Εκτός από την έλλειψη συμφωνίας για το άνοιγμα της γέφυρας μεταξύ της κυβέρνησης του Κοσσυφοπεδίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο καθορισμός των δημοτικών ορίων μεταξύ της Νότιας και της Βόρειας Μιτρόβιτσα παραμένει ένα άλυτο ζήτημα. Ο καθορισμός των δημοτικών συνόρων ήταν μέρος των συμφωνιών που αφορούσαν το άνοιγμα της γέφυρας πάνω από τον Ίβη, το οποίο επανήλθε πρόσφατα στην ημερήσια διάταξη από την τρέχουσα κυβέρνηση παρά τη διεθνή αντίθεση.
Σε δύο από τα τρία έγγραφα των Βρυξελλών που αφορούσαν το ζήτημα της γέφυρας του ποταμού Ίβηρη, μέρος των ρυθμίσεων ήταν και ο καθορισμός των κτηματολογικών ορίων μεταξύ του Δήμου Βόρειας και Νότιας Μιτρόβιτσα. Όπως ακριβώς η Γέφυρα που η Κυβέρνηση ενημέρωσε πρόσφατα με την προειδοποίηση ότι θα την ανοίξει για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, έτσι και ο καθορισμός των δημοτικών ορίων παρέμεινε όμηρος της έλλειψης συμφωνίας μεταξύ των κομμάτων.
Η πρώτη συμφωνία αναφέρεται στα συμπεράσματα για την απομάκρυνση των οδοφραγμάτων και την αναζωογόνηση της γέφυρας στη Μιτρόβιτσα, που επιτεύχθηκε στις 22 Ιουλίου 2014 στις Βρυξέλλες. Εκεί διαπιστώθηκε ότι τα μέρη απέχουν από εμπόδια και ότι η ΕΕ θα ξεκινήσει τις δεσμεύσεις για την αναζωογόνηση της γέφυρας.
Στις 25 Αυγούστου 2015, τα μέρη συμφώνησαν επίσης σε ένα άλλο έγγραφο που περιέχει πέντε σημεία. Ενώ οι τέσσερις πρώτες μιλούν για αποκατάσταση της γέφυρας και του περιβάλλοντος χώρου, το πέμπτο σημείο μιλά για τα κτηματολογικά όρια που πρέπει να τεθούν μεταξύ των δύο δήμων.
«Μέχρι τις 10 Οκτωβρίου 2015, οι χάρτες των διοικητικών ορίων των κτηματολογικών περιοχών στην περιοχή Suhadolli και Kroi i Vitaku θα αποφασιστούν μέσω του Μνημονίου Συνεργασίας για τα Δημοτικά Σχέδια Ανάπτυξης, του Δημοτικού Ζωνικού Χάρτη και του Αναλυτικού Ρυθμιστικού Σχεδίου. μεταξύ των αρμόδιων υπουργείων και των δύο δήμων» γράφει στη Συμφωνία του 2015.
Στις 5 Αυγούστου 2016 εγκρίθηκε και το Σχέδιο της ΕΕ για την εφαρμογή της Συμφωνίας για τη Γέφυρα της Μιτρόβιτσα.
Σε ό,τι αφορά τα κτηματολογικά σύνορα, ορίστηκε άλλη προθεσμία για την επίλυση της διαφοράς, ο Οκτώβριος 2016.
«Στο θέμα της εφαρμογής του άρθρου 5 της συμφωνίας για τη γέφυρα της Μιτρόβιτσα, τα αρμόδια υπουργεία και οι δύο δήμοι θα βρουν λύση έως τις 14 Οκτωβρίου 2016», αναφέρει.
Και, στελέχη της κυβέρνησης της Σερβίας επέμειναν εκείνη την περίοδο ότι η έλευση της συμφωνίας για τα διοικητικά σύνορα μεταξύ των δήμων αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη των εργασιών και το άνοιγμα της γέφυρας Ibri. Το επίσημο Βελιγράδι σκοπεύει, εκτός από το Suhodol, να μεταφερθεί στον Βόρειο Δήμο και ο Kroi i Vitaku.
