Στην 26η επέτειο από τις σφαγές στα δύο χωριά Rahovec, Krushë e Madhe και Krushë e Vogël, πολίτες και θεσμικοί ηγέτες απέτισαν φόρο τιμής προς τιμήν των πεσόντων. Ο Πρόεδρος Vjosa Osmani είπε ότι ο αγώνας για δικαιοσύνη για τους δολοφονημένους είναι καθημερινή δέσμευση των θεσμών και ο πρωθυπουργός Albin Kurti είπε ότι στο Kruše υπάρχουν στοιχεία για το γενοκτονικό σχέδιο του Slobodan Milošević.
Οι σφαγές στο Krushë e Madhe και στο Krushë e Vogël εξακολουθούν να είναι μια ανοιχτή μάχη για τη δικαιοσύνη, δήλωσε η πρόεδρος Vjosa Osmani, στην 26η επέτειό τους.
Από την Krusha e Madhe, όπου δεν έχουν βρεθεί ακόμη τα πτώματα ορισμένων από τους δολοφονηθέντες, ο Osmani είπε την Τετάρτη ότι η δικαιοσύνη δεν θα επιτραπεί να καθυστερήσει επ' αόριστον.
«Είναι μια ανοιχτή μάχη για τη δικαιοσύνη, επομένως δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να σιωπήσει το αίμα όσων ήταν αθώοι και να ξεχαστεί η θυσία τους πόνου, αλλά και αντίστασης», είπε ο Πρόεδρος Οσμάνι.
Στη συγκέντρωση μνήμης, ο Πρωθυπουργός Albin Kurti δήλωσε ότι οι σφαγές στο Kruše αποτελούν απόδειξη του γενοκτονικού σχεδίου της Σερβίας.
"Η σφαγή στο Kruše e Madhe ήταν μέρος του κατηγορητηρίου για εγκλήματα πολέμου κατά του σφαγέα των Βαλκανίων, Slobodan Milošević. Παρά το γεγονός αυτό, η δικαιοσύνη δεν έχει ενεργήσει ακόμη και οι δράστες δεν έχουν τιμωρηθεί προγόνους, απαγωγές, κάψιμο και ρίψη πτωμάτων στο ποτάμι και άλλες απάνθρωπες μορφές ζημιάς και εξαφάνισης πτωμάτων είναι ξεκάθαρες αποδείξεις αυτού του γενοκτονικού σχεδίου», δήλωσε ο πρωθυπουργός Κούρτι.
Και ο δήμαρχος του Ράχοβετς, Smajl Latifi, απαίτησε τα εγκλήματα της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο να τυγχάνουν της κατάλληλης νομικής μεταχείρισης.
«Οι μαζικές δολοφονίες, το κάψιμο των πτωμάτων και η εξαφάνιση των σορών των δολοφονηθέντων είναι απόδειξη μιας οργανωμένης και πολύ προσεκτικά υλοποιημένης δράσης από την εγκληματική Σερβία, που καίει και σβήνει τα ίχνη αυτού του μακάβριου εγκλήματος», είπε ο Λατίφι.
Πριν από 26 χρόνια, σε αυτά τα δύο χωριά του Ράχοβετς, οι σερβικές δυνάμεις σκότωσαν πάνω από 350 Αλβανούς, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά. Από αυτούς, 124 εξαφανισθέντες με τη βία δεν έχουν ακόμη βρεθεί.
Πριν από μια μέρα, ο Safet Krasniqi από την Krusha e Madhe είπε στο KHOHA ότι ακόμα μυρίζει το φρέσκο αίμα 243 αμάχων.
Στα γεγονότα της 25ης, 26ης και 27ης Μαρτίου 1999 σκοτώθηκαν 16 μέλη της οικογένειάς του, 11 από τα οποία δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.
Αν και έχασε οικογένεια και φίλους, λέει ότι νιώθει τον μεγαλύτερο πόνο για τις μητέρες των οποίων οι γιοι σκοτώθηκαν και τα σώματα των οποίων δεν βρέθηκαν ποτέ.
"Στις 24 και 25, αυτοί οι άνθρωποι ήταν όλοι ζωντανοί. Και στη συνέχεια, στις 25, 26 και 27, σκοτώθηκαν επειδή δεν είχαν ασθένεια. Σκοτώθηκαν με σφαίρες, χειροβομβίδες, ελεύθερους σκοπευτές, σκοτώθηκαν ακόμη και από κοντά όταν συνελήφθησαν. Λυπάμαι για αυτές τις μητέρες που δεν έχουν, και δεν έχουν οικογένειές τους." είπε ο Τσι.
Ο μάρτυρας Muharrem Hoti κατέθεσε ότι μετά τη σφαγή, έθαψε με τα χέρια του κάθε θύμα που βρήκε, συμπεριλαμβανομένου του αδελφού του, των γιων του θείου του, ακόμη και των φίλων του. Λέει ότι νιώθει τον πόνο για όλα όσα βίωσε με την ίδια ένταση όπως τότε.
"Έχουν περάσει 26 χρόνια, αλλά έχουμε ακόμα τα ίδια συναισθήματα, τον ίδιο πόνο για τους 242 ανθρώπους που σκοτώθηκαν εδώ στην Krushë e Madhe. Στην Krushë e Madhe, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βίωσαν και είδαν το γεγονός, αλλά δυστυχώς κάποιοι από τους μάρτυρες μας έχουν πεθάνει, αλλά 200-300 είναι ακόμα ζωντανοί", είπε ο Hoti.
Τόνισε ότι για όλους τους κατοίκους της Κρούσας, η μεγαλύτερη απειλή παραμένουν οι 64 αγνοούμενοι, για τους οποίους ανέφερε ότι έχει διατεθεί ένα κομμάτι γης για ταφή.
"Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους κατοίκους της Kruša e Madhe είναι οι αγνοούμενοι, δηλαδή οι εξαφανισμένοι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι δικό τους, οι μητέρες τους που δεν ξέρουν πού είναι οι τάφοι των παιδιών τους και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι μαζί τους", λέει ο Hoti.
Οι κάτοικοι του χωριού εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι ακόμη και 26 χρόνια μετά τη σφαγή δεν έχει ληφθεί μάρτυρας για να δώσει κατάθεση για το γεγονός, ενώ τονίζουν ότι ο αριθμός εκείνων που μπορούν να πουν τι συνέβη στην Κρούσα συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα. Κανείς δεν έχει καταδικαστεί για τα εγκλήματα στην Κρούσα.