Disa qytete indiane po vendosin më shumë kamera se të tjerat. Hyderabad ka gati 42 kamera për 1 mijë banorë. Indore ka më së shumti – 63 për 1 mijë banorë. Këto dy qytete, së bashku me kryeqytetin Delhi (26.7 kamera) dhe Chennai (24.53 kamera), janë në krye të qyteteve më të mbikëqyrura në botë

Në mesin e muajit shkurt, punëtori me rrogë ditore vdiq në spital në jug të qytetit indian, Hyderabad, pak ditë pasi u arrestua nga policia në lidhje me rastin e një plaçkitjeje.

Mohammed Khadeer ishte kapur pasi policia mendonte se ai ishte i ngjashëm me të dyshuarin që panë në kamerat e sigurisë. Pesë ditë më vonë, Khadeer u lirua sepse policia nuk ishte e sigurt nëse kishte kapur njeriun e duhur. Mirëpo më vonë, ai vdiq në spital pasi incizoi një video në të cilën fajësonte gjendjen e tij fizike pas torturave në paraburgim, akuzë të cilën e ka mohuar policia.

Khadeer me shumë gjasa u arrestua për shkak të pamjeve në kamera. “Pamjet në kamerat e sigurisë nuk ishin shumë të qarta sepse ishte mbrëmje dhe errët”, ka thënë një polic indian.

Janë më shumë se 1.5 milionë kamera të sigurisë në 15 qytete të Indisë, ka bërë të ditur Comparitech, firmë hulumtuese e sigurisë kibernetike dhe privatësisë në Britaninë e Madhe. Popullsia prej 135 milionë banorëve në këto qytete i bie se janë 11 kamera për 1 mijë banorë. Qytetarët besojnë se kamerat ndihmojnë në reduktimin e krimit – ani pse disa studime tregojnë se më shumë hyjnë në punë në zbardhjen e krimeve sesa parandalimin e tyre – por grupet e të drejtave civile kanë paralajmëruar se kamerat janë për mbikëqyrje e masës.

Disa qytete indiane po vendosin më shumë kamera se të tjerat. Hyderabad ka gati 42 kamera për 1 mijë banorë. Indore ka më së shumti – 63 për 1 mijë banorë. Këto dy qytete, së bashku me kryeqytetin Delhi (26.7 kamera) dhe Chennai (24.53 kamera), janë në krye të qyteteve më të mbikëqyrura në botë, ka vlerësuar Comparitech.

Kërkesa për kamerat e sigurisë është rritur ndjeshëm. Vetëm në korrik – veç një kompani – Godrej Security Solutions – ka raportuar për 40 për qind të rritjes së shitjes gjatë vitit 2022.

Duke vozitur nëpër fshat në shtetin verior të Biharit kohët e fundit, kamerat ishin të vendosura në grumbuj tullash në furra të mbushura me blozë që nxirrnin tym dhe jepnin fuqi në bumin e ndërtimit të vendit. Ata po ruanin bujqit e varfër që bënin tulla. Falë rënies së çmimeve, edhe disa shtëpi kishin kamera jashtë derës kryesore. “Është simbol statusi tani”, më tha një fshatar.

Një raport i ri nga Common Cause, grup jofitimprurës, në bashkëpunim me Lokniti-CSDS, grup sondazhi, duket se rikonfirmon këtë entuziazëm për mbikëqyrje midis indianëve. Studimi - i bazuar në intervistat me më shumë se 9,700 njerëz në 12 shtete - gjen një “nivel të lartë të mbështetjes publike për forma të caktuara të mbikëqyrjes qeveritare”.

Raporti zbuloi se një në dy të anketuar kishin instaluar kamerat e sigurisë në familjet dhe lagjet e tyre. Njerëzit e pasur kishin më shumë se tre herë më shumë gjasa të kishin mbulim me kamera në lagjet e tyre, krahasuar me lagjet e varfra. Njerëzit më të arsimuar besonin se kamerat e sigurisë punonin për reduktimin e krimit dhe sigurinë publike dhe më pak si mjete për mbikëqyrjen masive.