Οι εκπρόσωποι των δύο δήμων που τώρα ηγούνται από Αλβανούς δεν έχουν απαντήσει στις ερωτήσεις του TIME για το συγκεκριμένο θέμα. Δεν έδειξαν καν αν είχαν συντονισμό καθώς η κυβέρνηση έλαβε μέτρα για να ανοίξει τη γέφυρα, δοκιμάζοντας την αντοχή της. Διευκρινίσεις για μη εφαρμογή αυτού του σημείου την Παρασκευή δεν έχουν δώσει ούτε η κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι δοκιμές που πρέπει να γίνουν στη γέφυρα ήταν επίσης μέρος του σχεδίου της ΕΕ για την αναζωογόνηση της.
«Η γέφυρα της Mitrovica θα ανοίξει για πεζούς και οχήματα και προς τις δύο κατευθύνσεις σύμφωνα με τις συστάσεις της τεχνικής αξιολόγησης και του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού που συμφωνήθηκε από τα δύο μέρη τον Ιούνιο του 2015», γράφει στο Σχέδιο Υλοποίησης.
Ακόμη και Αλβανοί πολιτικοί από το βορρά λένε ότι η υπογραφή του μνημονίου που καθορίζει τα σύνορα μεταξύ του Βορρά και του Νότου της Μιτρόβιτσας παρέμεινε όμηρος των διαφωνιών για τη διοικητική γραμμή. Αιτία έγινε το χωριό Suhodoll, που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του ποταμού Ibër.
«Έχω την ιδέα ότι και ο Δήμος του Βορρά και ο πληθυσμός θα πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερη επικράτεια, ώστε να υπάρχει κάποια ισορροπία. Αλλά όχι, δεν υπάρχει ακόμα ακριβής γραμμή για το πώς θα έπρεπε να χωριστεί, αλλά ήταν μέρος δύο δήμων», δήλωσε ο Skender Sadiku, αντιπρόεδρος του δήμου της Βόρειας Μιτρόβιτσα. Σύμφωνα με τον ίδιο, το θέμα αυτό παρέμεινε άλυτο κυρίως λόγω υπαιτιότητας των ντόπιων.
«Αυτό δεν εξαρτάται από τους ξένους καθώς οι δύο δήμοι έπρεπε να κάνουν την εδαφική διαίρεση καθώς αυτό βοήθησε στην απογραφή πληθυσμού, γιατί έχετε και από τις δύο πλευρές που μπορεί να διαταράξουν την ισορροπία των ψηφοφόρων και τον αριθμό των κατοίκων. Σε αυτό το θέμα θα πρέπει να προσφέρει τη βοήθειά του και το Υπουργείο Αυτοδιοίκησης», είπε ο Sadiku.
Αν και ο νόμος για τα διοικητικά όρια αναφέρει ότι «τα σύνορα μεταξύ Βόρειας Μιτρόβιτσα και Νότιας Μιτρόβιτσα θα είναι η καθορισμένη γραμμή που θα διέρχεται από την κτηματολογική περιοχή του Suhodol», αυτό αντιτάχθηκε από τον πρώην δήμαρχο της Βόρειας Μιτρόβιτσα, Goran Brandy.
Στις συζητήσεις που έγιναν τον Νοέμβριο του 2016, οι βόρειοι υποστήριξαν ότι το Suhodolli ανήκει στη Βόρεια Μιτρόβιτσα και ότι δεν μπορεί να είναι διαχωριστική γραμμή, ζήτησαν να επιστρέψει η υπόθεση στις Βρυξέλλες.
