αφορά τον χώρο του σχεδίου. Είναι κατανοητό ότι δεν καταφέραμε να συμπεριλάβουμε μεγάλο αριθμό από αυτά σε αυτή την έκθεση, ωστόσο προσπαθήσαμε να κάνουμε ορισμένα από αυτά μέρος αυτής της κοινής γλώσσας, της εικαστικής, της σύγχρονης γλώσσας, που ανταποκρίνεται αρκετά σε αυτόν τον χώρο της γκαλερί», είπε περαιτέρω.

Την τελευταία έκδοση, η Διεθνής Μπιενάλε Σχεδίου πραγματοποιήθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη του Κοσσυφοπεδίου. Ο Kamuran Goranci, πρόεδρος της Ένωσης Εικαστικών Καλλιτεχνών του Κοσσυφοπεδίου, που διοργανώνει τη Διεθνή Μπιενάλε Σχεδίου, είπε ότι φέτος, το GKK απέρριψε την εκδήλωση, αλλά ανακοίνωσε ότι ο Δήμος της Πρίστινα έκανε τον Σύλλογο σπίτι του, δίνοντας εξασφαλισμένο χώρο στο το Παλάτι της Νεολαίας.

Ο Goranci είπε ότι φέτος έγινε αντιληπτός ένας απόηχος της διοργάνωσης μέσω της μεγαλύτερης συμμετοχής στον αριθμό των διεθνών καλλιτεχνών.

«Φέτος, ο απόηχος αυτής της μπιενάλε έχει αυξηθεί. Το έχει οδηγήσει σε ένα πολύ ευρύτερο επίπεδο διεθνώς. Φέτος έχουμε 23 διεθνείς καλλιτέχνες και 11 είναι από το Κόσοβο. Αυτός ο αριθμός δείχνει ότι η μπιενάλε παίρνει τη διεθνοποίησή της. Το σχέδιο είναι μια ευαίσθητη κατασκευή, δεν είναι ζωγραφική. Η Visa μελετάται εκεί, πολλοί δημιουργοί και ο κόσμος δεν την καταλαβαίνει, αλλά οι επαγγελματικές επιτροπές το τονίζουν και το αξιολογούν», είπε.

Τόνισε ότι αυτό έχει οδηγήσει σε νέες τάσεις στην Μπιενάλε.

«Τα φετινά έργα ήταν πιο μοντέρνα τέχνη, νεότερες τάσεις. Υπήρχαν περισσότεροι διεθνείς καλλιτέχνες, αλλά οι καλλιτέχνες μας έφεραν και γνήσια έργα. Δείχνει ένα είδος εξέλιξης του σύγχρονου σχεδίου», είπε ο Goranci.

Εκτέθηκε και ένα από τα έργα του, αλλά ήταν εκτός διαγωνισμού της Μπιενάλε.