Tre nga katër të anketuar besonin fuqimisht se CCTV-të ndihmuan në monitorimin dhe reduktimin e krimit - me përjashtim të faktit që gjykata është jashtë për këtë pretendim. Hulumtimi nga Comparitech gjeti pak - nëse nuk ka - korrelacion midis numrit të kamerave dhe shkallës së krimit.

Në Indore, ku kamerat për 1,000 njerëz ishin më të lartat, indeksi i krimit - niveli i përgjithshëm i vlerësuar i krimit në qytet - ishte pak më i lartë se në Kozhikode në Kerala, i cili kishte vetëm 0,05 kamera për 100 mijë banorë. “Ky trend është diçka që ne e dëshmuam në të gjithë bordin në studimin tonë, duke demonstruar se më shumë kamera CCTV nuk do të thotë domosdoshmërisht nivele më të ulëta krimi," më tha Rebecca Moody nga Comparitech.

Qeveritë kishin gjithashtu tre herë më shumë gjasa të instalonin kamera CCTV në lagjet e varfra dhe zonat e varfra krahasuar me lagjet me të ardhura të larta, zbuloi raporti Common Cause-Lokniti. Të varfrit kishin më pak gjasa të mbështesnin instalimin e CCTV-ve në çdo vend - hyrje të shtëpisë, brenda shtëpisë ose në vendet e punës.

“Ka ndryshim midis klasës së mesme dhe perceptimit të publikut të pasur, të cilët kanë më shumë gjasa të mbështesin mbikëqyrjen. Të varfrit, nga ana tjetër, kanë më shumë gjasa ta shohin atë në mënyrë kritike, ndoshta sepse ata janë më shpesh në fund të zemërimi i shtetit”, thuhet në raport.

Çfarë e arsyeton dashurinë e Indisë për kamerat CCTV, stenografi për atë që duket të jetë përqafim me gjithë zemër i mbikëqyrjes dhe dorëzimit të së drejtës për privatësi? Kamerat mund t'i bëjnë njerëzit më të sigurt, por mungesa e rregullimit rreth përdorimit të tyre dhe ruajtjes së të dhënave përbën “kërcënim serioz për privatësinë e qytetarëve, veçanërisht kur gjëra të tilla si njohja e fytyrës përdoren në lidhje me këto sisteme”, ka thënë Moody.

Raporti zbuloi gjithashtu se dy nga tre personat nuk kishin dëgjuar për çështjen e spiunimit Pegasus të vitit 2021, në të cilin aktivistë, gazetarë, politikanë dhe avokatë anembanë botës - përfshirë 30 që thuhet se nga India - dyshohet se ishin shënjestruar me “spyware telefonik” të shitur qeverive nga një firmë izraelite.

Një studim i mëparshëm kishte zbuluar se mbështetja për mbylljen e internetit nga qeveritë për të ruajtur rendin dhe ligjin ishte "gjithashtu më e madhe se kundërshtimi ndaj tij". Sipas SFLC.in, një grup mbrojtës ligjor me bazë në Delhi, autoritetet në Indi kanë mbyllur telefonat celularë ose rrjetet me brez të gjerë më shumë se 700 herë - për të shuar protestat, për të shuar trazirat dhe për të ndaluar mashtrimin e provimeve, ndër të tjera - që nga viti 2012. (Më shumë se 400 nga këto mbyllje kanë ndodhur në Jammu dhe Kashmirin e trazuar.)

Apar Gupta i Fondacionit të Lirisë së Internetit, organizatë për të drejtat digjitale, ka thënë se e drejta për privatësi në Indi ishte punë në progres. “Shumë indianë e kanë përqafuar teknologjinë në mënyrë jokritike. Problemi nuk është teknologjia, ka të bëjë me mënyrën se si ne po e përdorim atë. Idetë tona për të drejtat ekonomike, politike dhe civile duhet të zënë ende rrënjë të thella”, ka thënë Gupta.

Përgatiti: Gent Mehmeti