Με βάση τη συνολική πρόταση για τη λύση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου, γνωστή ως πακέτο του προέδρου Μάρτι Αχτισάαρι, η πόλη της Μιτρόβιτσα χωρίστηκε σε δύο δήμους. Το σχέδιο βάσει του οποίου το Κοσσυφοπέδιο διακήρυξε την ανεξαρτησία του όριζε ότι έπρεπε να δημιουργηθούν δύο νέοι δήμοι, με τα δημοτικά όρια να καθορίζονται σε ένα παράρτημα αυτού του εγγράφου. Το παράρτημα ανέφερε ότι ο Δήμος του Βορρά αποτελούνταν από τρεις κτηματολογικές περιοχές: Βόρεια Μιτρόβιτσα, Άνω Σούχοντολ και Κάτω Σούχοντολ. Δεν συμπεριέλαβε το Suhodol σε αυτό. Ο νόμος για τα διοικητικά όρια των δήμων καταρτίστηκε με βάση τις διατάξεις του πακέτου Αχτισάαρι. Ακόμη και εκεί, οι ίδιες κτηματολογικές περιοχές περιγράφονται στη Βόρεια Μιτρόβιτσα, ενώ το Suhodolli στον Νότιο Δήμο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέφρασαν ανησυχία για το ενδεχόμενο επιστροφής της έντασης στη γέφυρα Ibri, μετά την προειδοποίηση της κυβέρνησης ότι θα ανοίξει για κυκλοφορία οχημάτων μετά τη διενέργεια δοκιμών ευστάθειας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξετάσει επίσης την αύξηση των κυρώσεων κατά του Κοσσυφοπεδίου, «εάν η κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου συνεχίσει τις μονομερείς και ασυντόνιστες ενέργειες».
Η γέφυρα πάνω από τον ποταμό Ibër, ή όπως την είχαν βαφτίσει οι Γάλλοι στρατιώτες της KFOR, «Austerlitz», ως συνώνυμο της αιματηρής μάχης πριν από 219 χρόνια κατά των Αυστροουγγρικών, εξακολουθεί να αποτελεί σύμβολο του εθνοτικού διχασμού μεταξύ Αλβανών και Σέρβοι.
Ιστορικά, η γέφυρα υπήρξε πηγή εντάσεων και συγκρούσεων. Τον Σεπτέμβριο του 2009, δόθηκε ξανά εν μέρει στην κυκλοφορία, αλλά ενισχύθηκε με τοπικές και διεθνείς αστυνομικές δυνάμεις. Ωστόσο, η γέφυρα σκυροδετήθηκε με άμμο και πέτρες από ντόπιους Σέρβους κατοίκους τον Ιούλιο του 2011, σε αντίθεση με τις προσπάθειες της επίσημης Πρίστινα να καθιερώσει εξουσία στο βόρειο τμήμα της χώρας και να πάρει τον έλεγχο των συνοριακών σημείων στο Jarinje και στο Bërnjak. Σε αυτή την ενέργεια σκοτώθηκε ένας αστυνομικός της Ειδικής Μονάδας του Κοσσυφοπεδίου.
Αφού αφαίρεσαν τις πέτρες της άμμου, οι βόρειοι έχτισαν το λεγόμενο «Πάρκο Ειρήνης». Αυτό το πάρκο, που αντικατέστησε το οδόφραγμα, άφησε τη γέφυρα ελεύθερη μόνο για λίγες ώρες. Αλλά με άλλη συμφωνία, τα μέρη συμφώνησαν ότι το φράγμα του πάρκου θα αφαιρεθεί και η αναζωογόνηση της γέφυρας θα γίνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η κατασκευή ενός τοίχου ύψους δυόμισι μέτρων μέσα σε μια εβδομάδα είχε επαναφέρει τις εντάσεις τριγύρω. Το φράγμα τοποθετήθηκε στη μέση του δρόμου από τον Δήμο Βορρά. Για να αποφύγουν τη χρήση βίας από την Πρίστινα, οι βόρειοι το κατεδάφισαν. Αυτό συνέβη τον Φεβρουάριο του 2016 μετά την πολυμερή συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης του Κοσσυφοπεδίου, του δήμου της Βόρειας Μιτρόβιτσα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Παράλληλα, η ΕΕ επανεκκίνησε τα έργα για την αναζωογόνηση της γέφυρας και η τοπική αυτοδιοίκηση του βορρά ξανάρχισε τις εργασίες για την επιστροφή στον παραλιακό δρόμο της οδού «King Pjetër».
Αν και τα έργα γίνονται εδώ και χρόνια και από τις δύο πλευρές, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επαναλάβει πολλές φορές ότι η απόφαση για το άνοιγμα της γέφυρας πρέπει να ληφθεί στο πλαίσιο του διαλόγου των Βρυξελλών.